Aandacht is de nieuwe schaarste; distracties

Zo laat Amerikaans onderzoek zien dat 98 procent van wetenschappelijke tijdschriftartikelen in de humaniora ongebruikt, d.i. ongeciteerd, blijft en 75 procent van de artikelen uit de sociale wetenschappen. De bètasector scoort iets beter, met bijvoorbeeld 37 procent ‘ongebruikt’ in de natuurkunde. Bij overvloed aan informatie zou men al snel information overload verwachten.

(…)

We luisteren steeds meer met een half of kwart oor. En televisie wordt steeds meer bewegend behang, slechts met een schuin of scheef oog bekeken, terwijl de krant meer en meer koppend wordt gescand. Met andere woorden, 24 uur constant nieuws, informatie en amusement op 24 kanalen kleur betekent in feite 24 uur bedelen om aandacht bij het publiek en 24 uur achteloos consumeren door dat publiek.

(bron)

Daar is iedereen het wel over eens. Dat aandacht de nieuwe schaarste is. En dat dit een belangrijke reden is waarom bands heden ten dage hun muziek gratis weggeven. Want: hoeveel bands zijn er nu eigenlijk wereldwijd, en hoeveel liedjes maken die per jaar en hoeveel zijn dat er per dag?

Of stel jezelf de vraag: hoeveel foto’s worden er per seconde van De Dam gemaakt en direct op internet geplaatst? Juist.

Het is een kwestie van statistiek. En een kwestie van vraag en aanbod. Want ja, de vraag is in de loop der jaren omhoog gegaan, we lezen, kijken en luisteren veel meer dan ooit tevoren, maar de aandachtsspanne is gigantisch omlaag gegaan.

Wat is de maximale lengte van een blogpost? 500 woorden schat ik in. De rest wordt echt als veel te lang ervaren en gewoon niet gelezen. Je hebt die geweldige webservice Instapaper maar toch blijft dat zwaar achter de feiten aanhikken, vanaf een scherm leest het gewoon niet lekker. Of je het nu een Ebook noemt of niet. De reden? In 1 woord: distracties. Het feit dat je met een computer even dit en even dat kunt doen zorgt ervoor dat we dat dan ook doen. Een dag zonder internet en je zal op een totaal andere manier met de computer gaan werken.

Meer informatie, sneller geconsumeerd, dat is de toekomst. Even snel een foto maken, een quote plaatsen, een snelle mening geven. En je hoeft er zelfs niet langer thuis voor te blijven, want met de komst van smart phones kun je bv vanaf het strand razendsnel bericht na bericht scannen, mail beantwoorden en meer van die dingen. Continu aan het werk.

Ik doe er zelf keihard aan mee. Met 1 grote uitzondering: de podcasts die ik vooral buitenshuis beluister. Op mijn mobiele telefoon zonder internet. En als er niemand belt of een sms-je stuurt kan ik ongestoord luisteren naar verhalen van mensen. Een uur waarin mijn gevoel en geest geprikkeld worden.

Niemand vraagt je aan deze gekkigheid mee te doen. Het heeft dan ook echt geen zin om zo snel mogelijk duizenden vrienden op Twitter te gaan verzamelen door je dag en nacht helemaal gek te tweeten. Ook heeft het geen zin om zoveel mogelijk content te publiceren. Je kunt beter je volledige aandacht geven aan iets waar je hart ligt. Want aandacht is de nieuwe schaarste. En dat geldt dus ook voor de aandacht die je geeft aan dingen die jij maakt.

Kwaliteit wint het altijd van kwantiteit. Aandacht is kwaliteit. Aandacht is liefde.

Door Marco Raaphorst

maakt podcasts en muziek

12 reacties

  1. Inderdaad, er zijn heel veel prikkels, heel veel dingen waar we onze aandacht op kunnen richten. Maar of aandacht schaarste is? Ik denk dat we schaarste aan aandacht ervaren, omdat we onze overvloed aan aandacht nogal ongelukkig richten. En dat al die prikkels en al die dingen die om aandacht vragen, hulpmiddelen zijn, lessen zijn, om te leren richten en mikken. Kortom, we zijn op weg masters of focus te worden. Je laatste zin zegt het prachtig: aandacht is liefde. En liefde is er in overvloed dus aandacht ook :)

  2. Laatst zag ik Kees van Kooten spreken. Hij vertelde dat hij vorige week iemand zag die terwijl hij voorlas met een laptop bezig was. Hoe ongelofelijk dat was. En de mensen lachten erom. Dat is voor mij een zeer bekend beeld. Hoeveel mensen zitten te twitteren tijdens de voordracht van een ander? De volledige aandacht heb je dan niet naar mijn idee. In vergaderingen of tijdens afspraken met anderen, menigeen zit dan nog gewoon te sms-en en te twitteren. Sommige mensen zijn gewoon druk. Als die de telefoon even uit zetten, dan hebben ze tig berichten ontvangen.

    Misschien zijn die mensen inderdaad masters of focus, maar dat bedoel ik eigenlijk niet zo. Want is versnipperde focus ook een vorm van focus? Is met een half oog kijken ook een vorm van kijken? Is koppensnellen ook een vorm van lezen? Is alleen het intro even snel beluisteren ook een vorm van luisteren? Ik denk dat die technieken zonder meer noodzakelijk zijn heden ten dage. Full focus is iets anders dan half focus, niet direct verkeerd. Maar misschien daarom nog wel schaars te noemen. En aandacht, halve aandacht is ook aandacht. Maar ik bedoel dat niet. Ik denk dat het veranderd is.

    Dat aandacht meer verdeeld moet worden dan ooit tevoren, ben je het daar mee eens?

  3. Aha, misschien was ik niet zo duidelijk als ik wilde zijn. Met masters of focus bedoel ik niet de versnipperde focus maar juist bewust kiezen waar je je aandacht op richt. En daar dan de aandacht, of liefde zoals je het treffend noemt, in overvloed naartoe laten stromen.

  4. Maar je hebt niet het gevoel dat die aandacht meer verdeeld moet worden?

    Kwestie van keuzes maken maar in ieder geval voor mij meer aan de orde dan ooit tevoren :)

  5. Zat vanochtend net een toepasselijk stukje te lezen in ‘Linchpin’ van Seth Godin. Ik zet het hier kort neer zoals ik het interpreteer.

    Al die afleidingen en vooral het idee dat er aandacht aan moet worden besteed en dat aandacht moet worden verdeeld, is een set-up van het reptielenbrein met als doel te voorkomen dat je excelleert. Excelleren doe je door meester over je keuzes en aandacht te worden.

    Dus ja, het gaat inderdaad om keuzes maken. De keuze om te excelleren of om te blijven hangen in de veilige middelmatigheid.

  6. vandaar dat mindfulness zo booming is, want aandacht versnippert waar je bij staat. hoe vaak ben je met je gedachten alweer ergens anders terwijl je een deur dichtmaakt? of kun je niet meer herinneren dat je met de trein langs utrecht was gereden en je nu opeens voorbij utrecht bevindt? en naast het feit dat ik het onbeleefd vind om tijdens een lezing/presentatie iets anders te gaan doen terwijl de ander zijn/haar best doet iets over te brengen lijkt het allemaal ‘normaal’ te worden. ik heb bewust geen i-net op mijn telefoon. als ik de deur uitga is mijn i-net uit.

    aandacht is denk ik zorgen voor je focus.

  7. Keuzes maken gaat vaak over schaarste. Schaarste qua aandacht en concentratie [ http://tinyurl.com/yanzkfc ] zetten daarbij de toon.

    Zeker als het om performances of lezingen gaat is iedere vorm van multi-tasking van een publiek meestal erg storend.

    Voor het overige lijkt het me vooral een keuze… ;-)

  8. @Peter: goed boek van Seth. Staan een paar goeie dingen in. Maar als iedereen excelleert wordt het saai. De waarheid is grilliger en dynamischer dan Seth beschrijft. En niet iedereen verkeert in de luxe positie om die weg te bewandelen, hoewel dat natuurlijk wel een goed uitgangspunt is.

    @Karin: ja, bewust zijn is denk ik ook voor dingen de tijd nemen, en niet een paar dingen tegelijk doen.

    @Huub: las laatst ook iets over dat gebrek van aandacht bij popconcerten. Of misschien is het gewoon een trend, niet bewust.

  9. @Peter: Denk dat er inderdaad altijd twee kanten aan het verhaal zitten, als je bv heel doelgericht bent, mis je soms de dingen die op je pad komen en je niet kunt gebruiken voor je doel.

    Er staan een paar mooie dingen in dat stukje (dat sla ik dan weer op om later nog eens te lezen met Indapaper). Maar als er iemand een lummelaar is, dan ben ik het wel. Heel doelgericht ben ik misschien ook niet. Bv met de Uitgesproken podcast wil ik gewoon een paar goeie uitgesproken zinnen opnemen, en ik knip en plak totdat ik denk ‘mooi zo, dit is hem’ maar als je mij zou vragen hoe ik zo’n doel probeer te bereiken. Lastig. Kan ik niet uitleggen, niet echt goed. Creativiteit is misschien het zandbak-gevoel, gewoon lekker prutsen.

    Soms geef ik trainingen over bv sound design. Dan leg ik uit dat er bij mij heel veel trial & error aan te pas komt. Ik ga pielen en zet mijn oren open. Ik probeer een bepaald geluid te maken, vind dan iets anders, sla dat ook op en ga weer door. Een soort gevonden voorwerpen die je onderweg tegen komt. Ik heb er massa’s van opgeslagen. Als een klein kind dat schelpen in de tas van vader stopt. Zoals mijn dochter nu :)

    Afleiding is goed, zekers. Maar aandacht, blijft nog steeds schaars :-p

    1. Geweldig artikel! Brengt de hersens wel op gang hiero.

      De irritatie van teveel dingen die om aandacht vragen, blijft, maar ik ga hier toch nog ’s rustig aan de binnenkant van mijn ogen over nadenken. Dank voor het aanslingeren!

Laat een antwoord achter aan Marco Raaphorst Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.