Tijdens de coronapandemie plachten politici te moeten benadrukken dat sommige beroepen niet essentieel zijn.
“Vat het nou alsjeblieft niet persoonlijk op”, benadrukte demissionair coronaminister Hugo de Jonge (CDA) dinsdag toen er een vraag kwam over waarom musea, muziekpodia, theaters en bioscopen gesloten blijven, en waarom negatieve tests voorgelegd moeten worden, terwijl pakweg de Primark en Ikea wel gewoon toegankelijk zijn. De Jonge verklaarde in feite dat kunstinstellingen als niet-essentieel worden gezien: “Ik bedoel, we zijn allemaal kunstliefhebber tot en met en we gaan graag naar een theater en graag naar een museum. Maar stel je voor dat je een dag zonder zou moeten, dan kan dat.”
(bron)
Wikipedia verstaat onder een essentieel beroep:
Een essentieel beroep, cruciaal beroep of vitaal beroep is een beroep waarvan de continue uitvoering als onmisbaar wordt beschouwd en dat, bijvoorbeeld tijdens een lockdown of andere crisis, niet stopgezet kan worden.
Dit wekt de indruk dat de rest van de beroepen niet van essentieel belang zijn.
Politiek filosoof Hannah Arendts maakte een compleet andere analyse als het op werk en arbeid aankomt. Zo brengt zij een verschil aan tussen die twee, werk en arbeid:
Arbeid is het voorzien in dagelijks levensonderhoud, werk is het produceren van duurzame goederen.
(…)
Het verschil van tussen werk en arbeid is volgens Arendt dat door middel van werk blijvende dingen worden geproduceerd, zoals gebouwen, monumenten en kunstwerken. Arendt rangschikt het werken daarom hoger dan het vluchtige arbeiden.
Duurzaamheid speelt dus in haar definitie een belangrijke rol. Een politicus is nodig om ons dagelijkse leven een beetje vorm te geven (of te vergallen) maar zal binnen 4 jaar zeer waarschijnlijk vervangen worden door een opvolger.
Liedjes daarentegen die decennia geleden gemaakt, daar luisteren we vandaag de dag nog steeds naar. Evenals dat er elke dag een massa toeristen uit het buitenland naar onze Europese kunst komt kijken. Veel van die kunstenaars zijn al eeuwen dood.
Duurzaamheid is dus de essentie.
Tot slot, om de cirkel met Hugo de Jonge weer rond te maken, Hannah Arendts over politici:
Politieke kwesties zijn veel te belangrijk om aan de politici te worden overgelaten.
Omslagfoto (uitsnede) door Barbara Niggl Radloff onder CC BY-SA.
Geef een reactie