Dit nooit nooit nooit meer!

Rob noemt het “The opposite of a bucket list.”

Ik krijg altijd jeuk als iemand het over een bucket list heeft. Net zoals het bijhouden van het dankboek waar Ernst-Jan Pfauth altijd over loopt te ratelen. Ook gebruikt hij de term Intentioneel leven heel vaak.

Je kijkt naar de belangrijkste dingen in je leven, bevraagt de conventies en kiest een weg die goed bij je past.

Zo leef je naar je waarden en stel je dagelijks geluk centraal.

Wat zijn de intenties van Ernst-Jan? Geldverdienen. Hij verkoopt spul aan mensen die de hoop hebben dat ze er gelukkig van te worden. Of zijn intenties oprecht zijn kan ik niet beoordelen. Hoeft ook niet, want ik wil het over iets zinvollers hebben.

Dat wat Rob ‘het tegenovergestelde van de bucket list’ noemt. En die lijst hoeft niet op papier want het is zo glashelder dat noteren geen zin heeft.

Daarom geloof ik ook niet in al dat gezever over dankbaarheid. Als iets knetter te gek is hoef je het simpelweg niet ook nog eens te gaan noteren. Dingen die echt van belang zijn zitten in je kop tenzij je een hersenprobleem hebt.

Ik ben het daarom niet eens met de slotzin van Rob:

Point is, it occurred to me that, instead of (or in addition to) a gratitude journal, a “Never Again!” journal might a fun/useful idea.

Nee, dat heeft geen vliegende fuck zin. De eikels en situaties die je moet vermijden zitten in je kop. Zo niet dan ben je zeer waarschijnlijk een ernstige pleaser die vriendjes wil blijven met iedereen (niet mijn type mens!). Of je hebt nog niet echt geleefd. Kan natuurlijk ook.

Ik heb onwijze eikels gekend. Van die mislukte moederschootuitwerpsels die je dag vergallen. Angstige klungelaars die van een gezellig koffiedrinken een zwaarmoedige sessie weten te maken.

Ik ken ze persoonlijk. Hun namen triggeren automatisch een rood sein als ik ze tegenkom of als hun naam genoemd wordt.

Bijvoorbeeld de muzikanten die zo onzeker zijn dat ze hun ego moeten opleuken door geen oog meer te hebben voor wat er in hun omgeving gebeurt. Muziek is een groepsgebeuren maar ik ken genoeg muzikanten die ronduit kut functioneren in een groep.

Ik wil de namen van al die klootzakken niet in mijn boekje. Rot gewoon op, ga weg, verdwijn uit mijn leven!

Geluk, het begint bij het herkennen van ongeluk.