Muzikale groei?

Groeit elke muzikant? Als dat zo is dan betekent dat dat je vandaag de dag een betere muzikant bent dan pak ‘m beet een paar jaar geleden.

Op YouTube zie ik veel video’s langskomen van lui die muzikanten opdelen aan de hand van een bepaald level. Het verhaal dat men predikt is dat een muzikant lineair van het ene level naar het andere kan gaan.

Volgens mij is het klinkklare onzin. Muziek is geen wedstrijd en heeft niets met sport van doen, ondanks het gebruik van het woord ‘spel’. Het is dus gevaarlijk om leentjebuur te spelen als het gaat om de uitdrukkingen die voor sport gelden.

Als gitarist studeer ik nog altijd best veel, bijvoorbeeld om iets te kunnen spelen dat ik nog niet eerder in mijn vingers had zitten. Vaak gaat het ook om een benadering van de muziek, een nieuwe muzikale kijk die ik aan het analyseren en toepassen ben in mijn eigen spel. Het komt voort uit mijn gevoel dat ik wil blijven veranderen in plaats van altijd maar hetzelfde te moeten klinken.

Verandering is zodoende voor mij een beter woord dan het vage woord groei. Muziek is immers ook niet iets dat intellectueel te duiden is, er is geen groei van het intellect. Groei van het gevoel? Ik denk dat ook dat niet geldt. Een beginnend muzikant heeft waarschijnlijk net zoveel gevoel als een meer ervaren muzikant.

Voor mij is de kern dus het verlangen naar nieuwe dingen. Daarom vind ik muziek ook zo’n waanzinnig interessante kunstvorm omdat het mij telkens laat verlangen naar iets dat mijn nieuwsgierigheid stimuleert. Altijd weer dient het nieuwe zich aan.

Dit is niet direct uit te drukken in termen als beter of slechter. Het nieuwe is simpelweg een magneet waar ik gehoor aan geef.

Als ik oude dingen van mijzelf terug hoor dan vind ik dat interessant. Mijn benadering is nu geheel anders maar dat wil niet zeggen dat ik het toen verkeerd deed. Ik ben simpelweg veranderd. Zoals ik bijvoorbeeld vroeger, 30 jaar geleden bij MAM speelde, zo speel ik nu niet meer. Ik moest veranderen ook al hoor ik ook een kern die ik herken, die constant aanwezig blijft.

Het is deze doelloze verandering die zich niet laat uitdrukken in woorden als beter of slechter, het is het doel dat zich laat uitleggen als: stilstand is saai.

Was getekend, een muzikant in beweging.