Misschien kan iemand mij helpen. Elk bedrijf betaalt een jaarlijks bedrag voor het draaien van muziek. Zo te zien maakt het niet uit of deze muziek van CD’s afkomstig is of van bv een bedrijfsvideo. Maar hoe komt dat geld terecht bij de auteurs? Simpel: hoe weet de BUMA nou welke muziek er gedraaid wordt bij bedrijven?
Van radio en televisie weet ik dat via playlists de BUMA de afrekening doet met musici. Maar voor een hele hoop gelegenheden is dat niet het geval, zie bijvoorbeeld bovenstaande of denk ook aan muziek in horecagelegenheden.
Ik zal het de BUMA voorleggen.
Update: BUMA mailde mij:
Het klopt inderdaad dat horecagelegenheden en bedrijven die radio/tv gebruiken per jaar een vast bedrag aan Buma/Stemra betalen, dat vervolgens in een soort algemene pot terecht komt, waaruit vervolgens ook een algemene uitkering aan onze aangesloten componisten/tekstschrijvers gedaan wordt.
Vroeger heb ik ooit in een kledingwinkel gewerkt (Mac & Maggie). Was een hippe tent. We mochten alleen (verzamel) cassette bandjes draaien van een bepaalde leverancier die volgens mij de rechten afdroeg. Dit is geen antwoord op je vraag, maar wel een fijn verhaal.
Laatst had ik het hierover met iemand van de Buma op de bijeenkomst van de pilot start met Creative Commons.
Er werd mij verteld dat café’s een vast bedrag per maand afdragen om muziek te mogen draaien.Daar wordt dus niet bijgehouden welke artiest en hoelang het gebruik.Via radio en tv wordt er nu gebruik gemaakt van de nieuwste technologie die alle zenders continu in de gaten houdt en meteen herkent en bijhoud wat er te horen is geweest.
Het is me opgevallen dat ze in café’s bijna allemaal gebruik maken van dezelfde soft- en hardware voor het draaien van muziek. Ik ging er altijd vanuit dat dit was zodat Buma bij kon houden welke muziek er gespeeld werd. Deze software kan de playlist namelijk gewoon doorsturen naar Buma.
Das low-tech in vergelijking met die fingerprinting technologie…
@Ernst: ik ken ze nog van vroeger. Dat model werkt nog steeds natuurlijk. Maar niet voor BUMA auteurs.
@Irene: Nieuwe technologie bij radio en tv? Herkent ‘ie de muziek en de auteur automatisch? Lijkt mij nog niet, maar iets beter dan het invullen van een playlist is natuurlijk een voordeel. Wel vaag wat er met het geld gebeurd waar geen playlist aan gekoppeld kan worden.
@Maarten: Als ik de mensen zo in de kroeg spreekl dan werkt dat systeem niet zo. Ik heb een mailtje naar de BUMA gestuurd hierover.
Ik heb de post geupdate. Reactie van BUMA binnen per email.
@Marco:
Voor zover ik heb begrepen heeft Irene gelijk. Software van Buma scant de radio en tv-kanalen en registreert welke muziek wordt gebruikt. Dit heeft ‘fingerprinting’. Als je het mij vraagt is het software die Buma gewoon aangeleverd heeft gekregen van buitenlandse (lees: Amerikaanse) zusterbedrijven. Die zijn op die manier veel minder afhankelijk van het feit of Buma zijn werk wel of niet goed doet. En die software zal ook wel deels zijn ontwikkelt om internetradio in de gaten te houden…
Mijn info had ik van een Buma werknemer…
Als die niet klopt dan klopte zijn info niet…
Vraag mij heel erg af hoe die techniek werkt. Interessant!
Er is ook een telefoonnummer geloof ik dat je kunt bellen als je een liedje hoort en niet weet wat het is. Lijkt me dezelfde technologie. Ben alleen het nummer vergeten.
Iemand?????
Daar willen we inderdaad graag meer van weten.
Ik herinner dat een vriend van me een functie op z’n telefoon had waarmee hij een stukje muziek opnam, dat vervolgens naar een nummer MMS-te en vervolgens een SMS-je terug kreeg met de titel van het nummer. Ik geloof dat het hem €0,25 kostte. Als het nummer niet werd gevonden, betaalde hij niks. Maar ik geloof niet dat het heel goed werkte, hoewel dat natuurlijk ook met de opnamekwaliteit van de telefoon te maken kan hebben…
Lijkt me een vrij eerlijk systeem.
Al blijf ik het vreemd vinden, dat bepaalde bedrijven moeten betalen.
Zo’n techniek is Philips Audio Fingerprinting. In 2005 verkocht aan Gracenote (inderdaad, die van CDDB) dat vervolgens die muziekherkenningsdienst leverde.
In Nederland heet de dienst Music DNA.
Arnoud
(ik werk bij Philips en was betrokken bij die technologie en de verkoop aan Gracenote)
Op mijn SonyEricsson mob heet dat ‘TrackID’. Als ik een liedje op mijn mobradio of mp3 op de mob afspeel kan ik hiermee via het net checken van wie dit nummer is. Bij mij nog 100% score.
@Geertje: Het geldt voor alle bedrijven in principe behalve als je geen personeel hebt en nooit bezoek ontvangt.
@Arnoud: Interessant. Moeten we het eens over hebben tijdens koffie. Volgende maand ergens?
@Ard: Klinkt goed. Werkt dan stukken beter dan invullen van PlayLists (worden bij electronische festivals vaak alleen voorzien van vrienden-lijstjes, de BUMA kan dat niet checken – maar dit terzijde).
@Marco: of bij een biertje op PICNIC?
Arnoud
Wellicht ben ik er alleen de 27e. Bij de ‘discussiesalon over auteursrecht in de
hedendaagse remixcultuur’, georganiseerd door XS4ALL.