Zo word je echt goed

Je bent meestal niet gelijk ergens goed in. Je kunt het wel worden. Volgens velen is talent daarin essentieel. Ik denk van niet.

Van te voren zeggen dat je iets niet kunt zonder het echt te hebben geprobeerd wordt puur ingegeven door angst. Je kunt iets niet weten tenzij je het probeert. En dat proberen kan best een tijd duren. Trek er maar gerust een mensenleven voor uit.

a-muzikaal

Een tijd geleden hoorde ik een bekend muzikant vertellen over hoe hij vroeger de ene noot niet van de ander kon onderscheiden. Hij was volslagen a-muzikaal! Toch werd hij gegrepen door de liefde voor muziek en wilde hij persé gitaar leren spelen. Dit kostte hem dan ook de grootst mogelijke moeite. Maar wie had ooit kunnen bedenken dat deze Robert Fripp ooit ondermeer op de albums Heroes en Scary Monsters van David Bowie te horen zou zijn?

Er is de wil om echt goed te worden. En die wil, dat is alles, dat is jouw drive, jouw inner mountain flame. De rest, het doet er geen reet toe. En de mening van anderen? Wat denk je zelf?

Radiomaken

Ira Glass is de producer en stem van het zeer succesvolle radioprogramma This American Life. In al zijn interviews en lezingen praat Ira over Het Gat, de kloof die zit tussen de mensen die je bewondert en wie je zelf bent.

Ira werd al vrij jong gegrepen door het fenomeen radio en wilde dat ook gaan maken. Al snel kreeg hij de gelegenheid om dat te gaan doen. Maar daar waar hij andere starters in het vak al snel echt goed zag worden, bleef hij worstelen. Maar hij gaf niet op, hij wist wat hij wilde. Hij werd gedreven door smaak en een kritische houding. Hij wist wat hij zocht.

Natuurlijk is het angst. Om te zeggen dat je het niet kunt. Hoeveel angsten moet een mens zien te overwinnen in het leven? Het is niet anders tenzij je zwicht voor die angsten. Wat velen doen. Zij geven op.

Quintus

Ik had een vriend die helaas te jong is overleden. Samen hebben we diverse bands gehad. En ik weet nog goed dat we op een avond in muziekcafé De Pater in Den Haag speelden. We hadden de gitaren omgedaan en Quintus fluisterde in mijn oor: “kijk, die mensen staan allemaal voor het podium naar ons te kijken, maar wij staan òp het podium.”

quintus-marco

Daarna ging het steeds beter. En soms ook niet. Soms speelde ik zo slecht dat ik er de brui aan wilde geven. Soms voelde de kloof tussen mij en het publiek te groot. Ook al speelde ik in een uitverkocht Paradiso, of Tuitjenhorn. De plek waar het gebeurt maakt namelijk geen reet uit. Je speelt voor 1 ding en dat is de muziek. Het applaus en de aandacht, allemaal leuk en aardig maar dat is niet het ding. Het ding is de muziek. En dus geef je niet op omdat die muziek in je zit, omdat je het in je donder voelt. En omdat je er bezeten van bent en het eruit moet!

Als je een doorzetter bent dan ben je in mijn ogen een winnaar. Da’s pas echt goed.

Door Marco Raaphorst

maakt podcasts en muziek

1 reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.