Hoe commercieel ga je?

Vanavond stond #blogpraat op Twitter in het teken van advertenties en advertorials op je blog. Eerder nam Michael Minneboo stelling in: Waarom ik nooit advertorials zal plaatsen.

Zou een advertentie hier op mijn blog kwaad kunnen? Bijvoorbeeld aan de rechterkant? Gerelateerde muziek-advertenties, advertenties van muziek-software of muziekinstrumenten bijvoorbeeld? Op het groepsblog Hofstijl.nl hebben we advertenties (de site staat stil, een archief, zonder nieuwe berichten). Ook op A13.nu vormen advertenties en klein stukje van de inkomsten. De adverteerders bemoeien zich op beide sites totaal niet met de content.

Als ik in opdracht muziek maak dan stelt die klant eisen. Met name over het type muziek, maar soms ook specifiek over de klank en het gebruik van specifieke instrumenten. Een beetje onder het motto van “u vraagt, wij draaien”, zo opereer ik vaak. In ruil voor geld bepaalt die klant namelijk wat ‘ie hebben wil. Natuurlijk probeer ik in alles de creatieve uitdaging te bewaken en een artistieke prestatie te leveren. Toch heb ik niet 100% de vrije hand in die uitvoering want de klant blijft koning.

Ter vergelijking: die 100% artistieke vrijheid heb ik hier op mijn blog wel. In alle vrijheid maak ik wat ik wil maken. Niet alleen in tekst maar ook in geluid en in beeld. Wie het niets vindt, klikt weg. Ik maak er opzettelijk tijd voor vrij, omdat het me wat oplevert, ik kan me uiten, ik vind een publiek, klanten, ik vind richting, raak in gesprek met collega’s en zielsverwanten en meer van dat soort zaken.

Miss Lipgloss leeft van haar blog. Haar slogan is ‘eerlijk over beauty’. Zij vindt het belangrijk om een eerlijke mening te kunnen geven over producten en kritisch te kunnen zijn. Dankzij de advertenties en advertorials kan ze er bovenmodaal van bestaan. Zonder dat ze een opdrachtgever heeft die haar vertelt wat ze moet gaan doen. Nee sterker nog: zij biedt commerciële derde partijen de mogelijkheid hun producten bij haar aan te prijzen maar wel op zo’n manier zodat haar lezers duidelijk weten dat het om een commerciële aankondiging gaat. Uit haar enquete blijkt dat haar lezerinnetjes het daar ronduit mee eens zijn.

In Nederland wonen genoeg bloggers die onafhankelijk hun geld verdienen met hun blogs. Nu ik nog.

Door Marco Raaphorst

maakt podcasts en muziek

12 reacties

  1. Marco, hoezo nu jij nog? Je blog is toch je uitlaatklep, je laat er zien wie je bent en wat je doet, wat je bezighoudt maar vooral wat je maakt. Vervolgens nemen mensen muziek / advies bij je af, gunnen ze jouw een opdracht. Dankzij je blog. Of zie ik dat verkeerd?

    1. Da’s zeker waar. Alleen zijn de inkomsten altijd indirect. Bij Miss Lipgloss en andere echt grote blogs werk dat precies omgekeerd.

      Als je echt massa weet te bereiken, verkeer je in een machtspositie. Dan heb je als journalist geen krant of magazine nodig om voor te schrijven, want dan ben jij de krant. Dat is toch mijn streven.

  2. Het is natuurlijk heel knap dat bloggers als miss lipgloss van hun blog kunnen leven. Ik heb alleen nog steeds vraagtekens bij het vraagstuk geloofwaardigheid als het gaat om het mengen van advertorials op een blog en redactionele content. Voor haar werkt het kennelijk wel, hoewel ik in de betreffende enquete nergens de vraag zie staan of haar bezoekers vinden of haar geloofwaardigheid minder wordt doordat ze ook advertorials plaatst. Ik zag alleen opmerkingen staan over haar recensies, een ander genre dan een reclame-uiting, wat een advertorial natuurlijk gewoon is. Het is reclame en reclame spreekt zelden tot nooit de waarheid.

    Ik denk dat het heel erg uitmaakt waar je over blogt en wat je doel ermee is. Sommige onderwerpen trekken nu eenmaal meer publiek dan andere. Veel bezoekers maken advertenties rendabel, en geven de blogger meer armslag. Als we besluiten dat we direct geld uit ons blog willen halen, zonder op redactionele onafhankelijkheid in te leveren door ads te plaatsen bijvoorbeeld, dan wordt het flink nadenken.

    1. Waar het voor mij op neerkomt:
      – als je klein bent ben je afhankelijk van opdrachtgevers waar je een dienst aan kunt verlenen, die opdrachtgever is altijd de baas
      – als je groot bent dan willen andere bedrijven daarvan meeprofiteren, jij bent de baas en maakt afspraken

      Terug te brengen tot het simpele idee: wie is hier de baas? Een blogger zonder advertenties is absoluut de baas over zijn/haar eigen blogsels. Maar zal dan ook ergens anders het geld vandaan moeten halen en ook daar geld dan de vraag: wie is er de baas?

      Totale onafhankelijk zit hem er voor mij in dat ik zelf een vast inkomen weet te creëren rechtstreeks via mijn blog en niet langer totaal afhankelijk ben van opdrachtgevers. Wellicht dat een mixvorm nog het meest prettig is, maar ook dan zou ik graag een aanzienlijk deel rechtstreeks via mijn blog(s) willen verdienen. Als daar advertenties voor nodig zijn, prima.

      Als jij een lovende recensie over een stripboek schrijft is dat voor de uitgever ook een goed promotiemiddel. Als je dat niet wilt, zou je dat dus niet moeten doen. Moet je niet inspelen op de actualiteit en nooit gratis boeken of iets dergelijks aannemen. Ook al mag je schrijven wat je wilt, het punt is dat als jij positief bent, jouw recensie voor de uitgeverij een promotie-middel gebruikt gaat worden. De uitgeverij blij, de auteur blij. Kassa. Vandaar dus dat journalisten gratis boeken toegestuurd krijgen. Promotie. Marketing. Geld.

  3. Maar om nog even op de lovende recensie terug te komen, want ja, die schrijf ik ook wel eens :): Het is waar, als ik een lovende recensie schrijf, dan heeft de uitgeverij daar iets aan als promotiemiddel. Dat is een reden waarom ze boeken opsturen. Maar ik schrijf alleen een lovende recensie als ik de strip in kwestie ook echt goed vind en dan wil ik ook graag dat mensen het gaan lezen. Waarom zou ik anders de moeite doen om het te recenseren? Als ze me een strip opsturen en ik vind het niks, dan zeg ik het ook. En dan hebben ze geen promotiedingetje maar is er toch aandacht aan het betreffende album besteed. De strip heeft dan toch aandacht gehad. Als journalist ben je onderdeel van de marketingmachine, met andere woorden: je brengt de producten onder de aandacht. Net zo goed als dat een parlementair journalist de ideeen van een politicus naar buiten brengt. Daar ontkom je niet aan.

    1. Ter overdenking, wat is afhankelijker:
      – adverteerders op je site die voor poen zorgen en zich totaal niet met jouw content bemoeien
      – uitgevers die jou maar wat graag in de watten leggen en gratis boeken geven in de hoop op positieve promotie?

      Ik stel het niet heel neutraal en je hoeft de vraag ook niet te beantwoorden. We hebben het er vanavond vast nog over :)

      1. Antwoord: hoe kun jij een audio applicatie nog afkraken als je van dezelfde producent een advertentie op je site hebt staan? Advertentie maakt automatisch afhankelijk.

        Gratis boeken hebben niets met afhankelijkheid te maken zoals ik al eerder heb uitgelegd. Wie zich daar wel door laat beinvloeden zijn geen goede journalisten, in mijn ogen. We hebben het er vanavond wel over, ik vind dit soort gesprekken voeren makkelijker en boeiender als je face to face aan tafel met elkaar zit. Nu krijg ik vooral lamme vingers :)

        1. Bedrijven als Doubleclick en Google Adsense automatiseren de boel. Het zijn advertentie-makelaars die tussen de adverteerder en de blogger in gaan zitten. In principe zorgen zij ervoor dat op basis van de content de juist advertentie erbij geplaatst wordt. Ook al is het bericht negatief dan nog zullen zij een gerelateerde advertentie tonen. Dat gaat in drukwerk wellicht alles maar daar werken advertenties ook een heel stuk slechter (er valt niet te klikken, slechts te onthouden) en zijn al zeker niet op maat af te stemmen. Online wel. Maar buiten dat denk ik dat advertenties vrij weinig zoden aan de dijk zetten. Er wordt simpelweg te weinig op geklikt en er zijn advertentie-onderdrukkers die massaal gebruikt worden. Andere middelen zijn effectiever. Advertorials bijvoorbeeld. Productplacement. Sponsoring. En meer.

          Misschien is in mijn geval mijn muziek verkopen ook een goed model. En meer van dat soort zaken. Kom ik op terug… :)

  4. Iedereen is in werkelijkheid beperkt. Zo vrij als we denken te zijn zijn we helemaal niet want overal hebben we rekening te houden met wie en wat dan ook. Of het nu persoonlijk is of zakelijk, we houden rekening met. Ik heb ooit een blogworkshop gegeven bij de Nederlandse Spoorwegen. Ik reis zelf erg vaak met de trein. Ik mopper en klaag vaak over de trein. (En terecht vind ik.) Moet ik opeens m’n mond houden omdat ik misschien een nieuwe opdracht misloop? Ja, sommige mensen zouden me dat aanraden.

    In hoeverre ben je als blogger vrij om te bloggen? Dat is een interessante vraag.

  5. Wanneer je op je blog veel reviews van hardware en software gaat schrijven krijg je en die spullen opgestuurd en je kan linken naar b.v. BAX shop met affiliate links. E.e.a. is geen advertorial en je kan gewoon je ongezouten mening geven. Lijkt me iets in jouw straatje. Indirecte “reclame”. Of beter betaald naar prestatie.

    Een heel mooi voorbeeld van geld verdienen met affiliates is (wel is waar geen blog) http://snapsort.com/

    Google adsence is i.d.d. ook een ander verhaal. Deze worden mooi gematched bij je content, en dus blijf je onafhankelijk. Wanneer je heel veel mening / verstand hebt van een software pakket en je verteld daar veel over op je blog. Dan mogen die mensen je af en toe toch best wat toe stoppen. Je was immers al fan.

    Veel commerciële “blog’s” zijn andersom opgezet. Dit is eenvoudiger.

    Waar zijn veel adverteerders voor?
    Hoe kan ik met weinig tijd de doelgroep van die adverteerders boeien / bereiken?

    Jij moet zoeken naar merken die bij je passen. Andere moet je laten liggen. Dat is enerzijds een commerciële “beperking” maar het is ook een ongelofelijke waarde / wardering voor je lezers (en je zelf). Anders is Raaphorts, Raaphorst niet meer, en da ken nie de bedoeling zijn. Dan zijn je lezers ook zo weg.

    1. Goed verhaal Hein. Mijn eerste blog dat ik in 2001 startte mondde uit in een grote software-review site. Was nog een beetje voor de affiliates. En het was ook voordat ik mijn bedrijf Melodiefabriek startte, ik had een zeer goed betaalde baan. De basis vormde daarvoor Propellerhead Software uit Zweden. Wat uiteindelijk ook resulteerde in een professionale samenwerking.

      Het is misschien wel een heel goed idee om die commerciële kant hier op marcoraaphorst.nl te gaan verkennen. Om mijn expertise rechtstreeks om te gaan zetten naar geld rechtstreeks te verdienen via mijn blog.

      Ik ga erover nadenken.

Laat een antwoord achter aan Michael Minneboo Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.