Het verhaal gevat in een lied

Gisteren keek ik naar een documentaire over Lou Reed’s album Transformer en ik dacht na over de rol van de songtekst.

Natuurlijk was die rol er. Alleen was die rol voor mij nooit zo belangrijk. Ik luister zelden naar teksten behalve als ze echt opvallen. Uitzonderingen zijn Prince, Todd Rundgren, The Beatles en nog wat andere bands. En alle Afrikaanse, Franse, Braziliaanse muziek en ga zo maar door, waar ze over zingen, ik zou het niet weten.

Natuurlijk hoor ik graag iemand zingen. Maar die teksten … ik heb er niet veel mee, alsof ik mijn handen al genoeg vol heb aan melodie, harmonie en ritme.

Toch maakte de documentaire iets in me los. Vooral wanneer Lou Reed zei dat ‘ie soms pas een tekst begreep als hij het lied voor publiek uitvoerde. Dat snapte ik, feedback doet iets met je. En ik snap hoe poĆ«zie voor hem werkt. Dat raakte mij.

Waar ik de laatste jaren heel bewust mee bezig ben is het verhalenvertellen, wat in het engels zo mooi storytelling heet. Het is een vorm van vertellen en documenteren die ik erg krachtig vind. Maar eigenlijk werkt het met het lied precies zo. Het lied vertelt ook een verhaal of heeft een krachtige boodschap. En een lied is compact.

Een tekst met muziek, een lied, het blijft een gouden combinatie. Maar ik heb het gevoel dat ik dat terrein nog nauwelijks verkend heb. Melodisch, harmonisch en ritmisch heb ik mezelf verkend, instrumentaal, maar tekstueel? Ja, via dit blog natuurlijk zeker, maar gevat in een lied?

Door Marco Raaphorst

maakt podcasts en muziek

5 reacties

  1. Zomaar wat dingen die in me opkomen:
    * soms is tekst volledig overbodig en zou het een lied juist kunnen verknallen. De kracht van een instrumentaal stuk dat geen woorden nodig heeft.

    * het soms kunnen struikelen over 1 woord in een prachtige tekst. Ik vind ‘omarm me’ van Blof prachtig en af op 1 woord na ‘hoogstens’. Vreselijk!!!

    * een perfect lied is af. Tekst en muziek gaan zo in elkaar op dat het elkaar bijna opheft. Even geen direct voorbeeld voorhanden.

    Zo, ik ben uitgedacht. Ik heb nog een vlogvraag te gaan :)

  2. “een perfect lied is af. Tekst en muziek gaan zo in elkaar op dat het elkaar bijna opheft”

    Torch Song van Rundgren is perfect. God Only Knows van Beach Boys ook. Working Class Hero van Lennon ook. Deacon Blues van Steely dan ook.

    Er zijn veel liedjes die kloppen. Spinvis lukt het ook vrij goed. Daar liggen de uitdagingen.

    Ik heb er eentje met Puck klaarliggen. “is dat zo Pap?”, heet ‘ie. Is nog niet helemaal klaar. Wereldhit, ik zweer het je. Ondanks dat met-K het niet zo vindt.

    Succes met de vlog. Ik ben fan. Meer toilet mijmeringen als het kan!

  3. De muziek bepaalt in eerste instantie of ik een song leuk vind of niet. Een goede tekst kan daar nog wat extra’s aan toevoegen. Een uitzondering is als een tekst me zodanig tegenstaat, dat ik me er aan erger. Dan laat ik ook de muziek niet meer toe, alsof mijn oren alleen nog die ergerlijke tekst horen. Soms verandert mijn relatie met een song. Dan hoor ik iets dat ik jaren gleden erg goed vond maar waarvan nu pas tot me doordringt waar de tekst over gaat. Eigenlijk is het net als koken: bepaalde ingrediĆ«nten kunnen de smaaksensatie versterken of juist verzwakken.

Laat een antwoord achter aan Peter de Kock Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.