Setting: Cornald Maas spreekt met Remco Campert
Cornald: “Heb je weleens gedacht: het zou eigenlijk mooi zijn geweest als ik in mijn leven één ding had gedaan, voornamelijk of misschien alleen maar poëzie schrijven?”
Remco: “Nou nee. Ik denk dat de dingen mekaar misschien wel wederzijds bevrucht hebben. Maar de gedachte dat ik mijn hele leven alleen maar doorgebracht zou hebben met poëzie schrijven dat benauwd mij zelfs.”
Cornald: “Waarom dan?”
Remco: “Dan moet het zo. Het moet altijd een beetje vrijblijvend blijven vind ik. Ja, okay, ik heb er zin in en ik doe het. En niet: ik kan maar 1 ding en daar kan ik helaas nooit meer vanaf komen. Dat zou het dan voor een beetje zijn hè? Bij grote dichters is dat natuurlijk niet zo maar bij mij … een klein poëetje …”
Hoe vurrukkulluk!
Geweldig! En mooi woord toch eigenlijk dat ‘vrijblijvend’.Thanks.