Sinds een paar jaar gebruik ik speciale monitors voor al mijn muziek/geluid werk: Triple-P Pyramids. Het zijn kleine speakers, nearfield monitors. En vanaf de eerste seconde dat ik ze beluisterde was ik eraan verknocht.
In tegenstelling tot grote speakers klinkt veel muziek op deze speakers slecht. Op grote speakers en zeker als je een beetje hard draait klinkt alles wel goed. Met deze kleine speakers is dat anders. Als op de Pyramids iets echt vet klinkt en de stem knalt ook nog een meter uit de speakers (vrijgemaakt uit de mix) dan weet je dat het goed zit. Mixen en masteren op deze speakers is dan ook simpel. Heel veel mensen hebben daar juist problemen mee, vragen zich af ‘wanneer klinkt het nou goed?’. Geen enkel probleem voor mij.
Alle technici raad ik het aan: draai op een zacht niveau (hard muziek draaien tijdens de afluistering is ronduit dom, je hoort dan alleen nog maar de compressie van je eigen oren) en richt je met name op het gebied waarin onze stem zich ook begeeft, met name het middengebied dus. Daar ligt de verstaanbaarheid en daar is ons gehoor het meest gevoelig. Nearfield monitors helpen daarbij enorm.
En bovendien: vrijwel alle oude Steely Dan producties zijn op piepkleine Auratone nearfields gemixt. Producties die te boek staan als de best klinkende producties van de vorige eeuw.
Geef een reactie