Vandaag kocht ik het boek Gaten & andere dingen die er niet zijn van de Easy Aloha’s. Erg handig omdat ik op en neer moest treinen vanwege het 10 jaar nu.nl feestje in A’dam.
Een leuk boek, tenminste die 1e 50 bladzijden tot nu toe. Het gaat over gaten. Is een gat er nu wel of niet? Als je een donut koopt, koop je dan ook het gat?
In muziek zitten ook gaten. Heel veel gaten zelfs. Meer dan in een kilo kaas. Er moeten gaten in zitten. Anders hoor je niets. Of je hoort slechts een lange zoemtoon die nooit ophoudt.
Ritme wordt door gaten bepaald. We noemen dat rust. Maar is die rust er echt of bestaat ‘ie niet? En als rust echt bestaat, bestaat het dan zoals een gat bestaat?
Melodieën worden ook door gaten bepaald. Wat je niet speelt is even belangrijk als dat wat je wel speelt. Zonder gaten geen muziek.
Neem de gezonde Hollandse hoempa. Een wals dus. Met een beetje nadruk op de 1 tel je tot 3: 1, 2, 3. 1, 2, 3. 1, 2, 3. 1, 2, 3. Tussen de tellen zit rust. Even niets. Daarom klinkt een wals als een wals. Zou je die rust verlengen dan krijg je een totaal ander ritme. De grootte van de gaten is dus net zo belangrijk als de lengte van de tellen.
Het gekke is wel dat je zelden in muziek echt even helemaal niets hoort. Terwijl er gaten in het ritme vallen, vullen de gitarist of bassist die weer op. Een soort gezamenlijke rust lijkt not done. Toch raar, want rust, een gat dus, klinkt toch prima?
Of klinkt een gat niet? Is een gat gewoon maar een gat? Maar wat is een gat dan?
ja, net zoals met ‘gaten’ in de teksten. ik zou best wel weer een tekt willen schrijven waar jij de muziek ‘onder’ zet. inclusief de gaten.
doen!