Ik verdien mijn geld met het online publiceren van content. Door derden word ik ingehuurd om die content te maken. De content kan tekst, video en audio zijn.

Jaren geleden had ik dat niet kunnen voorspellen. Toch een beetje dom van me want wat zat ik de hele dag te doen? Juistum: online te publiceren. Het was dus meer dan logisch dan dat dat ooit mijn werk zou worden.

Van alle opdrachtgevers krijg ik de ruimte om te doen wat ik wil doen. Op een andere manier zou het voor mij ook niet werken, daar ben ik te eigenwijs voor. Ik moet behoorlijk de ruimte hebben wil er iets goeds uitkomen.

En dat resulteert toch al snel in minimaal 5 berichten per dag die ik zo hier en daar post. Sommigen zijn wat langer, anderen wat korter. Daarnaast redigeer ik vaak de content van anderen, sleutel ik aan de techniek en vormgeving van diverse blogs, zoek ik passend beeldmateriaal bij blogposts en pas ik het beeldmateriaal voor anderen aan als zij daar moeite mee hebben.

Dagelijks publiceren is voor iedereen noodzaak. Jouw aanwezigheid online. Op persoonlijke titel. En dat geldt voor bedrijven dus even zo goed. Toch worstelen veel personen en bedrijven er nog mee. Het moet je liggen, en niet iedereen kan en wil het, zo is mijn ervaring.

Heel veel mensen durven niet vanuit een koffietent hun werk te doen. Die durven zelfs niet al hun documenten in de cloud online te zetten. En vaak durven personen en bedrijven geen persoonlijke mening te geven. Zij vragen zich continu af wat er volgens de baas of opdrachtgever wel of niet gezegd mag worden. Ook onder mijn ZZP-collega’s komt dat vaak voor. Naar mijn idee ben je dan te afhankelijk en te weinig de baas over jouw eigen kunnen.

Niet afhankelijk zijn van plaats en tijd, het is een zegen! Geef me een laptop, werkend internet en ik kan publiceren. Vrijuit in vrijheid.