Akkerman in de OOR

Ik koop zelden muziekbladen. De OOR bijvoorbeeld staat mij de laatste jaren enorm tegen omdat er nauwelijks echt inhoudelijk op de muziek in gegaan wordt. Het gaat meer over koetjes en kalfjes en het druggebruik van omhooggevallen musici die nog net in staat zijn 3 akkoorden op een gitaar te spelen. Ik heb er niets mee. Het gaat zuiver om de houding. Niet je haar kammen als je uit bed stapt. Alsof we na de Rolling Stones nog steeds in dat soort achterhaalde concepten moeten denken. Alsof dat oer is. Lekker gemaakt ruig doen. Weet je wat oer is? Jan Wolkers die met zijn blote pik op een foto poseert.

De OOR is gewoon een commercieel promo kanaal van de platenindustrie. Nooit, echt helemaal nooit, wordt er een woord gespendeerd aan vrije muziek, de nieuwe remix cultuur. Nooit een woord over Creative Commons. Nooit een woord over de nieuwe manieren van online samenwerken. Als je nieuwe muziek wilt ontdekken, koop dan vooral de OOR niet.

Toch kocht ik gisteren de OOR. Vanwege het interview met Jan Akkerman. Omdat ik groot respect heb voor Jan’s eigenwijsheid. Zijn mooie brede akkoorden en zijn enorm hoeveelheid prachtige muziek. Jan kan echt spelen. En prutswerk heeft ‘ie ook gemaakt. Dat hoort bij een mensenleven. Maar Jan kan akkoorden neerleggen waar de hele huidige muziek generatie nog altijd van aan de dunne raakt.

In dezelfde OOR lees ik in het interview met Lenny Kravitz:

“Ik hoorde BONO ooit tegen The Edge zeggen, bij een of andere prijsuitreiking waarop jullie allebei zouden spelen: ‘Ik waarschuw je, Edge. Lenny zal alle akkoorden kennen, dus we kunnen ons maar beter grondig voorbereiden.’ En ik dacht: als de leden van U2 elkaar waarschuwen voor jouw muzikale bagage, dan heb je wat bereikt.”

Zo zit dat dus met die popmuziek. Slechts 3 of 8 akkoorden kunnen spelen.

En of je haar er lekker ruig uitziet.

Doe mij Jan maar!

Gepubliceerd op
Gecategoriseerd als uitgesproken

Door Marco Raaphorst

maakt podcasts en muziek

22 reacties

  1. Uit een boek van Raoul de Jong:

    “…Bob Dylan, David Bowie, Madonna, Keith Haring en Basquiat… Allemaal mensen die ik bewonder. …Dat waren toen de grote namen en ze waren echt, dat is het mooie eraan.

    Roem is zoiets oppervlakkigs nu.

    …Jennifer Aniston, Jessica Simpson, Justin Timberlake, J.Lo, 50 Cent en Beyoncé Knowles. Ze zijn als de populairste jongetjes en meisjes van de klas, beroemd omdat ze mooi zijn of sexy en stoer, omdat ze de mensen geven wat ze willen. Madonna, David Bowie en Andy Warhol deden dat niet.

    Ze waren raar, ze waren anders, ze droegen kleren die niemand droeg, deden en zeiden dingen die niemand durfde te doen of zeggen. …wat ik nu ben, heeft alles met hen te maken. “

  2. Om dezelfde reden koop ik nooit meer computerbladen. Het is vrijwel allemaal Windows wat de klok slaat. Toch verandert er langzaam iets. Een aantal main stream bladen publiceert de laatste tijd wel eens over Ubuntu Linux of andere vrije software en soms zit er zelfs een Linux cd bij. Nu het steeds populairder wordt, ontkomen ze er kennelijk toch niet aan. Wie weet is er voor de vrije muziek in Oor dus ook nog hoop.

  3. ten dele heb je gelijk, ten dele niet. verhalen als het verhaal dat ik zelf schreef over Parkzicht in de vorige OOR tref je alleen daar aan. en die gaan stukken, maar dan ook stukken verder dan wat jij hier beschrijft.

    ook heb ik regelmatig in een recensie aan CC gerefereerd. oké, in de OOR die je hebt gekocht wordt inderdaad gefocust op de tegenwoordige rock- en popcultuur. toch geeft het een goed overzicht.

    hoe je het ook wendt of keert, zaken als CC, goede deephouse en ambient, internet en avantgardistische popmuziek krijgen in Nederland vrijwel nergens – ook niet op het web – aandacht. daar zit een veel groter probleem. lees er m’n artikel maar over dat verschenen is in de Nieuwe Media in NL-krant.

  4. @Frank: goed punt. je moet niet geven wat de mensen willen, je moet doen wat je wilt doen. Passie en kracht vormt energie.

    @Catharina: die bladen moeten doen wat ze willen doen, maar ze missen een hoop. Dat is voor velen wel duidelijk.

    @Theo: ik geloof je zeker. Toch maken ze een historische misser door de iPunk, de nieuwe DIY generatie compleet te missen. Alsof het alleen om de blockbusters zou moeten gaan. Ik vind het nogal oppervlakkig, en eenzijdig. Online heb je meer mogelijkheden, bijvoorbeeld om ook de muziek te laten horen. Zie mp3blogs.

  5. ik ben ook gestopt met de oor kopen, het werd me te glossy en mijn muzikale interesses gingen buiten de grenzen van het blad (en ja het is wat oppervlakkiger geworden, zoals veel popmuziek…of was dat niet altijd al zo…).
    voor mij hoeft Nederland of .nl niet perse aandacht te besteden aan CC/iPunk (?). de muziekwereld is inmiddels taal/grenzeloos (met dank aan internet/blogs). pitchforkmedia is nu bijv. wat de oor ooit was en zo zijn er nog vele andere kanalen.
    de glossy Oor mag wat mij betreft een zachte dood sterven, we staan er even bij stil en gaan door met het leven. hoe dat leven er uit gaat zien vindt ik veel interessanter dan kijken naar een zinkend schip. een duwtje is volgens mij niet nodig.
    iemand visioenen over hoe recensies eruit gaan zien de komende 10 jaar? ik benbeniewd.

  6. @arnoud: rake woorden. Ik hoop bovendien op meer focus voor Nederlands talent. Op de een of andere manier zijn we daar zo slecht in. Nederlandse films werden altijd afgekraakt. Nederlandse bands zouden minder klinken dan Engelse en Amerikaanse bands. Nou: so what! Als ik bv ouwe Focus draait, man, dan stijg ik op. Da’s uniek. En in die tijd zat Eric Clapton (inderdaad Jan!) gewoon met zijn vingertjes tussen de snaren te knoeien.

    En naast Akkerman hebben we nog een vele andere grootheden. Als ik me even beperk tot gitaristen dan noem ik graag Bas Krumperman die op zijn dooie gemakkie Eddy van Halen’s Beat It solo eigenwijs citeerde op een album van The President.

    We moeten hier in ons kleine kinderlandje gewoon wat eigenwijzer worden. En vooral veel trotser zijn.

  7. @gurdonark:
    dat is nu juist niet aan de hand. het gaat beter met OOR dan de voorgaande tien jaar. de doelgroep is immers meer dan duidelijk: de oudere muziekliefhebber die nog steeds cd’s koopt, een goede baan heeft en dus veel geld te besteden heeft.

    met die doelgroep in het achterhoofd zie ik ook niet in waarom OOR groot zou moeten uitpakken met iPunk, wat overigens een slechte naam is, vind ik. bekt lekker maar koppelt een groot commercieel succes met een harde rauwe muziekstijl. de essentie van de kleinschalige netwerken op internet waar muziek wordt gedeeld is juist dat ze meestal juist gelaagd in elkaar zitten en wars zijn van commercie.

    maar goed, OOR heeft een heel andere doelgroep. al heb ik wel vaker geschreven over internet. ik zou willen dat er op het net magazines zouden komen die echt goed over muziek schrijven. ik waardeer KindaMuzik erg, FileUnder, MyOwnMusicIndustry, Goddeau, en nog wat anderen. maar popjournalistiek van echt hoog niveau is er lastig te vinden. al zitten er parels tussen.

  8. @gurdonark: ja, something like ‘de dinosaurus in de ontkenning’ :)

    @theo: volgens mij slaat jouw reactie op die van arnoud. ik kan het corrigeren. ken je het boek “The pirate’s dilemema” van Matt Mason? gaat over piraten in de brede zin. Punk, remixen, internet etc. zeer aan te raden!

  9. boek ken ik. ken je mijn artikel? mijn punt is juist dat het internet en de DIY-mentaliteit zoveel te bieden heeft, zoveel mogelijkheden geeft en toch komt er met name in Nederland zo weinig uit. daarom mijn aversie tegen de letter ‘i’ voor punk. dat is precies wat er in NL gebeurt: vrijwel niets.

    ik zou zelf ook graag vallen voor de ‘internet en web 2.0 = punk!’-metafoor maar de werkelijkheid is weerbarstiger. het doet me ook te veel denken aan de jaren negentig, waarin ook betoogd werd dat het netwerk het coördinatiemechanisme bij uitstek zou worden. niets van gekomen. nog niets, hoop ik.

  10. @theo: ik ken jouw artikel niet. moet het ook in de NL-70 staan? ga ik even opzoeken dan.

    wellicht staan we aan het begin van de veranderingen. Creative Commons bestaat pas een dikke 5 jaar. en het blijft een kwestie van doen, we kunnen het veranderen allemaal als we willen. en langzaam verandert er ook echt iets.

  11. @marco: artikel via de link hieronder. is verschenen in 54.780 Woorden over Nieuwe Media Cultuur in Nederland, publicatie van het Instituut voor Netwerkcultuur (HvA/UvA) en Sandberg Instituut.

    kijk, Nederland ontbeert kwalitatief goede media over popcultuur die ook nog eens vinger aan de pols hebben (de:bug, spex, mute, pitchfork). komt misschien nog wel, hoop ik met jou.

    Klik om toegang te krijgen tot iedereen-kan-schrijven-popjournalistiek-in-nederland.pdf

  12. @theo: dank. volgens mij heb ik het een poos geleden gelezen. nu opnieuw. goed document. kwestie van doen. volgens mij kun jij daarin een belangrijke spelen. ik een beetje, maar als maker.

    mijn ‘missie’ is om de publieke omroep kennis te laten nemen van de mogelijkheden via Creative Commons en de remix cultuur in Nederland te activeren. neem het publiek niets af maar geef hen exact hetzelfde terug. dat kan met CC.

    ik ben nu aan mijn tweede grote project voor de publieke omroep bezig onder een CC licentie: Media Me. Flick Radio van vorig jaar was de eerste. is ingestuurd voor de IDFA (draait al op haar website), maar IDFA buigt zich over het ‘probleem’ dat Flick Radio eigenlijk al een release op internet heeft gehad (IDFA wil releasen als eerste). ik hoop natuurlijk dat ‘ie op de IDFA komt. en Media Me ook. niet echt pop cultuur misschien in de traditionele zin. maar dit is mijn ding.

  13. @marco: popcultuur is voor mij een heel breed begrip, Media Me valt daar zeker onder. wilde al een verhaal over je project schrijven, maar de tijd ontbrak me. daarom stop ik ook bij OOR, om me meer te richten op schrijven voor cut-up en over onderwerpen die écht aandacht verdienen. jammer dat het IDFA niet het IDFR is, dan hadden ze niet zo lastig gedaan over dergelijke infantiele details.

  14. @theo: Flick kon niet meer ingestuurd worden voor de IDFR begreep ik. Volgend jaar wellicht.

    leuk dat je je eigen focus kiest. dat is toch het beste, daar kun je het meeste mee bereiken. internet is een dankbaar medium vind ik: wat je erin stopt, krijg je er ook weer uit.

    Media Me gaat nog alle kanten uit. ook qua muziek. ook mijn KlankBeelden. ben erg geïnspireerd. er komt iets. waar ik voornamelijk naar op zoek wil is mijn Europese kant. mijn oorsprong ligt in de jazz. zwarte muziek. maar Bach is er via mijn vader (klassiek kerkorganist) ook met een flinke mate ingebracht. dus het zit er allemaal in.

  15. Oor was eind jaren tachtig al een zichzelf vaak herhalend blaadje met nogal voorspelbare meningen en voorkeuren. Maar er was wel een publiek voor.

  16. @Theo:

    I think it’s true that different publications target different listeners.
    Yet I also think that the industry is changing at light speed, similar to the passing of an epoch. Time will tell what mammals remain when the great lizards are gone. But I imagine that the lizards are going.

    That said, I accept that not everyone is at the same place about where the music is heading, and I don’t begrudge anyone their freedom of speech to seek to promote their own vision of music. My vision is that the sharing culture is not one of the artiste’ and select few, but a way to a new way of doing things to embrace large masses of people. But time will tell far better than visions and notions.

  17. @ Gurdonark:

    totally agree. but I thinks it’s not OOR to blame. webzines like KindaMuzik should embrace this new culture instead of doing everything to be, feel and look like mainstream popmedia. if the more or less underground media will not recognize you, the mainstream won’t notice you either.

  18. He marco,

    Door de grote verhuizing kan ik je mail adres niet vinden voor de flyer van mijn nieuwe voorstelling. Princess Salome. Wil je mij even terug mailen. Of kijk voor plaats en tijd op mijn blog. Hoop je weer eens te zien.

    liefs lobke

  19. Ik zou wel eens even in willen gaan op het algemene verschijnsel. Dingen als CC zijn een geweldig initiatief/alternatief voor de commerciële cultuur, maar voorlopig nog écht marginaal (in de betekenis van: een randfenomeen). Uiteraard hoop ik ook dat zal veranderen.

    Maar als ik de discussie over OOR lees, vind ik het toch dubbelzinnig. Hier in België is Radio 1, de serieuze nieuwszender met serieuze muziek, onlangs vernieuwd. Massa’s kritiek, ook ik vind het niet meer interessant. Maar wat blijkt: het marktaandeel en de luistercijfers stijgen licht. Toen Theo hier schreef dat OOR net het beste scoort in 10 jaar tijd denk ik dat wij verdedigaars van de echte alternatieven moeten beseffen dat het overgrote deel van de mensen die voor ons commerciële troep lijkende dingen echt geweldig vinden. Commercialisering bepaalt de smaak van mensen, maar als mensen iets echt niet goed vinden, kopen ze het ook niet. Het is een wisselwerking. Als OOR met het behandelen van commerciële muziek een groter doelpubliek bereikt zonder morele grenzen te overschrijden (cfr. programma’s waar mensen naar kijken maar die inhoudelijk écht wel té pervers voor woorden zijn) vind ik daar niets mis mee. Meer zelfs: voor een blad dat inkomsten moet genereren om te overleven, vind ik het logisch.

    Noot: dit wil uiteraard niet zeggen dat er geen nood is aan alternatieven als CC en anderen, want dat is er zeker wel! Ik ben enkel niet zo’n type dat iedere commercialisering per definitie zal afbreken. De quote van Lenny over The Edge vind ik eerlijk gezegd wat onzinnig: The Edge is een prima gitarist die heus wel wat kan tokkelen en U2 maakt fantastische commerciële poprocksongs. De meeste mensen die ik ons volledig CC-geïnspireerde radioprogramma laat horen zeggen: “wat is dat voor een lawaai”. Goed en noodzakelijk dat het er is, maar we mogen het ook niet overschatten.

Laat een antwoord achter aan arnoud traa Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.