Mercury Theatre; historische radio drama’s nu online

OrsonThe Mercury Theatre on the Air, was een populaire serie in de 30-er jaren van de vorige eeuw. Orson Welles werkte mee aan deze serie radio drama’s. De serie kreeg al snel een andere naam. The Campbell Playhouse, na sponsoring van, je raad het al: Campbell (van die soepblikken, niet onopgemerkt gebleven dankzij ene Andy Warhol).

Mercury Theatre is een website begonnen voor haar oude archief. De radioprogramma’s zijn in MP3 (duim ophoog!) en Real Audio (duim omlaag!) formaten te beluisteren. De site adviseert bovendien BitTorrent voor het downloaden van de bestanden.

Omdat Mercury Theatre dus zo open staat voor kopiëren, was ik benieuwd naar het copyright wat op deze werken van toepassing is. Ik citeer uit de FAQ:

Who owns the copyright on these shows?
Copyright on old radio shows is an extremely hazy area. Nobody seems to know who owns the rights to these broadcasts, and a good argument could be made that they’re public domain. A couple obnoxious individuals over the years have claimed that they own the rights to certain shows and have threatened to sue collectors and webmasters that have made episodes of the shows available. Tellingly, they’ve never actually taken anyone to court, and have only relied on bluster to assert their ownership.

Niets zo ‘ja, maar, misschien, eventueel’ als copyright, maar als het aan Mercury Theatre ligt mogen we deze content dus als werken uit het Publiek Domein beschouwen. Geweldig nieuws, want dit betekent dat iedereen deze werken mag bewerken.

Beluister maar eens een aflevering:

Meer informatie:

Door Marco Raaphorst

maakt podcasts en muziek

6 reacties

  1. Goed initiatief om dit (historisch) interessante verhaal online te zetten. En een goed standpunt wat copyright betreft; “A couple obnoxious individuals” is best wel grappig geformuleerd.

  2. Welles zou eens goed in de remix moeten! Goed idee! Al die nostalgia…

    Kreeg laatst een brief van de Lira (De Buma voor auteurs.) Of ik wel wist dat mijn hoorspelen op internet stonden. Ik zei, ja, dat is ook de bedoeling. Of ik wel wist wat ik zei. Etc. Paar weken later een mail van een hoorspelliefhebber. Dat hij mijn link weg moest halen naar zijn site. Van de Lira. Werd een hilarische toestand. Mail hier, mail daar. Weet nog steeds niet hoe het nu met de Sena gaat en de PO. Op http://www.rvu.nl/radiodrama staan ze nog steeds online op een rij.

  3. Alleen al vanwege de ruisjes en de kraakjes ben ik dol op de Welles archieven.

    En levert dat Lira je nog iets op? Ik ben koppig richting BUMA. Kost me wel wat, maar ik kan het nog steeds niet in m’n gemoed krijgen om alleen voor het geld te zwichten.

  4. Ja, Lira levert iets op, ze tellen minuten. Administratie gaat per enveloppe en brief. Ik meldde me aan toen ik columns ging voorlezen op Radio 1, in 1996.
    De teksten werden eerst beoordeeld door een re-par-ti-tie-commissie. Daarna ontving ik een brief waarin stond dat het in orde was.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.