De tablet als ideale controller voor elektronische muziek?

Het leukste onderdeel van het maken van muziek is het spelen, het bespelen van een instrument. Niet alleen voor een publiek maar ook gewoon thuis of in de studio. Geef me een gitaar en ik pingel er wat op weg. Soms rolt daar dan een stukje muziek uit wat de basis zal vormen voor iets nieuws. Maar soms ook niet, maar hoe dan ook voelt het lekker.

In groepsverband is dat pingelen, dat spelenderwijs muzikaal onderzoek verrichten, een prima manier om tot iets nieuws te komen. Je luistert en reageert op elkaar. Het is daarbij belangrijk om controle te hebben over je instrument zodat je soepel en muzikaal op die anderen kunt reageren en zo iets kunt laten ontstaan. Alle popmuziek is zo ontstaan. Maar denk ook aan de lekkere soulmuziek van Stax en Motown die gebaseerd is op dat samenspelen.

Voor elektronische muziek verloopt dat proces anders. Veel elektronische muziek wordt op de computer gemaakt terwijl de musicus de muziek op stop heeft staan. Stukje bij beetje worden noten ingevoerd, loops gekozen, geluiden bewerkt. De muziek ontstaat vanuit het brein van de maker en niet zozeer spelenderwijs.

Veel elektronische muziek laat zich lastig uitvoeren (of misschien moet ik wel zeggen: invoeren) via een muziektoetsenbord. Al snel kom je vingers te kort. Bovendien zal er voor dynamische geluidseffecten aan knoppen gedraaid moeten worden. En eigenlijk zijn de benodigdheden om de muziek te besturen, te bespelen, per nummer telkens weer anders.

Maar niet getreurd, de tablet lijkt uitkomst te bieden. Met name de iPad. Recentelijk stuitte ik op de app Beatsurfing die een geweldig flexibele bediening van electronisch muziek mogelijk lijkt te maken. Sterker nog: met Beatsurfing kun je per nummer een ideale controller voor de track bouwen. Ik heb het nog niet zelf kunnen uitproberen maar zo aan de video’s te zien zijn de mogelijkheden waanzinnig. Mijn gevoel zegt dat deze app enorm uitnodigt om dingen te programmeren zodat je er vervolgens heerlijk mee kunt gaan spelen.

Zoals je kunt zien zijn de objecten voor het triggeren van geluiden en het besturen van effecten zeer dynamisch in te stellen. Zo is op de video’s te zien dat je bijvoorbeeld tussen 2 of meerdere cirkels wat kleine staafjes kunt leggen zodat je via een slide met de vinger kleine korte elektronische geluiden kunt triggeren. Check bijvoorbeeld:

En ook:

De app kan geluiden aansturen intern op de iPad, extern via MIDI en extern via WiFi. Op bovengenoemde video’s is duidelijk zichtbaar dat de iPad in een Alesis iO Dock gebruikt wordt.

Door Marco Raaphorst

maakt podcasts en muziek

4 reacties

  1. Ik volg de ontwikkelingen nu al een jaar of twee. Het voordeel van een Ipad of Tablet is dat je elke keer voor een andere controller (App) kunt kiezen. Je zit dus niet vast aan een controller zoals bij een hardware controller.

    1. Enige dat je mist is aanslaggevoeligheid zoals de MPC-achtigen (bv Ableton Push) weer wel hebben. Maar goeds, dat is dan ook het enige en op een andere manier qua expressie te compenseren zoals bovenstaande video’s laten zien.

  2. Als uitvoerend elektronisch muzikant geloof ik nog steeds niet in een tablet als controller. Het biedt inderdaad voordelen als het zelf maken van interfaces, maar uiteindelijk voelen alle knoppen hetzelfde: Als een plat, glad scherm. Tablets zijn dan ook niet, zoals velen lijken te denken, een tactiel (touch) medium. Het is in de eerste plaats een visueel medium. Als je bv. een knop ‘vastpakt’ en wilt schuiven, dan moet je je vinger volgen met je ogen. Een knop op een hardware controller kun je vastpakken en dan kun je je ogen dichtdoen. Een groot verschil, wat grote gevolgen heeft voor hoe betrokken je bij je muziek bent.

    Hierboven wordt als voordeel genoemd dat je met een tablet niet vastzit aan wat voor controller je gebruikt. Maar dat zie ik juist als een nadeel. Je controller is de interface met je muziek. En daar kun je een fysieke band mee opbouwen. Dat moet zelfs denk ik, wil je iets expressiefs doen. Voor een gitaarspeler is dat vanzelfsprekend: Geen gitaar voelt als de jouwe. Probeer je nu een gitaar voor te stellen die iedere keer anders voelt. Hoe kun je daar nou ooit een band mee opbouwen en expressief mee zijn?

    Ik gebruik bv. een hele oude MIDI controller, uit de tijd dat ze nog van staal werden gemaakt. Bewust, want daarmee kan ik lekker raggen, zoals ik dat nooit zou durven met die plastic ondingen van tegenwoordig.

    De video’s vind ik ook niet zo overtuigend. Wat me altijd opvalt bij dit soort video’s, is hoe verkrampt mensen hun hand houden. Dat, en dat een tablet geen precieze interface is. Als je globaal je vingers maar een beetje over de tablet heen haalt, dan lijkt het wel ergens op. Zeker omdat de boel op de achtergrond waarschjinlijk gequantized wordt. Het nodigt niet uit om te leren ‘bespelen’, zoals mensen een gitaar leren bespelen.

    1. Ben het met je eens dat het gevoel van een controller heel belangrijk is. Hoewel dat met een tablet nog niet eens zo gek is. Ben het met je eens dat vingers op een glasplaat misschien niet in alle gevallen de meeste expressie bieden, maar het is wellicht wel lekkerder (niet voor iedereen wellicht) dan het gevoel van plastic-toetsen.

      Metal en hout zijn te gek. Ook controllers met mechanische schakelaars. Ik zie daar steeds meer zelfbouw van verschijnen. En ja, da’s nog expressiever dan een tablet.

      Zelf speel ik gitaar. Van origine in groepsverband, maar heb het ook weleens met een looper gedaan (in Live). Misschien dat ik die kant wat meer ga ontwikkelen. Gitaar voor de soundscapes en een controller voor het manipuleren en instarten van stemmen.

      Welke controller gebruik jij?

Laat een antwoord achter aan Raaphorst Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.