In het kader van mijn lezing Blog or Die! een serie artikelen over het fenomeen blogs.
Ik las het gisteren in een comment:
In Nederland kun je best een goede blog schrijven, maar hoho – niet te veel naast je schoenen gaan lopen! Wie ben je? Wat doe je? Wat heb je gedaan? Waarom is dat waardevol? Waar kom je vandaan? Waarom is het bijzonder, jouw kennis?
(bron)
In Nederland willen wij iedereen in hokjes plaatsen. Alsof het niet over het NU! mag gaan maar altijd maar om wat je in het verleden gedaan hebt, over je werk, over wat je bereikt hebt et cetera. Men wil je letterlijk kunnen plaatsen.
Op een blog moet het juist over het NU! gaan. Iedereen snapt ook wel dat de dingen een jaar later er misschien anders uit kunnen zien of dat je mening dan is veranderd.
Een blogger is zo goed als zijn laatste bericht. Of zo goed als het bericht waar de first-time bezoeker van je blog op binnenkomt. Zoals ik eerder schreef: je valt er middenin.
Jij bent je blog en je hoeft dus niemand uit te leggen wie je bent en wat je doet. Toch doet bijna niemand dat. Jooper.nl kan bijvoorbeeld prima zonder. Toch heeft vrijwel iedereen wel een ‘about/over mij’ pagina. Stel nou dat je die niet hebt. Iemand leest een blogbericht en het bevalt. Wat dan? Misschien besluiten om nog een bericht te lezen en nog een en nog een. Na een paar blogberichten krijg je steeds meer duidelijkheid over de blogger. Spannend!
Je moet het als blogger de lezer niet te makkelijk maken en deze zien te prikkelen. Een beetje een mysterie zijn, is geen schande, sterker nog: dat trekt juist de aandacht. En let wel, de lezers kunnen wel van je eisen dat je precies vertelt wie je bent, maar een groot deel van jouw vaste lezers zullen je blog lezen zonder ooit een reactie achter te laten. Zonder te laten weten wie zij zijn.
Geef een reactie