Gisteravond tegen een uur of 11 was ik even bij Heere Die Haghe op bezoek. Er was een jamsessie gaande. Dino Walcott speelde gitaar. Dino ken ik nog uit de tijd dat ‘ie bij Jan Akkerman speelde. De sessie was zonder drums, zonder bas, slechts wat gitaar, zang en mondharmonica. Lekker simpel dus.
Het publiek bestond uit hele jonge mensen. Begin 20 of misschien nog zelfs iets jonger. Op een gegeven moment werd de redelijk afgekloven cover Stand By Me ingezet. En de jonge mensen begonnen te dansen.
De sfeer was eerlijk en sympathiek. Ik vond het ontwapenend. Die eenvoud. Een simpel lied dat de mensen doet dansen.
P.S. Ik kwam deze anekdote over Dino nog tegen:
When Dino studied at the Conservatory in The Hague a teacher told him he had no talent so he had to quit. One evening at a gig a producer who liked his playing asked him if he would like to finish the recordings of an album they where doing. The producer also wanted him to overdub the previous recorded bass tracks. As Dino asked him who actually did the bass tracks, the producer surprisingly called the name of his ex-teacher at the Conservatorium. So don’t let no one stop you, just follow your heart.
