De geheime deal tussen BUMA en Spotify

Toen het blad Musicmaker mij benaderde voor een paar vragen aan de auteursvereniging BUMA over de deal met de muziekdienst Spotify werd meteen een belangrijk ding duidelijk: er was een geheimhoudingsclausule getekend! Dus zowel BUMA als Spotify konden/kunnen inhoudelijk niets openbaar maken over de deal. Een nogal vreemde zaak aangezien de BUMA een Vereniging is die in stand gehouden wordt door haar leden en volgens mij open moet zijn in haar afspraken met derden. Niemand die nu precies weet welke deal de 2 partijen gemaakt hebben. Schandalig!

Het complete verhaal is in Musicmaker 07 van dit jaar, 2010, te lezen. Die is of zojuist uitgekomen, of komt een dezer dagen uit. Om een tipje van de sluier op te lichten: nee, Spotify zet qua poen geen zoden aan de dijk, het gaat hooguit om micropayments, dus je moet echt meer dan 1 miljoen plays hebben wil je er net als Lady Gaga 113 rollende euros aan overhouden. En laat ik Maarten Rischen van Musicmaker citeren:
“Hieruit zou je dus kunnen concluderen dat een beetje straatmuzikant in twee dagen meer verdient dan een enorme hit in vijf maanden.”

Spotify is het legale antwoord op onder andere The Pirate Bay. Met name daarom slaat de BUMA zichzelf zo graag op de borst. Maar daar waar The Pirate Bay opgebouwd is door een paar liefhebbers met revolutionaire ideeën, is Spotify gebouwd op het oude model van de grote labels (lees: artiesten financieel verneuken). Volgens de Guardian verdienen die labels het meeste “that the majors received 18% of Spotify shares” en verdienen de artiesten niets. En dit lijkt nu dus ook vanuit Nederland bevestigd te kunnen worden.

Ik hoop dat iemand BUMA en Spotify dwingt die onderlinge afspraken openbaar te maken. Minimaal de aangesloten auteurs van de BUMA hebben daar recht op!

Door Marco Raaphorst

maakt podcasts en muziek

4 reacties

  1. BUMA is echt een stel draaideurcriminelen bij elkaar, ongelofelijk. Overigens ben ik een tevreden Spotify (Premium) gebruiker, maar voor de muzikant zet dit inderdaad geen zoden aan de dijk.

  2. Het houdt ook maar niet op! Om gek van te worden. Al jaren speelt het nu al, het nieuwe muziek businessmodel (in ’t kort, je product is je PR, niet je moneymaker) heeft zijn succes al lang en breed bewezen, maar de grote labels en bijbehorende belangenorganisaties weten het oude model toch maar mooi overeind te houden. Schandaal in, schandaal uit. En ik denk, zolang ze geld hebben, zal het vechten tegen de bierkaai blijven.

  3. Het is toch wel de schijnheiligheid ten top van de muziekindustrie: Eerst komen met het schijnheilige argument dat “illegaal” downloaden funest is voor de inkomsten van de artiest, en dan een “legale” service opzetten waar alleen de industrie wat aan verdiend.

Laat een antwoord achter aan Max Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.