Google toont het aan: muziekfans brengen het grote geld in

Jarenlang klaagde de muziekindustrie steen en been over het ongeautoriseerde gebruik van muziek in YouTube-videos door vloggers en fans. Jarenlang werden deze mensen afgeschilderd als dieven die geen respect zouden hebben voor het copyright van artiesten wiens werk zij in hun video’s laten horen. Welnu, het vandaag verschenen rapport ‘How Google Fights Piracy’ (link naar Google Drive PDF) laat zien dat die muziekindustrie er helemaal geen bal van begrepen heeft. Ik citeer:

The vast majority of content uploaded to YouTube does not infringe anyone’s copyright.

…

To date, YouTube has paid over $3 billion to the music industry alone, and fan uploads now drive 50% of the revenue paid out to the music industry.

Zet dit af tegen Spotify. Een dienst die nog altijd geen enkele euro winst maakt. Sterker nog, Spotify is verliesgevend, zwaar verliesgevend zelfs en elk jaar wordt het verlies groter! Spotify heeft betaalde klanten, maar het zijn er slechts 1 op de 4. Qua businessmodel is het dus nog altijd een brak model.

Lees verder →

Inside Abbey Road (by Google)

Dit is een historisch moment. Met Inside Abbey Road bewijst Google dat internet het meest te gekke medium allertijden is. Multimediaal. Vanavond hebben ze het hierover op De Wereld Draait Door, zo niet dan lopen ze zwaar achter de feiten aan.

Stop met werken en surf naar insideabbeyroad.withgoogle.com/en

P.S. En de site is zelfs prima met mijn Samsung S4 smartphone te bekijken!

Gaat YouTube onafhankelijke labels blokkeren?

Een maand geleden meldde NU.nl dat Google in de clinch ligt met onafhankelijke muzieklabels ivm het niet tekenen van een licentieovereenkomst voor een nieuwe muziekdienst die YouTube (eigendom van Google) eerdaags wil gaan releasen.

Twee weken terug liet de branchevereniging WIN (Worldwide Independent Network, die de onafhankelijke platenmaatschappijen vertegenwoordigt) weten dat ze een klacht wil gaan indienen bij de Europese Commissie tegen YouTube.

Branchevereniging Worldwide Independent Network (WIN), die onafhankelijke platenlabels vertegenwoordigt, claimt echter dat Youtube hiervoor hardhandig probeert om contracten af te dwingen die voor de platenlabels ongunstig zijn.

Deze nieuwe dienst van YouTube zou minder royalty’s bieden dan vergelijkbare diensten van Spotify, Deezer en Rdio. En dan te bedenken dat er juist al veel kritiek is op de lage royalty’s van deze diensten. Google gaat dus nog lager zitten!

Gisteren berichtte de Volkskrant hier ook over en laat weten dat:

De beroepsorganisatie WIN gaat een klacht indienen bij de Europese Commissie. Onder andere video’s van Adele en Arctic Monkeys worden mogelijk verwijderd.

Google is aan het dreigen met het uitsluiten en afsluiten van artiesten op YouTube als de labels niet meedoen aan deze nieuwe dienst. De klacht van WIN is nog niet ingediend, maar duidelijk is dat men weigert het contract van YouTube te tekenen omdat het om een wurgcontract zou gaan. Muzikant Billy Bragg sprak zich ook uit tegen de deal op de website van The Guardian:

I don’t know why they’ve opened this hornet’s nest right now, apart from corporate hubris. I don’t think they realise what a stupid thing they’ve done.

In Nederland hoor ik hier weinig geluiden over. Daar waar in Engeland die Billy Bragg behoorlijk tekeer gaat (lees ook dit) zit in Nederland òf niemand op te letten òf probeert men weer het braafste jongetje van de klas te zijn. Muziek was toch een vorm van rebellie? Kom op dan muzikanten!

Met haar 1 miljard unieke (!) bezoekers per maand is Google/YouTube machtiger dan de muziekindustrie. Om een vergelijking te geven met Spotify: meer dan 40 miljoen actieve gebruikers, waarvan slechts 10 miljoen betaald. Maar of mensen gaan betalen voor deze nieuwe dienst van Google is nog maar de vraag. Heel sterk de vraag zelfs! Het grote publiek kiest immers massaal voor gratis. Hoewel, gratis? Onze user data wordt voor grof geld verhandeld en het publiek wordt bestookt met debiele advertenties.

Wurgcontracten zijn een bekend gegeven in de muziekindustrie. Vrijwel alle labels maken zich er schuldig aan. Zet iemand naast een grote pot met geld en het is een kwestie van tijd totdat ‘ie eruit begint te graaien. De muziekindustrie is de grootste slangenkuil die er is. Foute label-eigenaren, foute managers. Men richt maar wat graag een BV-tje in Zwitserland op en laat het failliet gaan. Weer wat geld zoek? Wat gek toch allemaal…

Maar goeds, nu gaat het wijsvingertje dus richting Google, want: men is er afhankelijk van geworden. Muzikanten dachten altijd afhankelijk te zijn van labels. En inmiddels denken labels afhankelijk te zijn van YouTube.

Is het een storm in een glas water? Eerst zien dan geloven? Dat laatste zou ik doen. En hoewel de hele wereld het over Spotify heeft als grote belofte, ik denk het niet. Daarom schreef ik onlangs mijn post ‘Who listens to Spotify’ op het blog van mijn bedrijf Melodiefabriek. Grote kans dat Google/YouTube het gaat verkloten. Maar goeds op het moment broeit het dus wel in het nest van de indies. En het lijkt erop dat WIN niet wil winnen want die brief moet eerst nog geschreven worden.

Maar het is mij te stil hier. Muziekmakend Nederland houdt gezamenlijk haar muil. Er is geen verzet. Hebben wij Nederlandse muzikanten het te goed? Of voelen we ons het lulletje dat gedwongen is om naar de pijpen van de almachtige te moeten dansen?

Muziek was ooit een vorm van rebellie. Tja, vroegâh…

(Tom America bedankt voor de tip!)

Google maakt iedereen wijs dat ik in Den Haag heb gewoond

Hoezeer we de NSA ook mogen vrezen, wat we nog veel meer moeten vrezen is de falende interpretatie van al die verzamelde gegevens. En hoewel mensen grootheden toedichten aan fabrikanten als Apple en Google, ik zie het tegendeel evenzogoed bewezen. Hun techniek laat regelmatig steken vallen. Dus.

Het staat er inderdaad. Google+ zegt dat ik in Den Haag woonde. Verleden tijd. Het zal iets met GPS te maken hebben en het feit dat ik vorige week in Brugge ben geweest.

Google weet niet langer waar ik woon. Ik ben begonnen met turven. Vandaag zit op ik op dag 4.

Interniek bedankt!

YouTube introduceert gratis Audiobibliotheek

In 2006 was er een gapend gat in de markt voor hoogwaardige gratis content. Inmiddels wordt dat gat met de dag meer gedicht. Een van de gangmakers daarin: YouTube. In 2006 waren de YouTube video’s nog slechts in mono geluid en super lage videoresolutie beschikbaar maar inmiddels biedt YouTube betere kwaliteit dan wat TV ons biedt.

Inmiddels kun je op YouTube zelfs je video’s editen door kleurenfilters toe te passen, slideshows te maken, teksten toe te voegen of uit diverse video’s een nieuwe versie samen te stellen door delen ervan aan elkaar te plakken. Daar waar je voorheen een hele dure en complexe video-editor voor nodig had, ben je inmiddels met alleen een browser tot hetzelfde in staat. Het maakt video heel toegankelijk voor iedereen. Makers van video-editing software zullen daar niet zo blij mee zijn.

Gisteren voegde YouTube opnieuw een functionaliteit toe: een gratis Audiobibliotheek. Het zal vergaande gevolgen hebben voor mensen zoals ik die in opdracht muziek componeren. De YouTube Audiobibliotheek hanteert geen copyright, iedereen is vrij om deze muziek in welke toepassing dan ook te gebruiken. Het enige dat voorbehouden is om de muziekbestanden zelf te gaan distribueren en ze zelfstandig af te spelen los van de toepassing.

De kwaliteit van de muziek is heel erg goed en heel divers. Ik vermoed dat heel veel videomakers hier gebruik van zullen gaan maken. Het is overigens wel apart dat de naam van de componisten van deze muziek nergens te vinden is. Deze personen hoef je dan ook geen credits te geven voor de muziek. Videomakers hoeven daar dus niet meer op te letten. Voor de componisten die hieraan meewerken lijkt het mij wel wat vreemd. Of zal Google gigantische afkoopsommen betalen voor de muziekstukken?

Op dit moment staan er “slechts” 150 tracks in diverse stijlen in de Audiobibliotheek. Maar ik ga er vanuit dat dit de komende tijd aangevuld zal worden.

Met dit type muziek voor video componeren zal straks geen droog brood meer te verdienen zijn. Het zal de makers van stockmuziek hard raken maar wellicht dat Google redelijke afkoopsommen hanteert. Dat wil ik graag proberen te achterhalen. Natuurlijk zal er altijd werk overblijven voor zeer specialistisch werk. Bijvoorbeeld muziek die naadloos op het beeld “gesneden” moet worden. Maar voor heel veel video’s volstaat deze 100% rechtenvrije muziek simpelweg omdat de kwaliteit gewoon prima is.

Dat YouTube dit doet is een logische stap. Maar wel een met vergaande gevolgen, ook voor mij. Ik zal mijn vak opnieuw moeten uitvinden. En met mij, velen anderen.

Hoe vind je (rechtenvrije) foto’s via Google?

Veel mensen weten niet dat je via Google Afbeeldingen naar foto’s en plaatjes kunt zoeken die je op je blog kunt gebruiken. Zelfs voor commercieel gebruik. Via Twitter lieten een hoop mensen mij vanmorgen weten dat ze behoefte hebben aan tekst en uitleg. Vandaar dit blogje en onderstaande screencast die ik even razendsnel maakte.

Het wordt tijd dat Google iframes gaat ondersteunen in Google Reader en Gmail

Feedburner is een product van Google dat iframes voor video en audio-objecten ondersteunt. Bekijk bijvoorbeeld mijn feed maar eens. Deze iframe-ondersteuning is nodig omdat video’s en audio op die manier op een website geplaatst worden in HTML. Is deze ondersteuning er niet (bijvoorbeeld als je met een hele oude bagger browser kijkt) dan is het object niet op het scherm te zien. Nou, dat is wel het laatste wat je wilt.

Google Reader en Gmail ondersteunen vrijwel geen iframes, hooguit een paar voor YouTube (is immers van Google zelf) en Vimeo. Maar SoundCloud, Bandcamp en een hele hoop anderen niet. Die objecten worden in Google Reader en Gmail niet getoond. Het is niet meer van deze tijd. Hoe moet ik als audioprofessional mijn audio laten horen? Het is een groot drama als je dat via email of RSS wilt doen. Het enige dat echt goed werkt: mp3. Maar doe je het via een iframe-object dat heb je grote kans dat hele mensen massa’s jouw audio niet zullen kunnen horen. En ze merken het niet eens op want ze zien het object namelijk ook niet op hun scherm staan.

Google staat hierin met haar Gmail en Google Reader niet alleen want vrijwel alle andere emailprogramma’s en RSS lezers ondersteunen geen iframes. En ja, ook die van Apple.

Maar kan nog gekker, want Feedburner, dat product van Google dus, verkloot de boel nog meer. Zo heeft Bandcamp een soort vangnet voor niet-iframe ondersteuning maar aangezien Feedburner het wel ondersteunt en Gmail niet krijgt de eindgebruiker uiteindelijk toch echt niets op zijn scherm te zien. Iets soortgelijks is er aan de hand als je oEmbed voor SoundCloud gebruikt (zie deze post van mij). Het volgende gebeurt namelijk “met dank aan” Feedburner:

Feedburner treft code aan in de RSS-feed (kan iframe-code zijn of oEmbed-code die omgezet moet worden naar iframe) en leest de iframe-code
deze iframe-code wordt ondersteund door Feedburner en gaat dus de Feedburner-feed in
elke mail-abonnee via Feedburner ontvangt mail met deze iframe-code
aangezien het mailprogramma (inclusief Gmail) niet in staat is deze iframe-code te lezen ziet de eindgebuiker het iframe-object niet in je email terug, het is simpelweg compleet verdwenen
aangezien deze Feedburner-feed ook gebruikt wordt in Google Reader is ook hier het object compleet verdwenen want ook Google Reader is niet in staat om de iframe-code te lezen en te presenteren

Conclusie: Google hanteert een krom beleid want haar eigen product Feedburner laat ze wel iframes ondersteunen terwijl haar andere producten Google Reader en Gmail dat weer niet doen. De zeer veel gebruikte combinatie Feedburner naar Google Reader en Gmail werd bovendien averechts.

Google: doe hier eens wat aan!