Goedkoop, het liefst gratis

Laatst luisterde ik in de auto naar een item op BNR Nieuwsradio. Het ging over onze HEMA waar het de laatste jaren niet zo goed mee gaat. Dat wat ooit doorging voor een oer-Nederlands bedrijf is inmiddels alweer 7 jaar in handen van de Britse investeringsmaatschappij Lion Capital. Niet alleen is haar nettowinst over in 2012 gehalveerd tot bijna de helft, inmiddels staat de Nederlandse HEMA onder curatele van haar eigenaar toen de nettowinst over 2013 zelfs een nettoverlies van 16,4 miljoen euro bleek te zijn.

Van de week liet mijn vader 3 aantekeningenboekjes zien. “Bij de HEMA betaal je hier het driedubbele voor”, vertelde ‘ie me. En dus koopt hij ze bij de Action net als velen andere Nederlanders. Hetzelfde zie je met kleding gebeuren. Ga maar eens op de uitkijk bij een Primark staan. Vrijwel iedereen komt daar met een Primark-tas naar buiten. Het loopt er storm. Het is de winnaar van het goedkoopste segment omdat daar simpelweg geldt: de goedkoopste wint.

De man die op BNR Nieuwsradio vertelde dat in Nederland geen sterke middenmoot vertegenwoordigd is, men wil òf spotgoedkope massaproducten òf men wil exclusief dure producten. Kortom: òf het “geen cent teveel gevoel” òf het “omdat wij het kunnen betalen gevoel”.

Online is dat laagste segment helemaal een lastige markt. En het is nog maar de vraag of je van een markt kunt spreken omdat het meeste gratis “verhandeld” wordt. Nieuws kun je gratis online lezen. Blogs ook. De video’s van YouTube en Vimeo, ze zijn allemaal gratis te bekijken. Muziek via Spotify, of via SoundCloud of Grooveshark. Natuurlijk, je zult bij sommige van die services de reclameboodschappen op de koop toe moeten nemen. Maar dat is bij nationale radio en televisie ook het geval. Nee sterker nog: radio en tv staan bol van de commercials!

Het laagste segment van de markt is geen leuk segment. Want daarin is niet de kwaliteit van doorslaggevend belang maar de prijs. De soms mindere kwaliteit wordt letterlijk op de koop toegenomen. Ik zie het vaak bij mijn collega-bloggers die vaak voor het goedkoopste abonnement in webhosting gaan. Vaak gebruikt men zelfs de gratis hosting van Wordpress.com of Blogger/Blogspot in ruil voor de advertenties die het bezoek vervolgens te zien krijgt. Ook al kost het slechts 30 dollar per jaar om dat af te kopen. Zelfs dat vinden ze nog teveel.

Natuurlijk moet iedereen zelf lekker bepalen wat ‘ie met zijn of haar centjes doet. Maar uit eigen ervaring weet ik dat er een groot verschil zit tussen het type freeloader en het type klant. Ik weet dat omdat ik hier en daar wat van mijn muziek gratis aanbied zodat deze onder een Creative Commons licentie hergebruikt kan worden. En omdat ik al ruim 11 jaar onderneem met mijn eigen bedrijf Melodiefabriek. Die gratis dingen hebben mij ook indirect leuke dingen opgeleverd, maar per saldo verdien je er geen centjes mee. Ook is het niet echt een eer als ze mijn muziek gebruiken, want de reden is immers simpel: ik ben gratis.

Ik geloof in goeie hosting en betaal er graag voor. Ook betaal ik voor mijn SoundCloud account, voor mijn Vimeo account, voor Premium WordPress thema’s, voor mijn muzieksoftware, voor mijn plugins, voor aanvullende samples en geluiden. Jarenlang betaalde ik maar wat graag voor mijn Flickr account, totdat Yahoo zo stom was om dat account om zeep te helpen door het gratis te maken. Tja, daar zeg ik dan ook geen nee tegen! En ik typ deze blogpost op de duurste MacBook Pro die je kunt kopen. Allemaal producten en diensten uit hogere segment dus. Geen cheap ass meuk.

(foto onder CC BY: Harry Marmot)


Ontvang mijn blogposts per e-mail

Je kunt de frequentie hiervan zelf instellen.


Reacties

3 reacties op “Goedkoop, het liefst gratis”

  1. Oeps, ik geloof dat ik zo’n gebruiker ben. Als het gratis kan, doe ik het. Mijn blogs lopen over wordpress.com en de advertenties die daardoor in mijn berichten staan, zie ik zelf niet. Ik kwam er zelfs pas achter toen ik mijn blog op de pc van Lida bekeek. Ik ga zelfs nog verder. Flickr.com doe ik ook gratis al sinds ik Flickr ken. Waar ik dan weer wel voor betaal is dat mijn domeinnaam ook in het adresvenster staat omdat ik het toch wel een beetje armoedig vind dat wordpress.com achter hagazine. Het voordeel van gratis is ook vaak dat daarmee de zorg voor het 99,9% 24/7 on line zijn voor hun verantwoording is en waarover ik mij ook niet druk hoef te maken. Overigens mijn dure iMac gebruik ik nog maar zelden want alles, behalve koffie zetten en popcorn maken, doe ik op mijn iPad.

  2. soms vind ik het nadeel van gratis dat de waarde ervan daalt. niet de waarde die jij erin hebt gestopt maar hoe men erover denkt. ik maak soms gebruik van gratis dingen maar hoop toch echt dat ik die waarde voel. die advertenties op blogs vind ik overigens afschuwelijk!

  3. robert avatar

    voor veel mensen is goedkoop of liefst gratis geen keuze meer, maar noodzaak. jaren van rechtse politiek plus een ingebakken gebrek aan solidariteit bij de nederlander, brachten ons terug in een samenleving van “haves” en “have nots”.

    en vergis je niet, die laatste groep wordt alleen maar groter. voedselbanken laten weten dat ze momenteel overspoeld worden door aanmeldingen van hippe zzp’ers, die allemaal dachten dat armoede iets was voor ouderen, zieken, werklozen en andere “losers”.

    dus, laten we de action, gratis spotify/wordpress/flickr accounts, en aldi notebooks van nog geen 300 eurie koesteren. liever dat, dan dat de leuke dingen in het leven – zoals vroegâh – alleen bereikbaar zijn voor de elite.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.