componist

Er zijn 17 berichten getagd als componist.

Filmcomponist Kai Hugo aka Palmbomen wint Gouden Kalf maar vervloekt de film

De artiest Kai Hugo aka Palmbomen publiceerde gisteren op Facebook een notitie waarin hij uitlegt waarom hij niet blij is met het winnen van een Gouden Kalf voor de muziek van de film Prins van Sam de Jong. Artistiek kan Kai zich helemaal niet vinden in het eindresultaat.

Palmbomen is van origine Nederlander maar werkt momenteel in Los Angeles. Zijn sound is gebaseerd op het geluid van oude synthesizers, vaak vervormd en voorzien van analoge bandrecorder-ruis, lo-fi.

So I just won this award called the ‘Gouden Kalf’ for some music I made for a movie. I was unable to be there because I had a show last night in Chicago, and sent a friend and my sister to pick it up. I wish I could have read the speech myself but I’m not gonna cancel shows for something I don’t really like, and also I don’t want to lie about my feelings.

While making the music for this film the music had been altered so much in a way I don’t agree with. I asked to not use my name in promoting the film because I didn’t want people to go to the movie because of my music. But winning this award now forces me to say something.
The music has been changed because the opinion of the producer and some ‘legends’ weighed heavier than mine. Most of the work I did on this movie was ‘fighting’ to get my music right and not altered in editing etc.

I feel like the music is dumbed down because people apparently think that the Dutch audience can not handle anything different. This results in that the movie is nothing more than a weak copy of hyped American films, but then with a ‘Dutch touch’. Like most what I see in Dutch subsidized films.

I also want to make the statement that I think that these government subsidies do more wrong than good. This is evident in the quality of the Dutch films. It makes people lazy and mold their work to whatever is good to get these subsidies. And this has nothing to do with art. In my opinion this Award show for the ‘Gouden Kalf’ has nothing to do with art.

I hate that I have to do it like this, because on paper it sounds so nice to get money to do your projects. But through only bad experiences I learned to be very cautious of subsidized projects.
I like that people respect my work but next time please let me just do what I want.

Peace and kisses,

Kai

(omslagfoto: Albert Dedden en Paul Keizer / CC BY)

Muzikale illusies: de octaaf illusie

Diana_deutsch_octave_fig1

Luister naar dit audiofragment met een hoofdtelefoon op. Mijn vraag aan jou: op welke kanaal klikt de hoogste toon, op het linker- of rechterkanaal?

Wat je hoort is het volgende:

  • Het ene kanaal begint met een lage toon die daarna afgewisseld wordt met een toon die precies 1 octaaf hoger ligt.
  • Het andere kanaal begint een hoge toon die daarna afgewisseld wordt met een toon die precies 1 octaaf lager ligt.
  • Om en om wordt het geluid van linkerkanaal of het rechterkanaal aan- of uitgezet.

Doe opnieuw de test maar draai je hoofdtelefoon nu om, zodat links en rechts omgedraaid zijn. Opnieuw mijn vraag aan jou: op welk kanaal klikt de hoogste toon, op het linker- of het rechterkanaal? Als het goed is komt de hoogste toon nog steeds uit dezelfde speaker van je hoofdtelefoon. En da’s apart niet waar?

Dit geldt voor vrijwel alle luisteraars die deze test doen. Ook blijkt dat rechtshandige personen meestal uit het rechterkanaal de hoogste toon horen klinken terwijl linkshandige personen deze uit het linkerkanaal horen klinken. Muzikaal psycholoog Diana Deutsch ontdekte dit al in 1973. Zie Wikipedia. Het is een prachtige muzikale illusie waar muziekcomponisten en geluidskunstenaars dankbaar gebruik van kunnen maken.

YouTube introduceert gratis Audiobibliotheek

audiobibliotheek

In 2006 was er een gapend gat in de markt voor hoogwaardige gratis content. Inmiddels wordt dat gat met de dag meer gedicht. Een van de gangmakers daarin: YouTube. In 2006 waren de YouTube video’s nog slechts in mono geluid en super lage videoresolutie beschikbaar maar inmiddels biedt YouTube betere kwaliteit dan wat TV ons biedt.

Inmiddels kun je op YouTube zelfs je video’s editen door kleurenfilters toe te passen, slideshows te maken, teksten toe te voegen of uit diverse video’s een nieuwe versie samen te stellen door delen ervan aan elkaar te plakken. Daar waar je voorheen een hele dure en complexe video-editor voor nodig had, ben je inmiddels met alleen een browser tot hetzelfde in staat. Het maakt video heel toegankelijk voor iedereen. Makers van video-editing software zullen daar niet zo blij mee zijn.

Gisteren voegde YouTube opnieuw een functionaliteit toe: een gratis Audiobibliotheek. Het zal vergaande gevolgen hebben voor mensen zoals ik die in opdracht muziek componeren. De YouTube Audiobibliotheek hanteert geen copyright, iedereen is vrij om deze muziek in welke toepassing dan ook te gebruiken. Het enige dat voorbehouden is om de muziekbestanden zelf te gaan distribueren en ze zelfstandig af te spelen los van de toepassing.

De kwaliteit van de muziek is heel erg goed en heel divers. Ik vermoed dat heel veel videomakers hier gebruik van zullen gaan maken. Het is overigens wel apart dat de naam van de componisten van deze muziek nergens te vinden is. Deze personen hoef je dan ook geen credits te geven voor de muziek. Videomakers hoeven daar dus niet meer op te letten. Voor de componisten die hieraan meewerken lijkt het mij wel wat vreemd. Of zal Google gigantische afkoopsommen betalen voor de muziekstukken?

Op dit moment staan er “slechts” 150 tracks in diverse stijlen in de Audiobibliotheek. Maar ik ga er vanuit dat dit de komende tijd aangevuld zal worden.

Met dit type muziek voor video componeren zal straks geen droog brood meer te verdienen zijn. Het zal de makers van stockmuziek hard raken maar wellicht dat Google redelijke afkoopsommen hanteert. Dat wil ik graag proberen te achterhalen. Natuurlijk zal er altijd werk overblijven voor zeer specialistisch werk. Bijvoorbeeld muziek die naadloos op het beeld “gesneden” moet worden. Maar voor heel veel video’s volstaat deze 100% rechtenvrije muziek simpelweg omdat de kwaliteit gewoon prima is.

Dat YouTube dit doet is een logische stap. Maar wel een met vergaande gevolgen, ook voor mij. Ik zal mijn vak opnieuw moeten uitvinden. En met mij, velen anderen.

Worden orkesten weggesampled?

De Amerikaanse vakbond voor musici, American Federation of Musicians heeft recent aangegeven contracten voor sample-bibliotheken te gaan negeren. Het gaat om musici die in orkesten spelen en zich laten inhuren voor het inspelen van losse noten die als samples in grote sample-bibliotheken gebruikt kunnen worden door componisten. In plaats van echte orkesten te gebruiken worden tegenwoordig in de meeste mediaproducties deze sample-bibliotheken gebruikt. Om kort te gaan: orkesten worden daardoor minder ingezet voor muziek.

Jarenlang gold de afspraak dat sample-bibliotheken alleen zouden worden gebruikt om demo’s mee te maken, zodat een producer of regisseur een indruk kon krijgen hoe het zou gaan klinken. Na akkoord ging men dan alsnog met een compleet orkest de studio in. Dat is nu al jaren niet meer het geval.

Ook werden vroeger orkesten uit Oostbloklanden gebruikt voor de samples, omdat ze goedkoper in te huren waren en er geen gesodemieter met musici uit bijvoorbeeld Los Angeles van zou komen. Inmiddels laten die orkesten uit LA zich ook inhuren voor de bibliotheken vol prachtig opgenomen samples. Even voor de duidelijkheid: vrijwel niemand hoort nog het verschil tussen een echt orkest en eentje die uit de computer komt.

Om een voorbeeldje:

Luister naar de SCOREcast episode die in het 2e deel over bovengenoemde kwestie gaat. Michael Barry en Michael Patti, de mede-oprichters van de sample-bibliotheek Cinesamples komen aan het woord:

We verdienen respect!

uitroeptekenVrijwel in elke video wordt gebruik gemaakt van muziek. Omdat muziek een hele belangrijke rol vervult: het kan een productie maken of breken.

Vaak valt mij op dat er geen credits gegeven worden voor de muziek. Dat is geen teken van respect voor degene die het gemaakt heeft. En daar kan ik mij dus behoorlijk kwaad om maken. En ja, ook video’s van grote bedrijven en producties van onze Publiek Omroep ontbreekt het vaak aan credits voor de gebruikte muziek.

De rol van muziek is vaak sterk bepalend voor het gevoel dat uit de beelden spreekt. En de makers hiervan verdienen hiervoor niets meer en niets minder dan respect.

Micha Hamel verklankbeeldt De Rode Kimono van Breitner

de-rode-kimono

George Hendrik Breitner, die gezien wordt als een Amsterdamse schilder, had zijn roots toch echt in Rotterdam en Den Haag liggen. Maar goeds de kunstgeschiedens en Amsterdam in het bijzonder wil graag de werkelijkheid soms eenvoudiger voorstellen dan zij is (lang leve storytelling! #not). Breitner werkte bijvoorbeeld ooit samen met Mesdag en was lid van de nog steeds bekende Pulchri Studio in Den Haag. Om maar iets te noemen.

Componist Micha Hamel heeft speciaal voor het Holland Festival het beroemde schilderij De Rode Kimono van Breitner omgezet naar muziek. In een recente Groene Amsterdammer kwam ‘ie daarover aan het woord. Ik kon me niet echt vinden in dat verhaal, maar toch ben ik nieuwsgierig naar dat stuk. Want ook ik heb heel veel stilstaande beelden voorzien van muziek. Misschien nog wel meer dan bewegende beelden. Zoals onlangs nog voor het Haagse kunstproject Haagse Kunstgrepen.

Bij mij gaat het meestal om een korte bijdrage. Met een paar noten probeer ik het gevoel van het schilderij neer te zetten. Micha kon voor zijn stuk echt de tijd nemen. Hij voert het samen met nog een ander stuk, een Requiem, tijdens het Holland Festival in 1 uur en 10 minuten uit.

Zoals gezegd, ik kan mij niet zo in de uitleg van Micha vinden. Het gaat te ver om die tekst hier door te nemen. Maar wat ik wel graag kwijt wil, is dat er naar mijn idee simpelweg een klik tussen het beeld en de muziek moet plaatsvinden. Tenminste, als je het goed doet. Die klik is er ook wanneer je beelden monteert. Wanneer je een foto bewerkt. Wanneer je een gitaar afstelt op perfecte intonatie. Dat wat zo mooi de Sweet Spot heet. Je weet dat hij daar ergens zit. En dan ineens, voel je hem. Dan zit ‘ie gebakken. Samengesmolten. Eenheid. Liefde.

Hoe de broers Coen in No Country for Old Men de stilte verkennen

If you ask film composers — and I have — whether they feel there’s too much or too little music in the average film, they will all say too much

Een mooie quote van filmcomponist Carter Burwell uit een artikel van The New York Times over de vrijwel totale afwezigheid van muziek en het specifieke sound design in de film No Country for Old Men van de broers Coen.

Ook mooi is de quote van sound editor Skip Lievsay:

The essence of sound design is you can’t record the sound

(met dank aan de Volkskrant van vandaag voor de tip!)