Herman en de afhankelijkheid

Gisteravond zag ik de laatste aflevering van het tv-programma Lola zoekt Brood. Vier afleveringen lang heb ik van Lola en de verhalen rondom Herman genoten.

Herman Brood had zich, zoals de meeste mensen wel weten, al op vrij jonge leeftijd totaal afhankelijk gemaakt van speed. En hij vond het te gek. Zonder dat kon ‘ie zichzelf niet zijn. Sloeg zijn geest op hol. Was ‘ie mensenschuw. De speed gaf hem precies het zetje dat ‘ie nodig had.

Er zijn mensen die junks niksnutten noemen. Toch moeten juist zij keihard werken om aan hun geld te komen. Herman ook. Die zat altijd te tekenen en verkocht de hele dag door zijn werk. Hij moest wel. Herman hield zich overduidelijk enorm bezig met Het Nu. Morgen zien we dan wel weer.

Buiten de drugs en drank geloof ik niet dat Herman ergens anders zo afhankelijk van was. Sterker nog: Herman was veel onafhankelijker dan alle mensen die hij om zich heen had. Hij had zeker wel een geweten maar ook dat kon ‘ie loslaten. Hij begreep de kwelende factoren van buitenaf. Het kiezen tussen twee kwaden. Sterker nog: juist hij kon dat. En ik denk dat hij daarom zo zwaar aan de speed verslaafd is geraakt. Herman had er een lichamelijke afhankelijkheid voor over om geestelijk onafhankelijk te kunnen zijn.

Geestelijk onafhankelijk zijn, dat is het enige. Want dat, en niets anders, betekent vrijheid.

Door Marco Raaphorst

maakt podcasts en muziek

4 reacties

  1. Over geestelijke onafhankelijkheid gesproken. Veel mensen zeggen vrij te willen zijn. Authentiek. Maar waarom durven zoveel mensen dan niet die ultieme vrijheid na te streven? Mijn gedachte: de diepgewortelde angst om gek te worden. Een keurslijf biedt zekerheden. Houvast. Of dat keurslijf nu opgelegd is of zelfverkozen.

    1. Ik denk dat je gek wordt als je denkt dat je dingen in de hand hebt, dat je dingen kunt besturen. Vrijheid is geestelijke vrijheid. Dat je kunt beslissen wat je van iets denkt zonder invloed van buitenaf, zonder lichamelijke afhankelijkheid.

      Als je voor zekerheden denkt te gaan: niets is zeker. Compleet linke soep dus wat dat betreft :)

  2. Er is maar één plek waar vrijheid zetelt en dat is in je hoofd. Mensen die de terreur van jarenlange opsluiting en marteling sterk – en misschien wel sterker dan voorheen – doorkomen, zijn mensen die die vrijheid echt beleven. Het zijn er overigens maar weinigen die dat kunnen. Die dus een Mandela kunnen zijn.
    Maar er zijn er heel wat die het best begrijpen. Ik denk dat Brood het ook begrepen had. Maar hij kon het niet op eigen kracht beleven. Vandaar de speed. Die hielp hem daarbij. Net zoals dat gaat bij zovele anders junks overigens. Opgesloten in de maatschappij die ze beperkt, gek maakt, die ze gevoelsmatig martelt.

  3. Wouw, dat heb je heel mooi en treffend verwoord en zo had ik het nog niet gezien. Amfetamine geeft je inderdaad die energie, inspiratie en onoverwinnelijkheid dat je alles aankan, maar het is ook een sloper. Goed spul om af te vallen trouwens :-)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.