(mijn bijdrage aan de Write On Thursday, de #WOT)
Vrij * Niet (langer) afhankelijk van de verslavende stof ~ [bijvoegelijk naamwoord] en [bijwoord] (-er, -st), los, niet gebonden; onbedwongen, niet verslaafd; niet gevangen, bevrijd; ontslagen; niet gedwongen; onbeperkt, niet belemmerd; open
Hoe vrij zijn wij in onze eigen gedachten? Van de verplichtingen die we ons in het hoofd halen. De dingen die moeten. Onze angsten. Het schuldgevoel. De twijfel.
De definitie van Vrij staat haaks op hoe we het begrip in de volksmond hanteren. Want is het niet een gevoel? We zeggen toch ‘je vrij voelen’? Niemand die zegt: denk je vrij.
Er is nog steeds discussie of er zoiets als de vrije wil bestaat. De wil wordt immers gevoed door allerlei prikkels, prikkels die zich in de hersens afspelen, prikkels die in ons lichaam automatisch ontstaan en prikkels die van buitenaf op ons afkomen.
Misschien zijn wij de illusie van onszelf. Want wij kunnen slechts leven omdat er een wereld om ons heen is. Een wereld met mensen, planten, dieren en andere objecten. Alleen daarom kunnen we overleven. Wij zijn afhankelijk van die wereld, net zo goed als die wereld afhankelijk van ons is.
In totale afhankelijkheid leven wij.
Over dat ‘denk je vrij’ lees ik nu het boek Vita van de wereld draait door jakhals Matthijs Kleijn. Over depressie, angsten. Dat wat je denkt in je hoofd je onvrij maakt. Het benauwt me af en toe dat boek verder te lezen, maar zoveel mensen hebben daar last van. Het niet vrij zijn in je hoofd …