Omdat je nadat iets klaar is altijd gelijk denkt: en dan?
Omdat je nooit stilzit, altijd ergens mee bezig bent.
Omdat je nooit 1 richting kunt kiezen.
Omdat het nooit echt goed is en het altijd beter kan.
Omdat je niet begrijpt waarom iedereen maar naar zekerheid zoekt, omdat het je lam zou leggen.
Omdat het niet ontevredenheid is en omdat het ook geen onkunde is.
Omdat je niet anders kunt, ook al zou je soms wat rust wensen.
Omdat het energie is en simpelweg te gek is om die drive te hebben.
Omdat het puur, rauw en oorspronkelijk is.
Omdat het een zoektocht is en altijd zal blijven.
Omdat het van jou is en bij je hoort.
Het brengt je ergens, vanuit innerlijke noodzaak.
Accepteer de onrust.
als de rust komt ben je klaar.
:)
Zodra de onrust is veranderd in rust, komt de onrust weer. Mooi proces is dat. Je noemt het onrust. Misschien is het wel de menselijk drang om te scheppen …
Ja onrust is misschien niet het juiste woord. Sowieso erg negatief terwijl het eigenlijk uitermate positief is die scheppingsdrang. Goed voor de bomen en de mens.
ik denk wel dat er twee soorten zijn. Onrust uit ontevredenheid en daardoor niet blij zijn met wat is om je heen (verwendheid) of onrust omdat je wilt groeien.