Van Leon Clabbers kreeg ik de vraag:
Als, overwegend analoog gerichte, audiofiel vraag ik me alleen af waarom in de zoekmogelijkheid van De Melodiefabriek de zoekopdracht : “vinyl” geen resultaat geeft?
Het antwoord is eigenlijk heel simpel: de drager boeit mij niet zo zeer, het gaat mij om de muziek. Vinyl klinkt lekker, dieper dan een CD voor sommige producties. En ja de CD heeft weinig kans tot overleven. Maar met mp3’s is niets mis. Ik upload er graag eentje zodat iemand aan de andere kant van de oceaan hem kan aanklikken. Daar kan geen vinyl tegenop.
Ik ben nooit echt van de vinyl geweest. En haatte vroeger tikken. Ik was van de cassette en ben dat eigenlijk nog steeds. Maar in tegenstelling tot vroeger ben ik niet langer een enorme HIFI freak. De meeste mensen luisteren onder imperfecte omstandigheden, via een slechte hoofdtelefoon in de trein, via hun laptop speakers, of weet ik wat. En wat let ze? Laat ze maar heerlijk zo genieten. Mijn taak is ze de mooiste muziek voor te schotelen. En natuurlijk doe ik mijn best om het geluid zo te laten klinken zoals ik het in mijn hoofd hoor. Wat dat betreft blijf ik wel een perfectionist.
Het is mij allemaal best. Geluidsdragers, zoals ze zo mooi heten. De enclosers van de ziel.
Tsja, welk type geluidsdrager levert de beste geluidskwaliteit. Stel me zo voor dat dit heel persoonlijk is. Laatst haalde ik weer eens een oude MiniDisc speler tevoorschijn en beluisterde daar muziek op. Vergeleken met mijn MP3 speler was het geluid van de MiniDisc veel voller, rijker, kortom mooier. Toch jammer dat de MD het nooit echt gemaakt heeft.
I love a good stereo as much as the next person, but to me the fidelity in listening to music is all fidelity of the heart.
Poetry like usual Gurdonark! Thanks!
Ik ben wel een volbloed vinylfreak, maar bij mij is het een combinatie van factoren. Het is een totaalplaatje: het ritueel van de plaat opzetten, het warmere geluid, het feit dat je jezelf oplegt hele albums te beluisteren i.p.v. losse tracks (je bekijkt ook niet alleen de linkerbenedenhoek van een schilderij) en het artwork dat op een lp-hoes beter tot z’n recht komt. Maar uiteindelijk gaat het altijd om de muziek zelf en niet de drager. Overigens was ik ook een fervent MD-gebruiker in de tijd dat ik nog geen computer had. Leuk speelgoed.
@Jooper: ik was gisteren bij Aad Link, manager van de Nits en die liet zien dat bv In The Dutch Mountains opnieuw op vinyl uitgegeven wordt in mooie zware persing en dat het best goed verkoopt. Daar is ineens juist behoefte aan.