Ik probeer me niet te beperken en toch doe ik het. Door erover na te denken. Het wordt lastiger met een groepsblog dat ik heb, heb ik gemerkt want ineens doe je het niet zelf, maar doet een hele groep het. En dus denk je na. Over het hoofddoel van het groepsblog. Over de doelgroep. Over manieren om er geld mee te verdienen. Wat doen we wel en wat doen we niet? En dan heb je nog de meningen van mensen die erbuiten staan. Soms is dat allemaal heel vermoeiend. En voelt het als werk terwijl het dat eigenlijk niet is.
Op mijn eigen blog heb ik daar geen last van. Hier schuif ik al die dingen terzijde en publiceer ik wat ik wil publiceren. Heb ik met niemand rekening te houden en komt mijn zelfexpressie volledig tot zijn recht. Hier kan ik (een quote van de man uit de tweet, Jacob Jan):
Schrijven wat ik voel, en niet wat ik er van maak.
Geef een reactie