Ik keek mijn vriendin aan met de vraag: wat zal ik vandaag gaan bloggen ter afsluiting van de serie #metablog? 1 seconde moest ze erover nadenken.

“Waarom schrijf je niet wat over die goeie ouwe tijd van het bloggen?”

Ok, laat ik teruggaan in de tijd.

2000: bloggers op zolderkamertjes

Het gebeurde op een zaterdag. 13 mei 2000. Een opslagruimte met vuurwerk van het bedrijf S.E. Fireworks vatte vlam en nam in haar vuurzee een woonwijk met 200 woningen mee. Er vielen 23 doden, waaronder vier brandweermannen. Ongeveer 950 mensen raakten gewond. Geen enkele krant was in staat om aandacht aan de ramp te besteden omdat het in het weekend gebeurde. Pas de maandag erop zouden kranten met het achterhaalde nieuws verschijnen.

Online viel er wel van alles over de ramp te lezen. De veelal open directories van krantenredacties stroomden vol met foto’s waar bloggers natuurlijk wel raad mee wisten. Ook vormde het een enorme impuls voor het toen nog maar net opgerichte nu.nl.

2001: bloggen werd mainstream

Hier ga ik niet teveel woorden aan vuil maken omdat ik er al zoveel over geschreven heb. Tijdens 11 september 2001 begonnen vele Amerikanen een account op Blogger om zo de foto’s en verhalen over de aanslagen te kunnen delen met de rest van de wereld. De achtergrondverhalen die ik op die manier las waren uit de eerste hand, persoonlijk. Ik las rechtstreeks de woorden van de betrokkenen. Ik zag letterlijk wat hun ogen zagen terug op hun foto’s.

Als er dus iets is dat de burgerjournalistiek heeft ingeluid dan is het 11 september 2001 wel. Een gebeuren dat dankzij Blogger tot stand heeft kunnen komen. De man achter Blogger was het genie Evan Williams. Evan is ook 1 van de oprichters van Twitter.

2005: Metro aanslagen in Londen

Vroeg in de ochtend van 7 juli 2005 gingen er 4 bommen in Londen af: 3 in de metro, 1 in een bus. Er vielen 56 doden, waaronder de 4 daders. Naar schatting waren er 700 gewonden. Het had tot gevolg dat er die dag driftig geblogd werd. Ook werkten amateurs en professionals voor het eerst op grote schaal samen op Wikipedia om een zuiver verslag te schrijven. En de BBC gebruikte voor het eerst veel User Generated Content die ze van haar eigen publiek aangeleverd kreeg. Nu, bijna 10 jaar later, doen wij niet anders, maar toen was het allemaal heel nieuw: de burger is er eerder bij, is er vaak bij betrokken en maakt zelf de foto’s met haar mobiele telefoons.

Vicky Taylor editor interactivity voor de BBC website interviewde ik hierover voor De Nieuwe Reporter:

Gisteren hoorde ik nog het verhaal van een vriendin die een poos geleden een ongeluk had gekregen met de auto. Haar broer had de video op YouTube al gezien voordat zij hem op de hoogte had kunnen stellen van de aanrijding.

De obscure bloggers hebben gelijk gekregen

Als er iets is dat wij bloggers de afgelopen jaren naar ons hoofd geslingerd hebben gekregen dan zijn het die lacherige opmerkingen wel. Zelfs van vrienden kreeg ik dat vaak te horen. Nee natuurlijk zou het allemaal zo’n vaart niet lopen. Nee de muziekindustrie zal niet gaan instorten door Napster. Nee natuurlijk gaan kranten niet die brakke foto’s gemaakt met mobieltjes publiceren. Nee natuurlijk ga je nooit een fatsoenlijke video met je mobiel kunnen maken. Nee natuurlijk hebben die bloggers geen impact. Nee natuurlijk gaan die bloggers er nooit hun geld mee verdienen.

Die hele blogger scene was behoorlijk obscure en underground. Voor een deel is ‘ie dat nog steeds omdat ze anarchistisch van karakter is. De bloggers weten de tijdgeest beter aan te voelen dan de politiek en het conservatieve bedrijfsleven. En nog altijd lopen de meeste kranten enorm achter als het gaat om het inzetten van online services, blogs en dergelijke. De nieuwsmedia die het wel goed doen richten zich slechts op 1 ding: online. De meesten zijn slechts een paar jaar oud en zijn fris begonnen met een nieuw concept zonder de erfenis uit het verleden met zich te hoeven meedragen.

Wie wil er nu volwassen worden?

Het bloggen is vandaag de dag een goeie business. Daarmee groeit ook het aantal kwakzalvers met tips en goeroe status als kool. Ik heb daar niets mee want het zijn totaal andere bloggers dan de bloggers uit het verleden waar ik me mee associeer. Die nieuwe bloggers doen namelijk precies wat de goeroe bloggers hun vertellen dat ze moeten gaan doen. Het zijn brave bloggers die precies doen wat de standaard is en bloggers die de focus op geldverdienen leggen. Het zijn brave bloggers die nergens hun mond werkelijk over durven open te doen. Zij staan mijlenver af van helden als Glenn Greenwald en Dave Winer.

Gelukkig heb je ze nog, zij die in een open internet blijven geloven. Die geloven in het vrije woord, in vrijheid van geest en zij die blijven zoeken naar methodes om de wereld beter te maken in plaats van te vervallen in oude slappe kapitalistische regels.

Innovatie komt altijd voort uit een onderstroom. Zo verging het de Bebop, de Rock-‘n-roll, Streetart, blogs.

Er is op zich niet eens zoveel veranderd. De blogger doet nog steeds zijn ding. Hij drukt op publish en verandert de wereld. Al is maar een piepklein beetje.