Al grasduinend door de statistieken van WordPress kwam ik er zojuist achter dat 2009 een hoogtepunt vormde voor mijn blog marcoraaphorst.nl op het gebied van het aantal gelezen artikelen. Goed voor een gemiddelde van zo’n 500 weergaven per dag. Ik blog dit niet voor mij, mijzelf en ik alleen, dus meer oogjes is een prettig gegeven. Zo resoneert het wat langer door.
Dat bloggen had ooit in 2000 na de ontdekking van Blogger een brandend vuur in mij aangestoken. Ik kon in ene publiceren wat ik wilde! Als de brandweer ging ik, hoewel ik dat brandende vuur in mij natuurlijk ongemoeid liet.
Het heilige moeten zonder er iets meer van te verlangen, hoe mooi is dat! En nog altijd koester ik dat gevoel, hoewel de regelmaat van weleer er wel uit is. Een decennia terug poepte ik er soms 2, soms wel 3 blogs op een dag uit. Het kwam veel en in alle kleuren en geuren. Maar het voelde nooit als werk, rook niet naar werk en smaakte niet naar werk. Kortom: het was geen werk.
En dat is het nog altijd niet.
Ik blog. Dus ik besta.
Ik wens jou nog heel veel blogplezier.
Een financiële bijdrage laat ik niet achter.
Maar een optimistische groet geeft ik graag.
Vriendelijke groet,
Dank je Rob!