Als de dag van gisteren herinner ik me de dag dat Jason Kottke op zijn blog een oproep deed aan zijn lezers. Een experimentje.
I recently quit my web design gig and — as of today — will be working on kottke.org as my full-time job. And I need your help.
I’m asking the regular readers of kottke.org (that’s you!) to become micropatrons of kottke.org by contributing a moderate sum of money to help enable me to edit/write/design/code the site for one year on a full-time basis.
Ik flipte er helemaal van uit mijn pannetje. Wat een waanzinnig kickuh idee! Zou je van bloggen kunnen leven?
Jason kreeg het voor elkaar. En inmiddels zijn “we” 15 jaar verder.
Ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat ik internet NIET mijn inkomstenbron wilde laten zijn. Ik geloofde er absoluut niet in omdat ik alleen voor mijzelf schreef. En meestal ook niet, zeker in het begin lezers liet reageren. Toen men mijn website ‘blog’ gingen noemen was ik het er ook niet mee eens. We spreken dan wel over ruim twintig jaar geleden. Zelden liet ik meer mensen aan het woord op hagazine want daar had ik immers andere locaties voor als DenhaagOrg en DenHaagTeKijk en weblog etc. Bovendien kwamen en gingen websites/blogs met tientallen deelnemers en de mogelijkheid om ook dáár extra te plaatsen als ik een reactie op mijn post wilde hebben.
Geldverdienen aan je blog/site hoeft ook niet. Het mooie is dat het allemaal prima naast elkaar kan bestaan. Hobby, professioneel en alles er tussenin.
Maar ik vond de vorm die Kottke ervoor vond echt geweldig. Zijn lezers stimuleerden hem vooral door te gaan met bloggen. Alsof een soort kunstenaar die door zijn liefhebbers wordt ondersteund. Vind dat nog altijd prachtig en geloof dus zeker in donaties wat dit betreft. Zoals ook Wikipedia bijvoorbeeld.