Erwin Blom had me uitgenodigd voor een optreden van zijn band Eton Crop. Het 2e optreden in 20 jaar tijd, gisteravond. Het 1e optreden van hun come-back deden ze eergisteren in de Melkweg op het Grauzone Festival.
Erwin had het er met mij weleens eerder over gehad. Over zijn muzikale verleden. En ook omdat een bandje waar ik vroeger in speelde, MAM, uit dezelfde tijd stamt als Eton Crop. MAM won de 2e plaats in de allereerste Grote Prijs van Nederland in 1983. Eton Crop won hem zelfs ooit (in een ander jaar maar welk jaar, Erwin?)
Hier trouwens de oude MAM, opgenomen tijdens de finale van de Grote Prijs van Nederland ’83:
Eton Crop kende ik nauwelijks. Ik ben wat jonger dan Erwin en zat nog lang niet bij MAM in al die jaren. Ik maakte slechts deel uit van de allerlaatste editie begin jaren ’90.
Terug naar het optreden van Eton Crop van gisteravond. En of dat te gek was! Want: energiek, te gekke songs en een goeie band met veel onderling spelplezier. Er ging een energie van uit die ik vaak bij moderne bands mis. Moderne bands spelen teveel op safe, er mag niets fout gaat. Geen foute noot, alles moet loepzuiver gezongen zijn. FUCK dat!
Leeftijd zegt geen reet. Eens een rebel, altijd een rebel.
Rock on Erwin en co! Er iets niets dan muziek.
Met mijn mobiel nam ik een stukkie video op van een mooi moment, luister maar:
Geef een reactie