Mijn tandarts vroeg me wat hij met mijn afgebroken stuk kies moest doen.
Weggooien toch?
Ik vroeg hem om er een touwtje doorheen te doen zodat ik hem om m’n nek kon dragen. De grap deed hem herinneren aan iets dat eerder vandaag was voorgevallen.
Vanmorgen had ik een vrouw in de stoel met een tongpiercing. Die zie ik wel vaker maar deze zag er wat vreemd uit en dus keek ik er wat aandachtiger naar. Zegt die vrouw: “Ja kijk maar goed want ik heb een kleine foto van mijn dochter op die piercing laten plaatsen.”
Lachend keek hij zijn assistente aan.
Dat moeten we straks ook maar even tijdens de lunch doorvertellen.
