Zoals beloofd blog ik vandaag over mijn vak als muziekcomponist en sounddesigner. Zie mijn eerdere post waarin ik de serie aankondig: een serie over mijn vak [muziek en sounddesign] Zonder regelmaat overigens. Het komt als het komt.
Vandaag een blogpost over uitdagingen. Ik kwam er eigenlijk op omdat ik op een forum de vraag What has changed your music the most in the last 10 years? dropte. Een vraag waar ik zelf ook over na moest denken. Want was het de fantastische software die een nieuw scale aan muzikale en geluidstechnische mogelijkheden heeft geboden de afgelopen 10 jaar? Ben ik beter gitaar gaan spelen? Beter geworden in het arrangeren? Heb ik meer geleerd over geluid?
Mijn oude bandmaatje van MAM, Tom America, maakte 2 jaar na de allerallerlaatste MAM CD zijn eerste CD onder eigen naam, tjielp tjielp. Samen met een grote groep interessante muzikanten, onder wie Vincent van Warmerdam (o.a. bekend van de filmmuziek van Alex van Warmerdam films en zijn eigen Beatlesneske bandje, de Moondogs, die hij samen met Kees ‘Jiskefet’ Prins) en Hennie Vrienten (oude kunstacademie vriend van Tom en bekend van – duh! – Doe Maar).
tjielp tjielp is gebaseerd op de teksten van dichter Jan Hanlo (zie wikipedia/nl). Iets wat hij al eerder had gedaan voor MAM. Het nummer Oote stond nog bij elk optreden op onze setlijst. Lastig nummer om uit te voeren trouwens, maar dat terzijde.
De CD, tjielp tjielp, vond ik zeer geslaagd. Een mooi rijk geluid. Hollands. En Kooten & De Bie verkozen De Mus van tjielp tjielp als hun leadertune voor seizoen 97-98 (zie Bieslog).
Nu, jaren later, vroeg Tom mij om voor de heruitgave van tjielp tjielp in het kader van de Boekenweek 2009 – het motto van de Boekenweek 2009 is tjielp tjielp (zie ook BoekenDingen) – een tweetal nummers met hem af te maken, te arrangeren. Een reünie, na een stilte van een dikke 10 jaar. Tom als luisterend oor en ik achter de laptop. Een beetje zoals vroeger. De klik was er nog.
Ten tijden van MAM zat ik elk weekend in Tom zijn Tilburgse studio. We werkten met een Atari 1040st computer en een paar aanvullende synthesizers en samplers. En een bandrecorder. Het is bijna niet voor te stellen hoe snel het allemaal gegaan is met die techniek. Tom haalde naar boven dat ik toen al heel geduldig omging met apparatuur, draaiend aan knopjes, scrollend door minuscule menu’s op slecht leesbare schermpjes, op zoek naar een specifiek geluid. Helaas ook vaak frustrerend, aangezien de geluiden uit de ‘doosjes’ veelal te clean en 1-dimensionaal waren.
Ik liet Tom diverse van mijn geluiden horen. Sommigen zelf gemaakt, bijvoorbeeld in opdracht van Propellerhead voor Reason. “Ik hoor geen doosje”, zei Tom. Met name de Reason Pianos en de Abbey Road Keyboards vielen erg in de smaak. Ook mijn MACCA Beatle Bass (meegeleverd in de Factory SoundBank voor Reason) en mijn shaker-loops werden gebruikt.
De hernieuwde samenwerking verliep soepel. En dankzij internet konden we bestanden uitwisselen waardoor de afstand tussen Tilburg en Den Haag verkleind werd. We hoefden elkaar niet te zien voor elk wissewasje.
Het smaakt naar meer, die samenwerking.
Hoe dan ook, de heruitgave van tjielp tjielp is klaar om geperst te worden. En ik voel me goed, zo in een rijtje samen met Vincent van Warmerdam en Hennie Vrienten…
