Facebook

Er zijn 16 berichten getagd als Facebook.

Facebook moet van de praktijken van Cambridge Analytica hebben afgeweten

Zuckerberg spreekt van een schending van vertrouwen tussen Facebook en Cambridge Analytica. Allemaal theater want beide bedrijven zijn al jaren dikke vriendjes. Wat Cambridge Analytica deed werd onder het toeziend oog van Zuckerberg gedaan. Zuckerberg doet nu net alsof hij van niets weet maar dat is gelogen. Net zo goed als hij tegen de BBC en zowat alle nieuwsmedia loog dat hij de data van gebruikers niet doorverkoopt. Dat doet Facebook namelijk wel. Dat doet Zuckerberg namelijk wel. Sterker nog: dat is hun CORE BUSINESS. Dus ja, een staaltje keihard liegen van Zuckerberg die soms misschien overkomt als een naïeve hippie maar toch echt een snoeiharde zakenman zonder enig moraal besef is.

De investeerder van Cambridge Analytica is overigens de welbekende investeerder en bestuurslid van Facebook die er vanaf het begin bij zit: Peter Thiel. Deze Thiel is een rechts georiënteerde investeerder. Een nogal radicale man die bestuurslid is van Facebook vanaf het begin en dat tot op de dag van vandaag is. Wonderlijk toch zoiets? Vriendjes voor het leven.

We hebben dus een rechts georiënteerde investeerder die bestuurslid van Facebook is… hoe zal de relatie met Trump dan liggen? Welnu, ‘Peter Thiel is being considered to chair Trump’s intelligence advisory board’

Het zou zomaar kunnen dat Thiel en Zuckerberg verantwoordelijk zijn voor het politieke succes van Trump. Thiel heeft in ieder geval Trump met 1 miljoen ondersteund. En dat zit dus in het bestuur van Facebook… !?!?

Wat ook duidelijk is, is Cambridge Analytica gefinancierd werd door het Peter Thiel, bestuurslid en de investeerder van Facebook. En dat Zuckerberg daar gespeeld boos om is en vervolgens Cambridge Analytica heeft uitgesloten van Facebook, is ook duidelijk. Terwijl de investeerder van datzelfde bedrijf dus nog gewoon in het bestuur van Facebook blijft zitten. Een enorme sympathisant van Trump is een van de meest belangrijke figuren achter Facebook. Datamanipulatie is hun middle name.

 

Go figure!

Niets gemist

Ben nu 1 maand gestopt met sociale media. Heb gisteren wel even op Facebook en Twitter gekeken naar wat ik gemist zou hebben. Tussen de meldingen van Twitter en Facebook zat werkelijk helemaal niets dat ik belangrijk acht. Ik heb dus HELEMAAL NIETS GEMIST. Twitter en Facebook zijn irritante discussieplatforms geworden. Instagram staat vol zielloze foto’s waar ik geen enkele behoefte aan heb. Al die diensten lijken in niets op de anarchie die op blogs nog altijd leeft. Op Twitter en Facebook is de dataverhoering zo zichtbaar. Ik kreeg er vele mails over. Wie me allemaal zouden missen. Zo vals! Want geen hond die me mist. Prima hoor. Duidelijk. Twitter en Facebook willen me graag terugzien omdat ze centjes aan me kunnen verdienen.

Valse media dus!

Ik blog al bijna 2 decennia in absolute vrijheid. In woorden die van mij zijn en van mij blijven op mijn eigen blog, op mijn eigen domein.

Ik blog dus ik besta.

Een maand lang zonder “sociale” media?

Wat nu als ik volgende maand me een maand lang afzonder? Dan zal de documentairereeks waar ik al bijna 2 jaar aan werk lekker opschieten. Heerlijk doorwerken aan de editing zonder afgeleid te worden door “sociale” media die op basis van een algoritme denkt te weten wat ik leuk vind. Dat bepaal ik ZELF wel! Fuck you Twitter, YouTube, Facebook, Instagram met jullie ranzige algoritmes!

Ik zal nogal wat appjes moeten weggooien van mijn telefoon. Hoewel dat mij een tof gevoel zal geven. Met zo min mogelijk meuk leef je simpelweg lichter. Ik ken dat gevoel en ben sowieso redelijk minimalistisch ingesteld en weet me te beperken. Ik word er productiever en creatiever van.

Geen Twitter, Facebook, YouTube, Instagram en ga zo maar door. Ik kan nog wel een blogje tikken als ik daar zin in heb. Maar dat ga ik dus niet roeptoeteren op “sociale” media. Ik stuur hem gewoon het universum in. Voor wie mijn blog volgt en voor wie mij googlet. Zo niet, ook goed.

Ik. Wil. Het. Zelf. Doen.

En dat ga ik doen. 1 november 2017 trek ik me een maand lang terug. Die ervaring zal ik delen hier op mijn blog. En misschien gaat het me bijzonder goed bevallen en ga ik voor een verlenging voor onbepaalde tijd.

Het gevecht om de aandacht en het kweken van behoefte door Facebook

Bij De Correspondent las in een aanklacht tegen Facebook:
https://decorrespondent.nl/7483/wat-je-terugkrijgt-als-je-van-facebook-gaat/

Facebook wil zolang mogelijk onze aandacht vasthouden door ons continu berichten voor te schotelen die wij leuk vinden. Sommigen beklagen zich erover maar blijven Facebook wel gebruiken. Heeft Facebook ons verslaafd gemaakt en wij zijn echt zo willoos?

Tja, over de Vrije Wil wordt al eeuwenlang een flinke boom opgezet. Het vragen om aandacht is wat iedereen doet. Elk bedrijf, elke omroep, elk nieuwsplatform, elk mens.

De televisie wordt vaak gezien als een domme doos die om aandacht vraagt. Je zit zinloos op de bank te kijken en wordt automatisch een avond lang vermaakt. Alsof er geen verzet tegen mogelijk is.

Steeds meer mensen doen de tv weg en gaan vervolgens Netflixen. Waar het woordje binge watching op van toepassing is. Weerloos zit men in plaats van 1 aflevering de hele serie in een klap te bekijken.

Weerloos zonder Vrije Wil?

In 1999 maakte Frans Bromet een documentaire over de mobiele telefoon:

De geïnterviewden zijn stellig: ze hebben geen enkele behoefte aan zo’n ding. Inmiddels zullen zij ook allemaal een mobiel hebben en vast en zeker inclusief mobiel internet. Zo gaat het altijd. Behoefte wordt gekweekt. Zelfs software updates verlopen zo. Je doet het maar, terwijl je er soms ook op achteruit gaat. Soms raakt de computer op hol en moet de slimme broer of buurman weer gebeld worden om de ellende op te lossen. En voor wat eigenlijk? Voor die ene feature extra waar geen mens op zit te wachten?

Een schreeuw om aandacht.

Kijk als ik in een roze tangaslip de straat op loop word ik uitgelachen maar mensen die eerst beweren dat ze iets echt niet willen en vervolgens een paar jaar later beweren er niet zonder te kunnen worden als heel normaal gezien.

Zo heb ik de plotselinge adoratie voor Pim Fortuyn – “onze Pim” – altijd apart gevonden. Lui die in voetbalstadions de hele wedstrijd “homo” riepen raakten helemaal in de ban van Pimmetje. Zelfs straatarme mensen raakten verknocht aan de dandy die zijn danderiaans niet eens onder stoelen of banken schoof.

Een gevalletje American Beauty?

Maar goeds, zijn wij allen zo weerloos en moeten we daartegen beschermd worden?

Ja dus, dat we weerloos zijn mag duidelijk zijn. Mensen die zelfs Facebook haten zitten zelfs op Facebook omdat ze anders zoveel moeten missen. Zijn ze eraan verslaafd geraakt net als aan de tv?

De Correspondent doet een oproep om van Facebook af te gaan maar adverteert wel op dit medium. Nogal hypocriet dus want men zorgt zelfs voor geldstromen richting Facebook. Wees dan principieel en weiger daaraan mee te doen. In het stuk van De Correspondent staat “Zet je automatische betaling aan Mark Zuckerberg stop”, maar men adverteert toch echt op Facebook. Of is De Correspondent weerloos? Men wil wel, maar men kan het niet weerstaan?

We raken verslaafd aan de middelen die onze verveling kan doorbreken. Die onze stemming even kan opkrikken. Daarom kijken we tv en vingeren we die socialstream van Facebook de hele dag door. En alles vraagt onze aandacht, maar dat is altijd zo geweest. Op straat zelfs word ik geconfronteerd met reclame. De hele tijd door. Mijn aandacht moet daar naartoe geleid worden en mijn behoefte moet gekweekt worden, ook al roep ik dat ik er geen behoefte aan heb. Weerloos heb ik daar niets over te zeggen.

Voor de Vrije Wil moet je wel iets doen.

Persoonlijk denk ik dat er tot op zekere hoogte een Vrije Wil bestaat. Wees je ervan bewust dat je zelf ook dingen kunt doen en maken. Dat het wereldnieuws geen prioriteit hoeft te zijn. Dat de Vrije Wil er alleen maar kan zijn op het moment dat jij je realiseert dat zolang jij gezond bent en je niet in een levensbedreigende situatie verkeert er helemaal niets aan de hand is. Niets hoeft dan je aandacht te vragen met de grootste prioriteit, maar je kunt zelf beslissen. Je werkt gewoon je werklijstje af, of je lummelt wat. Jouw keuze, koester het!

De Vrije Wil kan ook alleen maar ontstaan op het moment dat je beseft dat je kunt kiezen. Dat er geen enkele reden tot paniek is. De meeste mensen, ondanks de uitstekende situatie waaronder ze verkeren, stellen zichzelf de vraag “maar wat nu als dat niet zo blijft?” Die hebben een baan maar zijn bang dat ze die baan verliezen. Ze zijn bang voor de toekomst. En dat maakt ze weerloos. Maar het is een verkeerde gedachte die ingegeven is door angst. Iedereen gaat uiteindelijk dood, maar zolang dat juist NIET het geval is, zit er maar 1 ding op: LEVEN!

En voor diegenen die dat niet snappen of willen snappen is er vermaak. De hele dag door. Here we are now entertain us.

*gitaar pakken doet*

Hoe kut is Facebook? Nou zo kut:

Goed interview van Radio 1 met Krijn Schuurman.

De baas van Facebook, Mark Zuckerberg is een gestoorde gek, dat moge duidelijk zijn. En wie na 1 januari nog op Facebook zit ook. Kom op mensen, voel je niet machteloos en afhankelijk. Gewoon opheffen die teringzooi!

Update 1: ik ga binnenkort toetsen of bovenstaande onderbuikstuk echt past bij die aanpassingen van het privacybeleid van Facebook. Kortom: in plaats van de opinie van anderen te geloven ga ik het zelf maar eens goed onderzoeken.

Update 2: De NOS heeft een artikel gepubliceerd waaruit blijkt dat Facebook de aanpassingen 1 maand uitstelt:

Waarom Facebook de invoering van de nieuwe voorwaarden heeft uitgesteld, is niet duidelijk. Een woordvoerder van Facebook in Nederland was niet op de hoogte van de wijziging.

Het College Bescherming Persoonsgegevens is verrast door het uitstel, maar is er wel blij mee. Het CBP doet onderzoek naar de voorwaarden van Facebook. “We hopen voor 30 januari de eerste conclusies met Facebook te kunnen delen”, zegt een woordvoerder.

Indie Web: wees eigenaar van jouw data

Grote kans dat je ook op Facebook zit. En op Twitter. Misschien heb je een eigen blog. Je hebt soms het gevoel dat je je online versnippert. Maar je bent niet de enige, we doen het allemaal. Alle kenmerken van wat we zijn, alle kenmerken van onze digitale zielen zit in die data opgesloten. Alleen zijn we de controle over die data volledig kwijt aan het raken. Terwijl Facebook ons met de dag beter in controle lijkt te kunnen houden. Wordt het niet eens tijd om die rollen om te draaien?

“Hee zit jij niet op Facebook?!?!?!?!?!”

Tegenwoordig ben je een uitzondering als je niet op Facebook zit. Zelfs mensen zonder een computer kennen Facebook. In winkels wordt je vandaag de dag verleid om de winkel te liken op Facebook voor “unieke” kortingen. En voor alle evenementen wordt tegenwoordig de RSVP (Répondez s’il vous plaît) afgehandeld door het event-systeem van Facebook. Facebook lijkt belangrijker dan het hebben van een eigen site of een eigen domein. Het is Facebook, Facebook, Facebook, FACEBOOK! dat de klok slaat.

Ook in de discussie volgend op mijn recente blogpost ‘Jason Kottke blogt dat het bloggen weer een heet nieuw ding is‘ laaide een discussie op die alweer snel richting Facebook ging. Richting de massa. Een totale afhankelijkheid die met een zucht becommentarieerd werd. Een mens moet op Facebook zitten, zo is telkens de eenzijdige boodschap.

Als ik moet kiezen tussen mijn eigen site of Facebook dan is de keuze snel gemaakt en wel om een simpele reden: de data hier op mijn eigen domein is ook echt van mij. Het is mijn eigendom en mijn bezit. Zet ik die data op Facebook dan is dat niet langer het geval en gaat Facebook mijn data gebruiken om er geld mee te verdienen. Dat doet ze overigens zelfs met onze beeltenissen, onze profielfoto’s. Ethisch gezien is dat op zijn minst vreemd want onze gezichten worden als advertenties ingezet.

Zo verdienen ze geld aan jou

Wanneer je gebruikt maakt van een derde partij zal jouw data onder de gebruikersvoorwaarden van die derde partij vallen. Daarmee vervalt de volledige zeggenschap over eigen data. Dat geldt als je gebruik maakt van de iCloud service van Apple en het geldt ook voor Flickr, Instagram, Twitter, Facebook, Tumblr, SoundCloud, Google enzovoorts. Deze gebruikersvoorwaarden veranderen regelmatig, zoals SoundCloud onlangs deed toen het bedrijf besloot met adverteerders te gaan werken. Dit terwijl SoundCloud jarenlang met trots beweerde advertentievrij te zijn en alleen betaalde accounts zou verkopen. Zo veranderlijk is de mens, zo veranderlijk is de derde partij.

De meeste webservices zijn gratis voor de gebruiker, zodat de drempel laag ligt om jouw data er naartoe te brengen. Hierdoor groeien deze webservices vaak als kool. Realiseer je wel dat jouw data verkocht wordt aan adverteerders. Inzage in jouw gegevens is goud waard. Menig adverteerder heeft heden ten dage toegang tot al jouw data afkomstig van diverse websites die geaggregeerd gebruikt kunnen worden om er goed geld mee te verdienen. Je zult het zelf niet doorhebben omdat het geheel onbewust plaatsvindt. Ook jouw surfgedrag wordt hierin meegenomen en wat je ziet online wordt hierop geheel nauwkeurig afgestemd. Jijzelf bent allang het overzicht kwijt van alles wat je online doet maar die bedrijven niet, want zij kopen jouw data en weten beter wie jij bent en wat je doet dan jijzelf denkt te weten.

Eigen content op een eigen domein

Met een eigen website heb je deze problemen niet. Natuurlijk is het wel zo dat als je een grote hoeveelheid foto’s, of misschien zelfs video’s op een eigen domein wilt aanbieden, je relatief veel geld kwijt bent, maar realiseer je wel dat als je gebruik maakt van bijvoorbeeld YouTube dat Google de kosten die zij maakt om deze video’s van jou op te slaan en te streamen toch echt terugverdiend moeten worden.

Met een eigen website blijf je zelf eigenaar van je eigen gegevens. Maar er is nog een gigantisch voordeel wat vaak onvermeld blijft in online discussies hierover: via een eigen site kun je duidelijk maken dat jij de auteur bent die iets voor het eerst publiceerde. Zo kun je bijvoorbeeld op een blog onder eigen naam, zoals ik met marcoraaphorst.nl doe, een stuk publiceren als bron. Vervolgens zou je dat complete stuk ook op andere sites kunnen publiceren met onderaan de regel: 'Dit artikel werd oorspronkelijk gepubliceerd op: <URL van oorspronkelijke blogpost>'

De meeste derde partijen gooien hun beleid drastisch om in de loop der jaren. Vaak worden ze overgenomen (meestal is dit zelfs het uitgangspunt bij oprichting van de investeerders, de boel zo snel mogelijk zien te verkopen) en verdwijnt daarmee alle data. Dat gebeurde langgeleden met mp3.com, met MySpace en met web-log.nl en Hyves. Al die data van al die gebruikers ging daarmee verloren. Wat dat betreft zijn die derde partijen vaak niet duurzaam qua data-opslag.

Het investeren in een eigen domein en de daarbij behorende kosten van hosting van data is een goeie investering. Het is een investering in jezelf en in wat jij maakt. Sta daar eens goed bij stil. En maak een rekensommetje. Stel dat je voor 39 euro per maand (ik weet het, dit klinkt duur, al is het vast minder dan je voor je vaste internet en tv-abonnement betaalt) alle data kunt hosten die je hebt, je foto’s, je video’s, alles. Zet dat bedrag eens af tegen de kosten van een laptop of een tablet. Geloof mij: het zelf hosten van jouw eigen data zal een veel langere levensduur opleveren dan die van jouw laptop en tablet.

Own your own data

In Amerika is de groep van slimme data bewuste makers veel groter dan in Nederland, zo is mijn indruk. Ook lijkt er een groot verschil te zitten tussen onze cultuur en die van de Amerikanen. In Nederland zijn we teveel gericht op de gezondheid (lees: afzetgrootte) van de economie. Daarom denk ik dat wij in Nederland het heel logisch vinden dat bedrijven veel geld aan onze persoonlijke data verdienen. In Amerika merk ik dat de grote onafhankelijke webontwikkelaars zich allemaal verzetten tegen de grote concerns die deze data van gebruikers manipuleren en misbruiken. Het wordt daar veel eerder afgedaan als onethisch dan bij ons.

Onder de noemer Indie Web worden oplossingen gecreëerd om de afhankelijkheid van Facebook, Twitter en dergelijke webservices te verkleinen. De oplossingen zijn veelal relatief technische oplossingen die een gemeenschappelijk focuspunt hebben: own your own data!

Onlangs schreef Craig Mod het stuk ‘All you need is publish‘ een stuk dat vooral over de nieuwe basisprincipes van dat Indie Web gaan. Het is een bemoedigend stuk voor iedereen die los wil komen van de macht van Zuckerberg en zijn eigen kracht op zijn een eigen domein wil herpakken.

Alle tweets, likes en reacties verzamelen

Een van de nadelen van het huidige web is dat vrijwel iedereen op al die services te vinden is en zijn data daarmee versnippert op het web plaatst. De discussies over de zaken die we publiceren vinden steeds meer verspreid plaats omdat immers overal waar je een link naar een eigen stuk plaatst weer nieuwe reacties kunt verwachten. Het is een van de zaken die het Indie Web wil oplossen door de gegevens van al die services te gaan verzamelen en op de eigen site te koppelen aan het oorspronkelijke artikel. Zo is onlangs www.brid.gy ontwikkeld. Je kunt het zien als een online connector tussen jouw site/blog en diensten zoals die van Twitter, Facebook en Instagram. Via Brid.gy kunnen je de reacties, tweets en likes als reacties onderaan een blogpost tonen. Voor mijn eigen site hoop ik dat ook op termijn zo te kunnen aanbieden.

Het Indie Web heeft oog voor de bron, heeft oog voor het oorspronkelijke domein waarop de content voor het eerst gepubliceerd werd. En het Indie Web heeft oog voor de auteur daarvan. Daarbij wil men het dupliceren van content niet bestrijden, het web is immers gebaat bij duplicaten, maar men wil technieken ontwikkelen om de relatie tussen bron en kopie gestructureerd vast te kunnen leggen in webpagina’s zodat er geen misverstanden kunnen ontstaan over de bron en de auteur. Dit is een geweldig uitgangspunt naar mijn idee. Het is iets waar het web jarenlang mee geworsteld heeft. Het web was altijd al indie, onafhankelijk. Ook al probeert Facebook ons van dat idee af te helpen. Dat gaat helaas niet lukken. Ik ben marcoraaphorst.nl, een burger van het internet. Ik uit mij hier en ik uit mij elders. Ik ben mijn data.

Facebook lijkt de Likes te misbruiken

Lees het artikel Why Are Dead People Liking Stuff On Facebook? en je zult moeten concluderen dat het Like-systeem van Facebook zuigt. En niet zo’n beetje ook maar gewoon compleet, helemaal kut met peren. Dooie personen zijn aan het Liken geslagen en mensen die bepaalde bedrijven haten schijnen ze nu ineens te Liken. De Zuikerberg Methode. Je hebt niets te verbergen toch?

Cijfers over internettend Nederland

  • 96% van de Nederlanders, de hoogste score in Europa, beschikt nu thuis over fysieke toegang tot internet
  • 42% heeft toegang tot mobielinternet via smartphones
  • gemiddeld zit de Nederlander op een werkdag (incl. vrije tijd) 4 uur en 48 minuten op internet en op een vrije dag 4 uur en 18 minuten
  • 58% van de Nederlanders geeft aan via internet meer contact te hebben met familie en vrienden en 33% heeft via internet nieuwe vrienden gemaakt
  • 68% van de volwassenen ouder dan 16 gebruikt Facebook, 57% YouTube, 40% Hyves, 32% Google+, 25% Twitter, 21% LinkedIn, 5% MySpace en 5% Flickr
  • 44% van de Facebook-gebruikers doet dat vrijwel dagelijks
  • 43% plaatst wel eens iets op een persoonlijke website plaatst, 22% doet dat op een weblog, 25% zet weleens een video online, 59% plaatst foto’s online

Voor het complete overzicht van de onderzoeksresultaten, download de ‘Trendrapport internetgebruik 2012’ (pdf) die werd uitgevoerd door de Universiteit Twente.