Michael Minneboo

Er zijn 8 berichten getagd als Michael Minneboo.

Altijd des Raaphorst

Die onbedwingbare neiging om het telkens net even anders te doen dan anderen. En anders dan je het de vorige keer gedaan hebt. Hoogstwaarschijnlijk ingegeven door artistieke verlangens diep van binnen. Een creatief ego.

Samen met Karin en onze gast Michael Minneboo hadden we het er vandaag over al koffieleutend in Dudok Den Haag.

Michael opperde: “jij wilt er iets des Raaphorst aan toevoegen, maar je zou ook aan het begin en op het eind wat eigen muziek kunnen gebruiken en voor de rest gewoon een goed gesprek daar tussenin monteren”.

Een paar maanden terug vertelde Hans Aarsman in zijn theatervoorstelling iets soortgelijks: “hou het bij de feiten, dan komt dat gevoel vanzelf”.

Laten we eerlijk zijn: een goed gesprek voeren is nog behoorlijk lastig. Ik vertelde dat het wel fijn is om tijdens een interview iets nieuws te horen van de ander, een nieuwsfeit, een andere kijk op iets, een persoonlijke noot of iets dergelijks. Michael stelde mijn ambities wat bij: “soms is informatief voldoende”.

Het voelt heel functioneel zo’n benadering. Alsof ik op die manier niets van mezelf toevoeg. Hoewel ik weet dat dat niet kan, want er zal namelijk altijd iets des Raaphorst in zitten. En het is precies deze gedachte die ik wel goed kan gebruiken.

“Je moet gaan vloggen man”

Ik had gisteren Michael Minneboo aan de telefoon. Hij vond dat ik moest gaan vloggen: laten zien waar ik mee bezig ben en de lezers, nu ook wel kijkers te noemen, je eigen hoofd voorschotelen om een en ander mondeling en visueel mede te gaan delen. Maar omdat zoiets toch wat vragen bij mij opriep heb ik gevraagd Michael naar Den Haag te komen voor een kort vlogje. Zo gezegd zo gedaan, zie hier dat 1e resultaat.

Leermoment: zet dat cameraatje niet op macro voor een scherper beeld. En dat het geheel niet naadloos lipsync is (lippen en beeld lopen niet strak gelijk) irriteert mij een beetje. Maar goeds dat is bij menig cameraatje het geval en ook vaak een nadeel aan digitale televisie. Dat terzijde.

Wat mij ook opvalt is dat video’s niet zo heel vaak bekeken worden. Ik dacht dat het tegendeel beweerd wordt? Bovenstaande video is slechts 12 keer bekeken. Hij staat al sinds gisteravond op YouTube en ik heb hem via Twitter en Facebook al een promotioneel schopje gegeven. 12 kijkers, waar wellicht nog wat schele indianen tussen zitten ook.

Zelfs bij Vincent Everts op zijn YouTube is het relatief rustig.

Met audio, een stukje muziek, de opnames van een potje voetbal of whatever heb ik meer ‘views’. Waarom? Omdat dat echt mijn ding is? Ik vermoed dat de mobiele telefoon roet in het eten gooit. En voor video moet je geluid goed kunnen horen. Allemaal zaken die je onderweg of in een cafeetje niet zomaar kunt regelen. Dat geldt voor audio natuurlijk ook, maar wellicht dat de audio in SoundCloud juist beluistert wordt door mensen die er ff voor gaan zitten.

En ja, Justin Bieber heeft wel heel veel videoviews. Maar bij mij, meer dan een paar duizend is het nooit geworden. En vaker dan dat dus minder dan honderd views. Buiten dat, dat uhm *kuch* vloggen, dat heeft misschien toch wel wat…

Erik Kriek over Gutsman

Mensen die mij al wat langer volgen weten dat journalist Michael Minneboo regelmatig mijn muziek voor zijn video’s gebruik. En dat pakt meestal goed uit vind ik. Mike is betrokken bij zijn onderwerpen, stelt scherpe vragen en monteert het geheel tot een korte video. Zoals je zelf kunt zien.

Volg een blog, koop een boek

Gisteravond, plaats delict: café/restaurant Dubbel, Amsterdam. Aanwezig: schrijvend, bloggend en vloggend journalist Michael Minneboo, zijn vriendin, mijn vriendin en de persoon die je nu leest. Gespreksonderwerpen: onze blogs, rust door afzondering, poen op de bank, niches versus gewoon je eigen gang gaan en meer van dat.

Op een gegeven moment hadden we het over de hoeveelheid blogposten die een blog bevat. En ineens besefte ik dat wanneer een totale vreemdeling op een van onze blogs zou stuiten hij of zij direct de Geest Van Tijd zou krijgen. Vanaf de start met een blogger meelezen, dat is al heel wat, maar pas jaren later inhaken, da’s niet meer te doen.

Als we het hebben over businessmodelen van de blogger, dan is dit er een van: je verzamelt eens per zoveel tijd je beste stukken, voegt daar wat diepe overpeinzingen, schetsen en liefdevolle mededelingen aan toe, bundelt dat alles in een boek en jouw Early Majority / Late Majority zal een vreugdesprongetje maken. Een PDF uitgeven kan natuurlijk ook (of nog beter: en een boek, en een PDF), maar dat boek vind ik persoonlijk het leukst.

Away from keyboard, ergens aan een meer, mij lezen. De podcasts doe ik er gratis bij.

(plaatje gescheurd papier: thousandshipz / creative commons BY)