Waardebepaling achteraf

busking

Waardebepaling achteraf is een mooi principe. In Nederland is de bekendste pionier op dit gebied Martijn Aslander. Waar het op neerkomt is dat je bij waardebepaling achteraf je niet vooraf een prijs afspreekt voor je nog te leveren diensten of producten, maar achteraf gaat bepalen wat de waarde ervan is. Niet alleen de waarde voor de opdrachtgever, maar misschien heeft het jou ook wel het een en ander direct opgeleverd. Waardebepaling achteraf voelt als een reële manier om elkaar te helpen. Die misschien beter in balans is dan het afspreken wat iets gaat kosten.

Ook ikzelf ga ermee aan de slag, naar eerdere kleine positieve ervaringen ermee opgedaan te hebben. Volgende week vind er hier bij ons thuis in het kader van opuh huis een adviesgesprek plaats met iemand die een boek gaat uitgeven. Hoe je dit online zou kunnen opzetten, dat wordt de basis van het gesprek.

Veel zelfstandig ondernemers, zoals ik, wachten op werk of moeten actief opzoek naar klanten die hun diensten willen inhuren. Je moet een contract ‘aftikken’ en kunt dan pas aan de slag. Via waardebepaling achteraf kun je altijd direct aan de slag. Je biedt je diensten gewoon aan. Dit is voor de adviseurs misschien eenvoudiger dan voor iemand zoals ik.

Aslander roept dan ook hardop: “nee, ik ben niet in te huren”. Wat hij natuurlijk bedoelt is dat hij hoopt dat hij van waarde is en dat die waarde pas achteraf bepaald kan worden.

Een vraag is meestal simpel. Bijvoorbeeld iemand die vraagt of ik een leadertune kan maken bij hun video. Soms is die video nog lang niet klaar. Kortom: vaak is het vrij lastig inschatten hoeveel tijd ik eraan kwijt zal zijn. En hoewel sommige klanten mij hele goeie instructies geven over welke muziek ze willen hebben, soms willen ze toch iets anders dan wat ik voorstel. Samen ga je ermee aan de slag en ik zal moeten zorgen dat ik van waarde ben. Logisch.

U vraagt, wij draaien, is een principe waar ik niet zoveel mee kan. Bij dat soort projecten is er vaak sprake van een bedenker, een opdrachtgever en diverse andere mensen met ‘belangrijkere rollen’ dan bijvoorbeeld de muziekcomponist. Het nadeel is vaak dat zo’n productie niet gezien wordt als een gezamenlijke productie. Mensen die mij goed kennen, weten dat ik juist geloof in het collectief, waarbij ook de auteursrechten op een niet-exclusieve manier gedeeld worden door alle betrokkenen. Of beter: dat de rechten bij de betrokkenen blijven in plaats dat ze voor geld worden weggekocht door de opdrachtgever.

Muzikanten die op straat spelen, maken ook gebruik van het principe waardebepaling achteraf. Zij spelen in de hoop dat een aantal mensen wat geld in het hoedje gooien. Meestal is dat het geval en ben je heel goed, dan zal dat ook gewaardeerd worden. Toch is het natuurlijk de vraag voor welke situaties dit allemaal werkt. Een laptop zal je er niet snel mee kunnen kopen. Of hoewel, als ik nu wat muziek maak voor bijvoorbeeld Dell, is het dan misschien niet aardig als ik in ruil daarvoor een laptop ontvang?

En webloggers doen ook aan waardebepaling achteraf. Allemaal. Zij schrijven in de hoop dat het hen achteraf iets oplevert. Achteraf van waarde blijkt te zijn; aandacht, begrip, steun, advies, adverteerders, joe name it.

Door Marco Raaphorst

maakt podcasts en muziek

5 reacties

  1. daarom geloof ik ook niet zo in ‘ ik blog voor mezelf’. natuurlijk. ook. maar niet alleen.

    bovendien is er een laagdrempeligheid. dat vind ik ook een voordeel.

  2. En? Hoe is je experiment met waardebepaling achteraf achteraf bevallen? Was het een zepert of heb je inderdaad een naar jouw gevoel bevredigende transactie kunnen maken?

  3. @Copytaria: een zepert. Wellicht goed voor een stukje binnenkort. Voor sommige werkzaamheden werkt het, maar voor veel werkzaamheden werkt het niet. Voor mijn compositiewerk ga ik het ook zeker niet inzetten.

  4. Is het niet jammer om na één negatieve ervaring af te haken? Was de klant niet tevreden of ging het om een amateur die gewoon de juiste waarde van jouw werk niet kon inschatten? Of blijf je het wel af en toe proberen maar niet voor compositiewerk?
    Het is misschien ook lastig voor een klant om in te schatten hoeveel meerwaarde een compositie aan zijn product levert.
    Maar is componeren van muziek met het rechtensysteem niet sowieso een manier van waardebepaling achteraf? Hoe meer mensen je waarderen en spelen, des te meer verdien je.

  5. @Copytaria: ik geloof wel in online pay-as-you-wish systemen maar voor inhuren qua lezingen of advies werkt het voor mij zeker niet. Wellicht voor anderen wel. Ik denk dat je er ook echt in moet geloven wil het werken. Ik geloof dat ik van te voren beter de prijs kan bepalen dan achteraf de klant dat kan of samen met mij in een flink aantal gevallen.

Laat een antwoord achter aan Marco Raaphorst Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.