Een poos geleden nam ik mij voor om een album te maken. Inmiddels publiceer ik braaf elke eerste vrijdag van de maand een nummer voor mijn aankomende EP.
Vroeger deed ik dat anders. Dan maakte ik een nummer en stond het op een dag gewoon zomaar ineens op mijn blog. De volgende dag stond daar misschien een foto, een filosofisch stuk, of iets anders. Het blog vroeg niet om een vaste vorm, hoewel dat ook kon. Marketingmensjes gaan dan altijd ‘kies je niesch’ roepen maar je kunt die regel prima negeren.
En hoezo verleden tijd? Ik blog misschien minder dan in de hoogtijdagen, ik blog nog steeds en dat is het belangrijkste.
Regelmaat is trouwens helemaal niet noodzakelijk, de blogger blogt gewoon wanneer ‘ie wenst te bloggen. De kwaliteitslat hoef ook niet constant te zijn, het blog is gratis te lezen en wie het vandaag niet boeit moet het andere keer maar weer proberen. Het bezoek voor de blog komt en gaat. Het mag de blogger niet boeien, die blogt gewoon omdat ‘ie een blogbehoefte voelt. Als ‘ie gelezen wordt, mooi, zo niet dan nog heeft ‘ie genoeg reden om trots te zijn.
Die losse vorm, dat ogenschijnlijke allegaartje, dat is wat ik er zo mooi aan vind. Omdat het tegelijkertijd helemaal geen allegaartje is. Dit is mijn filter, mijn bubbel, mijn mening, wat ik maak. Ik creëer mijn bestaan en ik log mijn bestaan terwijl anderen op hun beurt mijn blog loggen voor de lange termijn.
Mijn blog is nog niet af en dat is maar goed ook.
Na twee winterslapen en een blogverhuizing plaats ik onregelmatig voortgaand.
Wel wissel ik heel bewust mijn blogonderwerpen. Al zijn er ook onderwerpen dur geregeld terugkeren.
Maar uiteindelijk blijf ik een amateur.
Foto’s, muziek of andere toevoegingen plaats ik niet. Zoals ook de vormgeving oud en roestig is.
Ach, her en der lees ik wat en soms komt daar dan een reactie van.
Zonnige groet,
ja ook dat kan op het blog
je bent nooit in overtreding :)