(deze blogpost is ook gepubliceerd op Podpraat)

Kost duur: ouwûh dingûh

“Hoe kom ik aan m’n centen?”

Het is een vraag die bij veel podcasters leeft. Deze centenkwestie is denk ik de reden waarom de podcast in haar beginfase een vroege dood stierf. Maar inmiddels zitten we in fase 2 en zie je langzaamaan economische modellen ontstaan.


Het archief wordt premium content

Ondermeer Marc Maron van de WTF podcast en This American Life hebben hun archief achter een slotje opgeborgen. Wie in hun archieven wil duiken moet voor deze premium content betalen. De ouwe trouwe fans hebben het allemaal allang gratis kunnen beluisteren maar wie later inhaakt kan alleen de recente afleveringen gratis beluisteren. Een slim model. Je kunt immers van podcastmakers niet verwachten ze alles maar gratis ter beschikking blijven stellen.

Een oude This American Life aflevering kun je via iTunes kopen voor 99 dollarcent. Marc Maron doet dat via Sticher Premium, een soort all-inclusive voor de fans.

Je kunt zoiets natuurlijk ook mooi via Patreon gaan aanbieden. Geef de donateurs/fans voor een paar euro per maand toegang tot alles, inclusief het archief. Of je koppelt oude afleveringen aan Gumroad als shop. Gumroad gebruik ik zelf ook voor de verkoop van mijn geluidensets voor Reason-gebruikers en dat werkt al jaren super.


Microcasts

Micro.blog is het antwoord op sociale netwerken die de gebruikers als product zien (Facebook, Instagram, Twitter, allemaal eigenlijk!). Een soort snelbloggen zonder titel. En nu komen de lui achter Micro.blog met een Microcasts, een mediatype dat de lengte beperkt. De boodschap moet dus kort en krachtig zijn. Een soort audiotweetje. Interessant als het ook echt serieus navolging gaat krijgen. 

Wavelength for Micro.blog | Manton Reece – Micro.blog gaat naast korte micro blogs ook Microcasts hosten. Korte podcasts dus.

Podcast subsidie via NPO Fonds

Het NPO Fonds is de vervanger van het Mediafonds. Het gaat nu voor het eerst de podcast als mediatype prominent neerzetten.

Ik heb ze er even over gemaild en kwam het volgende te weten:

  • De nieuwe regeling voor podcasts gaat op zijn vroegst vanaf 2 oktober 2018 van start.
  • Benodigde informatie hierover verschijnt op korte termijn op de website van het NPO Fonds.
  • Ook voor podcasts geldt dat alleen landelijke publieke omroepen een aanvraag kunnen indienen, dus niet individuele makers.

Met name dat laatste punt vind ik jammer. Ik zou willen dat het NPO Fonds juist makers zou gaan ondersteunen en niet de omroepen. Iedereen met een podcast is immers toch zijn eigen omroep? NPO Fonds mist wat mij betreft de essentie van podcasting.

Dotan en zijn trollen

De Volkskrant klopte afgelopen zaterdag dat popartiest Dotan een heus trollenleger had ingezet voor naam en faam. Hij verzon een ontmoeting met een leukemiepatiënt en meer van dat soort zieke concepten in de strijd om meer likes en fans.

De appel valt niet ver van de boom want zijn moedertje kunstenares/zweefmadam Patty Harpenau verzon ook alles bij elkaar. Bijvoorbeeld dat ze gevraagd was om nakende voor de Playboy aan te treden voor een “astronomisch bedrag”. De redactie van Playboy wist echter van niets.

Gijs Groenteman vroeg voor het ‘Volkskrant geluid’ de analisten van het Dotan-stuk naar hun werkwijze.

#51: Hoe het verhaal over de trollen van Dotan tot stand kwam — het Volkskrantgeluid — Overcast

Dotan is niet de enige. Het is zo oud als de weg naar Tuitjenhorn om de media te manipuleren. Bijvoorbeeld je eigen platen op te kopen. Of DJs een happy end of wat geld te geven als ze je plaatje draaien.

De werkelijkheid voor eigen gewin manipuleren. Volkomen fake, volkomen met geld aangekocht.

Het is niet mijn werkelijkheid. Het staat haaks op mijn levensvisie.

Mede daarom, ter afsluiting, deze prachtige quote uit het boek Do the Work van Steven Pressfield:

Het zit allemaal in je hoofd

Je kunt alleen maar je best doen. Vol blind vertrouwen werk je aan iets wat je wilt maken, wat je moet maken. Met de nodige twijfels, stemmetjes in je hoofd die zeggen dat je een prutser bent en dat het tot niets zal leiden. Je negeert die stemmetjes. Je negeert elke afleiding. Nee beter: je probeert het te negeren, zo goed en kwaad als het kan. Elke dag voer je de strijd tegen De Afleiding. En De Afleiding leeft niet alleen in je, deze komt ook van buitenaf. De “goedbedoelde” adviezen, Facebook en andere social media, de collega’s waar je teveel tegen opkijkt en je jezelf mee vergelijkt en meer van dat soort Zotte Afleidingen.

Allemaal proberen ze je aandacht te krijgen. Je te vertellen dat je het niet kunt. En iedereen heeft die duiveltjes in zich. Heel gek eigenlijk, denk daar maar eens over na! Diep in ons zitten dus duiveltjes die ons kapot willen maken.

De meesten van ons luisteren zelfs zo goed naar die duiveltjes dat ze nooit de droom die diep in hun leeft waar zullen gaan maken. Puur uit angst. Dat wat die Duivelse Trollen roepen, dat moet toch wel waar zijn toch? Je hebt het talent er toch niet voor? Kijk naar je ouders, die waren ook maar gewone mensen. Denk je nou echt dat je zo goed bent? Slechts een paar kunnen het maken. En kijk eens hoe Vincent van Gogh is gestorven. Het wordt echt een lijdensweg met middelmatige producten, doe het niet! Je kunt er maar beter niet aan beginnen, want dat bespaart je echt een hele hoop ellende.

Maar er is geen andere weg. Je droom onderdrukken is geen optie. Je zult er anders DOODONGELUKKIG van worden.

Beter plan: bestempel die duiveltjes als een stel sukkels. En zie jezelf als schrijver, muzikant, podcaster, you name it. Jij hebt altijd gelijk want jij bent aan het creëren. Of het goed is wat je maakt is een tweede en maakt eigenlijk niet eens zo heel veel uit. Iets niet goed vinden, dat doen die duiveltjes wel voor je. Maar je kunt alleen maar iets als ‘niet goed’ accepteren als het je aanzet om door te gaan en het de volgende keer nog beter te doen. Dan komt de kritiek niet van een van de duiveltjes maar komt de kritiek van je creatieve ziel die zucht naar het steeds maar weer beter scheppen van dat wat gemaakt moet worden, van dat wat diep in je ziel leeft.

Wie creatief is koestert zijn/haar ziel en erkent dat het verstand gepaard gaat met een heel leger aan duiveltjes die roepen om aandacht. Ratio is daar niet tegen opgewassen, maar gevoel wel! Omdat het niet anders kan. Het moet wel.

Ondertussen luistert Dotan zeer aandachtig naar zijn duiveltjes…

Door Marco Raaphorst

maakt podcasts en muziek

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.