Todd Rundgren in gesprek met Rick Rubin over de grootste misser van de muziekindustrie: Napster

Een paar maanden geleden sprak Rick Rubin in de podcast Broken Record met Todd Rundgren. Wat ondermeer ter sprake kwam was het verhaal dat Todd al eerder verteld heeft alleen nog nooit zo kleurrijk en gedetailleerd. Een verhaal over hoe hij een voorstel deed aan de toenmalige grote labels dat leek op een soort Napster avant la lettre: wat nu als we bij wijze van een experiment wat muziek op een centrale server zetten zodat alle luisteraars het er vanaf kunnen halen?

I got approached by the Time Warner Cable Network which was doing an interactive tv experiment in Orlando Florida in a neighbourhood but they had fiber optic to the curb in the entire optic neighbourhood. Which is not unusual anymore but in those days, big deal. And the neighbourhood had a prototype setup box that was supposed to be an interactive box. And since they were still prototyping the box everyone got an SGI Indigo computer and if you’re not into computer graphs you may not know what that is but it’s about the size of a carry-on suitcase. And they are trying to figure out okay what kind of services do people want.

This is pre-internet, people don’t have internet in their homes yet. So they figure okay we’ll develop a pizza pie application. You know, you can go on your television pick out your toppings you know, and a pizza will be delivered with your toppings. But they had reasonable query what kind of interactive music services would people like in their homes. So they hired me to come with a prototype so that they could make it part of this experiment. So we came up with an outline for it a possible technological solution for it but of course you can’t do it unless you got some music on servers.

So we went to what was then the five majors. So we set up meetings with all the special product divisions of the labels. And we went in to say we’re just experimenting here, we want to see what kind of demand there is, so what you got to do is you got to put some music that people would be interested in, some name artist, or some artists of some kind and put their music on a server so that we can connect to it and deliver it to this particular audience, this experimental audience.

Not a single label would hear of it. They say no, we don’t even don’t “lalalalala!”, DON’T TALK ABOUT THIS! Two years later… Napster! So I had gone in with the hope that somehow the labels would see the light and ease everything into this new area instead of it just collapsing into chaos which is essentially what is done and they’re only now figuring out how do we recover from this, what is the role of the record label now in all of this? Given that artists can do everything themselves.

Bij de major labels heerst er een groot gebrek aan visie en creativiteit (en je vooral wel de creatieve industrie blijven noemen). Juist daarom heeft Napster kunnen ontstaan omdat dat WEL innovatief was; een geniaal systeem voor muziekliefhebbers. En in plaats van het te omarmen ging men de makers en zelfs de muziekfans (!!!) aanklagen. Pas tien jaar later begon men in te zien dat muziek als een service de plaats heeft ingenomen van muziek als fysiek product/geluidsdrager.

Muziek is ongrijpbaar. Dat men er ooit een tastbaar product van heeft te maken is slim te noemen. Maar inmiddels is muziek weer ontastbaar geworden, net als alles digitaal, online.

En nog even, qua muziekgeschiedenisles: in 1988 waren er zes major labels. Precies tien jaar later vrat de Universal Music Group de concurrent Polygram op.

A few years later Sony Music and BMG Music form a joint venture merging into one company known as Sony BMG. BMG was later bought out by Sony causing the BMG name to be removed leaving Sony to then reclaim their name as Sony Music Entertainment. Wow! What a move, so that left us with what the “Big Four”.

The Rise And Fall Of Major Record Labels

Inmiddels, 13 jaar na Napster, sinds 2012 zijn er nog slechts drie major labels over:

  • Universal Music Group
  • Sony BMG
  • Warner Music Group

De major labels kopen anno nu massaal de opnamerechten op van oude muziek (Bob Dylan, Paul Simon, Bruce Springsteen enz.) omdat 1. het publiek dol is op oude muziek en 2. het een grotere garantie op winst oplevert dan te investeren in nieuwe muziek.

Daarom zie je dat nieuwe muziek met name van indies komt, veelal ook van muzikanten zelf die hun eigen label runnen (lees: zelf hun muziek op streaming uploaden en 100% van de royalties innen).

Ik zou zeggen: beluister die hele aflevering van Broken Record met Todd Rundgren want Todd is naast een van de allerbeste songwriters ook een hele snuggere vogel die de tijdgeest perfect aanvoelt.


Abonneer je op mijn berichten

Bepaal zelf de frequentie waarin je mijn artikelen wilt ontvangen (direct, dagelijks of eens per week). De link om dit in te stellen vind je in de bevestigingsmail.

Reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.