Het viel NRC-journalist Peter Zantingh op dat tegenwoordig journalisten zichzelf opvoeren in artikelen. Hij schreef er een stuk over voor NRC dat achter *kuch* een betaalmuur zit en dat zich in 1 zin laat samenvatten: het komt door de blogs.
P.S. Overigens wel stom dat Peter als leestip van ik-verhalen het klassieke stuk Frank Sinatra Has a Cold meegeeft. Dan had Peter beter kunnen schrijven: het is van alle tijden. Want dat stuk stamt namelijk uit 1966. Of anders, mijn tip: alles kan, er gelden geen regels.
wat zou er mis mee zijn als dat het geval zou zijn? vind het wel een aanvulling.
maar eh, de journalist achter de betaalmuur krijgt voor elk stuk betaald. de blogger…
NRC-verhaal niet gelezen (qua betaalmuur), maar ik mag toch hopen dat Zantingh ook refereert aan gonzo journalistiek, het genre dat al in de jaren ’70 werd geïntroduceerd door Hunter S. Thompson. (“Objectivity is a myth”). Nauw verwant aan de New Journalism stroming van mensen als Tom Wolfe. Wat al die bloggers en de hippe journalisten van Zantingh nu doen, was toen al terug te lezen in bladen als Esquire en de New Yorker.
Alles is al gedaan. We vinden het alleen steeds opnieuw uit.
Hij refereert daar niet aan. Gonzo journalistiek is zeker van toepassing.
Dat alles al is gedaan, vind ik niet waar. Dat zou betekenen dat Gonzo ook niet nieuw was. Als je inzoomt zal je verschillen zien.