Berlijn

Er zijn 2 berichten getagd als Berlijn.

Onze urban verkenningstocht door Berlijn

Swingend op teenslippers liepen we Schiphol binnen. Helaas werd onze opgewektheid al snel door het douanepersoneel bedorven. Reizen per vliegtuig is afzien. Zelfs wanneer je ervoor kiest om met KLM te vliegen. Het kwam ons duur te staan aangezien we 2 koffers voor elk 20 euro per stuk moesten inchecken. En bij het inchecken voor de terugvlucht bleek dat bedrag zelfs opgelopen te zijn naar 30 euro per koffer. 100 euro in totaal dus. Vakantieman, gezellig he? Om door de douane te komen moesten mijn dochter en ik ook nog eens voor 30 euro aan cremes, parfums, haarmiddelen en dergelijke weggooien. We konden geen kant op want de koffers waren al ingecheckt en dus gaven we alles aan het douane-mannetje die het vervolgens respectloos in een grote afvalbak pleurde. Doodsbang voor terroristen vinden zij ons en iedereen en alles verdacht. Maar hoe je met een flesje Spa een heel vliegtuig kunt opblazen is mij een raadsel. Genoeg gekankerd want in het vliegtuig kon ik toch maar mooi naar het toilet zonder eerst gefouilleerd te hoeven worden.

klm

En eenmaal in Berlijn

Berlijn heeft echt wel een paar lessen geleerd van die gestoorde periode toen het Westen en het Oosten van elkaar gescheiden waren door een muur. Een tijd waarin de Stasi al haar inwoners schaduwde. Toen de muur eenmaal gevallen was, claimde het volk de stad volledig terug. Berlijn is een grote stedelijke speeltuin waarin de bewoners het straatbeeld bepalen. Een groot urban museum. Niet zo gek dus dat Berlijn een gewilde plek is voor creatieve geesten, kunstenaars, muzikanten en creatieve ondernemers. SoundCloud, van origine een Zweeds bedrijf, is er gevestigd. En ook het bedrijf van de muzieksoftware waar ik zo dol op ben, Ableton is er gevestigd. Vrijheid, creativiteit en een liberale levensstijl voeren hier zichtbaar de boventoon.

Geen stad dus voor mensen die bij de eerste de beste roestige lantarenpaal al een aanval van smetvrees krijgen. Deze stad grossiert in ouwe aftandse stadsattributen die middels street art opgeleukt worden. Men stort een beetje zand, zet een paar strandstoelen neer en voilà: we hebben een beach. Na het vallen van die pleuris muur viert men hier dag en nacht overduidelijk feest.

beachbabe

Geen bejaarden

Op de warmste dag van ons verblijf bezochten we Badeschiff. Een beach met een drijvend zwembad in de Berlijnse river de Spree. We moesten er wel 2 uur voor in de rij staan terwijl het 34 graden heet in onze nek stond te branden. Gelukkig bood de neveldouche verkoeling tijdens het wachten.

neveldouche

Eenmaal binnen gaf de verkoelende duik in het 2 meter diepe bad een zware klap in het gezicht. Er zat niets anders op dan je eraan over te geven terwijl de mechanische Duitse Techno over het terrein bonkte. En bij het aanzien van hipsters met wc-baarden en pilotenbrillen die quasi-nonchalant naar de Duitse schonen lagen te loeren.

badeschiff

Op onze slotavond bezochten we de wijk Kreuzberg. Hier kun je goedkoop en lekkâh eten en drinken. Bejaarden zul je hier niet aantreffen. Bij Vöner, een top vega-restaurantje, vraten we onze vingers op. Daarna brak het onweer volledig los. Goed voor een veldopname.

Een dag of wat eerder maakte ik ook al een veldopname, ditmaal van een ander natuurverschijnsel. Muziek van de bejaardenband The Stones doet het nog altijd goed.

Hey hey hey, that’s what I say!

Genoeg geluld. Bekijk de foto’s maar:

Berlin 2015

Losgekoppeld in Berlijn: de impact van connectiviteit

connect

Het is zo’n keuze als je ff een paar dagen op stap gaat naar een andere plek: nemen we de laptops mee? M’n vriendin drong nog aan om nog vòòr onze trip naar Berlijn een MacBook Air te kopen zodat ik er de hele dag mee rond zou kunnen lopen. Toegegeven: mijn oude MacBook Pro is nodig aan vervanging toe. We besloten zonder laptops op stap te gaan. En zodoende waren we afgelopen 5 dagen zowat compleet offline, met uitzondering van beperkt internet via onze smartfones.

In tegenstelling tot wat je zou verwachten is de Berlijnse medemens helemaal niet zo’n openbare internetter. Mobiel gebruik in metro’s en op terrassen is zichtbaar veel en veel minder dan hier en het aantal laptoppende mensen op een terrasje of in een hip koffietentje is verwaarloosbaar klein. Het zou kunnen zijn dat we op de verkeerde plekken zijn geweest, maar in het openbaar coworken, of multi-functionele vrije werklocaties, we hebben ze er niet aangetroffen. Wat dat betreft maakte Berlijn een minder moderne indruk dan ik dacht.

Bij de prachtige winkel Buchhandlung Walther König aan de Spree kocht ik een pocketuitvoering van The Medium is the Massage, een typografische verhandeling op basis van de teksten van Marshall McLuhan vormgegeven door Quentin Fiore. Hoewel het boek al in 1967 werd uitgegeven slaat het voor 100% op onze moderne tijd. Zonder dat het woord internet valt, lees je over dit fenomeen. Marshall McLuhan is een van de weinige genieën die al in begin 60-er jaren wist te voorspellen dat radio en televisie een wereld schept vol connected media die toegankelijk zal zijn voor iedereen. Marshall zag toen al in dat de mensen samen de media zouden vormen (“we are the media”). En dat de apparaten die ons daarbij helpen extensies van onszelf zijn. Net zo goed als dat een fiets of een auto een extensie van onze benen zijn. Ze dienen ertoe ons te vervoeren. En zo dienen de media-apparaten ervoor om ons te verbinden met personen en plaatsen en objecten in de wereld. Ze vormen een extensie van lichaam en geest.

In deze 5 dagen dacht ik na over die veranderende rol van media in ons bestaan. Wellicht was het juist goed om even offline te zijn, om wat langer bij de dingen stil te kunnen staan en er wat afstand van te kunnen nemen. En dat juist in een stad waar ruim 20 jaar geleden nog een muur dwars door de stad liep om te voorkomen dat mensen vanuit het oosten naar het welvarender westen zouden vluchten. Je mocht toen niet voor welvaart kiezen. Vandaag de dag doen wij precies hetzelfde, wij zetten vluchtelingen uit als we ze hier niet moeten.

Toch breken ook wij graag muren af en door de verhoogde connectiviteit online zijn er al heel wat virtuele muren omgevallen. De oude gate keepers van de nieuwsmedia, de muziekindustrie, Hollywood en ga zo maar door. Goeie communicatie moet instant, direct zijn, dat weet iedereen. En dat kan nu dankzij internet, er is geen beter medium dan dat. En wat een ongelofelijke kick dat wij dat mogen meemaken nu dat allemaal nog zo in de kinderschoenen staat. Heerlijk pionieren, toch? Ik krijg er zelfs een beetje een Marshall McLuhan gevoel bij.