Robert Doisneau ken je van deze bekende foto van hem, The Kiss:
Of misschien deze:
De man was een fotoblogger pur sang avant la lettre.
Zijn geweldige foto’s zijn tot 1 september 2013 in het Nederlands Fotomuseum te bekijken.
Robert Doisneau ken je van deze bekende foto van hem, The Kiss:
Of misschien deze:
De man was een fotoblogger pur sang avant la lettre.
Zijn geweldige foto’s zijn tot 1 september 2013 in het Nederlands Fotomuseum te bekijken.
Je kunt de frequentie hiervan zelf instellen.
‘The kiss’ is geen spontaan kiekje waar een foto die in scene is gezet. Het stel liep een paar keer aan de lens van de fotograaf voorbij voordat hij vond dat de handeling spontaan genoeg leek. Dat heb ik er ergens over de foto gelezen, weet niet meer waar precies.
Klopt, dramatisch verhaal. Ik heb er ooit over geschreven op Hofstijl.
Aan de foto The Kiss kleeft een wrang verhaal. Het stel Jean en Denise Lavergne dacht zich in de foto te herkennen en spanden een rechtszaak tegen hem aan. Tegen zijn zin in moest hij nu voor de rechter verklappen wie de personen op de foto waren; de beginnende acteurs Françoise Delbart en Jacques Carteaud. Robert won hiermee de rechtszaak maar de kwestie deed hem zoveel verdriet waardoor hij nog geen jaar later kwam te overlijden. Zijn dochter Annette zei hierover:
“We won in the courts, (re: The Kiss) but my father was deeply shocked. He discovered a world of lies, and it hurt him. ‘The Kiss’ ruined the last years of his life. Add that to my mother suffering from Alzheimer’s and Parkinson’s, and I think it’s fair to say he died of sadness.”
Robert weigerde zich aan te sluiten bij het internationale fotobureau Magnum Photos omdat hij helemaal niet wilde dat zijn foto’s internationaal bekend zouden worden. Hoewel The Kiss dit wel veroorzaakte, bevestigde die foto ook zijn gelijk.
Inderdaad een tragisch verhaal. Misschien heb ik het intertijd ook op Hoffstijl gelezen, al vermoed ik dat het eens tijdens college ter sprake is gekomen. Ik vind het wel een interessant idee dat echter veel bekende plaatjes een ander verhaal schuilgaat dan wat we in eerste instantie vermoeden.
Moet wel Hofstijl zijn geweest :) Verhalen achter die platen zijn soms heel interessant. Robert hield trouwens van de rauwe kant van de straat, echtheid en hield niet zo van perfecte fotografie qua techniek. Toen hij voor de poen ook mode fotografie ging doen begon ‘ie het ook te haten.
Geef een reactie