Er zijn 3 berichten getagd als Hennie Vrienten.
Vanaf 11 t/m 21 maart is het Boekenweek 2009. Dit jaar staat het in het teken van tjielp tjielp – De literaire zoo. In dit kader wordt de CD tjielp tjielp van Tom America opnieuw uitgebracht. Voor 2 extra tracks van deze CD heb ik Tom geholpen met de instrumentatie, het arrangement en de editing.
En daarmee sta ik voor het eerst op de Colofon samen met Hennie Vrienten en Vincent van Warmerdam.
Meer:
Mijn oude bandmaatje van MAM, Tom America, maakte 2 jaar na de allerallerlaatste MAM CD zijn eerste CD onder eigen naam, tjielp tjielp. Samen met een grote groep interessante muzikanten, onder wie Vincent van Warmerdam (o.a. bekend van de filmmuziek van Alex van Warmerdam films en zijn eigen Beatlesneske bandje, de Moondogs, die hij samen met Kees ‘Jiskefet’ Prins) en Hennie Vrienten (oude kunstacademie vriend van Tom en bekend van – duh! – Doe Maar).
tjielp tjielp is gebaseerd op de teksten van dichter Jan Hanlo (zie wikipedia/nl). Iets wat hij al eerder had gedaan voor MAM. Het nummer Oote stond nog bij elk optreden op onze setlijst. Lastig nummer om uit te voeren trouwens, maar dat terzijde.
De CD, tjielp tjielp, vond ik zeer geslaagd. Een mooi rijk geluid. Hollands. En Kooten & De Bie verkozen De Mus van tjielp tjielp als hun leadertune voor seizoen 97-98 (zie Bieslog).
Nu, jaren later, vroeg Tom mij om voor de heruitgave van tjielp tjielp in het kader van de Boekenweek 2009 – het motto van de Boekenweek 2009 is tjielp tjielp (zie ook BoekenDingen) – een tweetal nummers met hem af te maken, te arrangeren. Een reünie, na een stilte van een dikke 10 jaar. Tom als luisterend oor en ik achter de laptop. Een beetje zoals vroeger. De klik was er nog.
Ten tijden van MAM zat ik elk weekend in Tom zijn Tilburgse studio. We werkten met een Atari 1040st computer en een paar aanvullende synthesizers en samplers. En een bandrecorder. Het is bijna niet voor te stellen hoe snel het allemaal gegaan is met die techniek. Tom haalde naar boven dat ik toen al heel geduldig omging met apparatuur, draaiend aan knopjes, scrollend door minuscule menu’s op slecht leesbare schermpjes, op zoek naar een specifiek geluid. Helaas ook vaak frustrerend, aangezien de geluiden uit de ‘doosjes’ veelal te clean en 1-dimensionaal waren.
Ik liet Tom diverse van mijn geluiden horen. Sommigen zelf gemaakt, bijvoorbeeld in opdracht van Propellerhead voor Reason. “Ik hoor geen doosje”, zei Tom. Met name de Reason Pianos en de Abbey Road Keyboards vielen erg in de smaak. Ook mijn MACCA Beatle Bass (meegeleverd in de Factory SoundBank voor Reason) en mijn shaker-loops werden gebruikt.
De hernieuwde samenwerking verliep soepel. En dankzij internet konden we bestanden uitwisselen waardoor de afstand tussen Tilburg en Den Haag verkleind werd. We hoefden elkaar niet te zien voor elk wissewasje.
Het smaakt naar meer, die samenwerking.
Hoe dan ook, de heruitgave van tjielp tjielp is klaar om geperst te worden. En ik voel me goed, zo in een rijtje samen met Vincent van Warmerdam en Hennie Vrienten…
Potverdikkie wat een tijd! Mijn tijd bij de Tilburgse band MAM.
We speelden overal. Van Tuitjenhorn tot Paradiso. We traden in pyama op, ouwe schemerlampen plaatsen we op het podium, schilderijlijsten werden op statieven gemonteerd en dan gingen we erachter gekke bekken trekken. We hadden fans die Nederlands studeerden en boersige Brabanders die soms knetter lam naast het podium stonden te pissen.
Maar in 1995 was plotseling alles over. Onze laatste CD ‘Look: Nederlands!’ kwam uit en dat was het dan. Ik besloot mij volledig op het live spelen te richten want ik was flink studiomoe geworden. Tom America, onze liedjeschrijver (hoewel Tom en ik ooit plannen hadden om de volgende albums samen in elkaar te componeren), maakte met Hennie Vrienten, Vincent van Warmerdam en een hoop anderen het fraaie album ‘Tjielp tjielp’. Zanger Pieter Bon startte Bon, een band waarin ik jaren later terecht kwam nadat we elkaar weer ontmoet hadden op Tom’s 50e verjaardag. Van die dingen.
Onlangs mailde ik Tom. En Tom mailde terug:
Zet de twee nummers er maar op. Altijd beter dan dat ze maar ergens niks liggen te doen.
Kortom: twee nummers vandaag hier voor helemaal niets, want het is tenslotte maar 1 dag per jaar Koninginnedag!
Maternité:
De Lijntjes:
En nog een kleine aanvulling op het nummer Maternité. Tom vertelde mij:
mijn broer hoorde het nummer tijdens een uitzending van Frits Spits . Hij schrok zo (“ik kreeg bijna een hartaanval boven op die ladder!”) omdat het begint met de stemmen van mij en mijn moeder over de boterham met kaas.
