Vorig jaar kreeg ik een nieuwe klant die graag in mijn studio langs wilde komen voor de editing van een serie podcasts. Gezien het besmettingsgevaar was/ben ik daar niet voor en zei dus nee. Online is dat namelijk ook prima te doen.
Het Nieuwe Werken
Ik moet zeggen dat ik de bedrijven die nu ineens dat thuiswerken ontdekt hebben wel wat ouderwets vind. Niet alleen werk ik al bijna twee decennia zo, ik heb me er jarenlang professioneel voor ingezet. Wat men ooit het Nieuwe Werken noemde. En nu, hardleers want er was immers een crisis voor nodig, valt het kwartje. Blijkt het toch allemaal verrekte handig te zijn.
Toen ik mijn bedrijf Melodiefabriek in 2003 oprichtte was een van mijn eerste opdrachtgevers Reason Studios uit Zweden (hoewel het bedrijf toen Propellerhead heette). Tot op de dag werk ik met hun samen als Patch Programmer (lees: een soort sound designer). En tot op de dag van vandaag gebeurt dat volledig online. Ik ben niet de enige, Reason Studios werkt samen met experts uit allerlei landen.
Ook mijn muziekklussen, wereldwijd, worden niet belemmerd door het feit dat ik in Den Haag zit. Logisch natuurlijk! Internet creëerde een Global Village. De plek waar je je bevindt doet er vaak niet meer toe.
En dat geldt inmiddels voor podcasting ook, zelfs al wonen we allemaal in Hollandia.
Sommige personen vertrouwen het alleen als ze de persoon face-to-face kunnen zien. Ik vind dat onzin want mensen kunnen je recht in je gezicht ook bedriegen.
Een blijvertje
En wat ook prettig is, is dat nu het weer kan, want voorzien van twee prikken, veel klanten de voorkeur blijven geven aan online. Online werkt namelijk vaak veel efficiënter dan wanneer de klant hier in mijn studiootje naast me gaat zitten. De klant kan prima via een Google Doc van minuut tot minuut voor elk fragment aangeven hoe ik het in mijn editing moet toepassen. Daarnaast hoef ik de klant niet te belasten met mijn werk. Ik kan gerust hier in mijn studio een fragmentje op herhaling laten lopen terwijl ik heel minuscuul de EQ of compressie bijstel. De klant snapt daar niets van en raakt er snel geïrriteerd door.
De vraag “wat ben je nu precies aan het doen?” is vaak gesteld. Ik heb ook weleens muziek op maat gecomponeerd terwijl de producer in mijn studio aanwezig was terwijl ik zat te pielen. Ik vind het spel (rommelen, pielen, experimenteren, of hoe je het ook wil noemen) een essentieel onderdeel van wat ik doe en voel me daarin al snel belemmerd en bekeken door de klant.
Ik stuur wel wat op als ik iets heb, goed?
Ik maak dus dankbaar gebruik van Google Docs voor de scripts. Eigenlijk met alle klanten werk ik zo. En ik geef ze ook een stukje ruimte op mijn Google Drive zodat de klant de audio zelf audio kan uploaden.
Soms is het handig om even mee te kijken met mijn editing. Dat kan uitstekend met Zoom. Ik heb een slimme truc gevonden door de audio uit mijn computer zo te routeren dat ik in Zoom deze met Original Sound naar de klant kan streamen. Dat klinkt topklasse. Maar ik moet zeggen dat het vrijwel nooit voorkomt dat een klant met mijn editing wil meekijken. Logisch, ieder zijn vak.
Goede reden voor een feestje
Van de week had ik een werkbespreking in Den Bosch. En ja, het is leuk om elkaar dan even te zien. Maar dat hoeft zeker niet elke keer. Doen we dus ook niet.
Eigenlijk is dat online werken ook prima te combineren met iets waarvoor offline zich juist wel uitstekend leent: borrelen. Voor sommige projecten zie ik de klant alleen op Zoom. Maar na afloop van het project, of als momentum om de vakantie mee in te luiden, is er wel een goede reden om een goede borrel met elkaar te drinken.
Maar ook met mensen die ik nooit in het echt zie (lees: eigenlijk is de virtuele wereld wat mij betreft ook echt, het draait immers om echte mensen) en waarmee ik nooit kan borrelen, bijvoorbeeld mijn collega’s van Reason Studios, heb ik een prima band.
Face-to-face is niet heilig, virtueel levert ook prima contact en ditto resultaten op. Ondanks zo’n klote virus kunnen we gewoon blijven doorwerken. Applausje voor het internet, ja zo is het toch?
Geef een reactie