Funk is the opposite of magic,” Prince said. “Funk is about rules.
The book of Prince – The New Yorker
Categorieën
Tag: muziek
Categorieën
Gisteren op NIMBY
Ondergetekende mocht gisterenavond met zijn makkers (band: Moskito) aantreden in zijn achtertuin, of te wel het Not In My BackYard festival.
“ik ben een hartstikke leuk wijf”
Om middernacht werd de Silent Disco ingezet. Ik zat met wat buurtjes te kletsen tot een mevrouwtje een tafeltje verderop plotseling “Kap met lullen, zet die doppen op!” naar ons blafte. Mevrouw vond dat we ook aan die Silent Disco moesten meedoen. Haar hoofdtelefoon lag ongebruikt op tafel. En blies ons toe: “Ik heb 6 muntjes, geef me wat te zuipen!” We reageerden niet. Een poosje later stond er toch ineens een fles La Tulipe Rosé op haar tafel. Ze schonk zichzelf een glaasje in en kwam met de mededeling: “Ik ben de grootste bitch van de buurt!”
Een gesprek met haar aanknopen bleek onmogelijk te zijn. Ze blies me “Kut bemoeial” toe en stelde voor dat ik haar naar huis zou brengen. Dat leek mij geen goed plan waarop ze reageerde met de memorabele woorden: “Als je me mij niet naar huis wil brengen kun je de tiefus krijgen want ik ben een hartstikke leuk wijf en als je dat niet kunt waarderen kun je de tiefus krijgen!”
Er verschenen wat kinderen rond haar tafeltje. “Mevrouw, bent u misschien een beetje dronken?”, waarop ze antwoordde: “Ik dronken? Nee zij zijn dronken!”
De twee kids voerden haar af en de fles La Tulipe bleef achter.
Categorieën
Gisteren op de buurtcamping
“Zag ik jou laatst niet op Tinder?”
“Geen idee, dan moet je me snel hebben weggeswiped!”
“Ja gedaan voordat ik doorhad dat jij het was. Hahaha!”
Ik was op die buurtcamping verzeild geraakt omdat ik moest spelen met mijn oude bandje Moskito. Funk, blues en rock, gewoon recht voor zijn raap(horst).
(foto en video van Karin)
Most music I love doesn’t make sense in a moving car. Most of it (i.e., the ambient stuff) is too quiet. The rest (DJ Krush, Autechre, Rrose, Monolake) makes me worry the car is breaking down. Driving is a whole other musical vocabulary, a whole other literature.
Disquiet: This Week in Sound (nieuwsbrief, 26 augustus 2019)
Categorieën
Time-lapse muziekcompositie
Kwam dit stukje op ’t internet tegen nav de muziek die ik voor de time-lapse van Frans Hofmeester componeerde een paar jaar terug:
Voor mijn OPA, mijn Open Persoonlijke Archief.
Categorieën
De demo
Vroeger bestond er zoiets als De Demo. Dat was een versie van een song die je op een 4-sporen cassetterecorder opnam. Om het vervolgens in de studio allemaal nog eens dunnetjes over te doen.
Soms pakte dat goed uit, maar vaak ook niet. De demo klonk dan misschien niet zo gelikt als een studio-opname maar de demo had wel een unieke energie die niet te reproduceren bleek.
Het overkwam Bruce Springsteen met zijn Nebraska album. De demo opgenomen met een 4-sporen cassetterecorder was in de studio niet te overtreffen. Guided By Voices heeft menig album op die manier gemaakt, overigens zonder te overwegen in een studio de boel gelikt op te nemen, men wist van te voren dat de 4-sporen opname afdoende zou zijn. Roman Candle van Elliott Smith kwam ook op die manier tot stand.
The Beatles hadden natuurlijk ook niets meer nodig dan een 4-sporen recorder. Bovendien leunt popmuziek en rock ‘n’ roll sterk op iets dat de Japanners Wabi-sabi noemen: de schoonheid van imperfectie. Een esthetische keuze die wat mij betreft dus naadloos aansluit op popmuziek, blues, rock ‘n’ roll, rock, hiphop en zo verder. Vervorming is een belangrijk ingredient van muziek die niet gladjes moet klinken.
R. Stevie Moore ging nog een stap primitiever door te pingpongen met 2 cassettedecks. Hij is de man aan wie het stempel DIY kleeft.
I’m sick of people even talking about demos — all of my work is demos. So what’s wrong with demos? They’re recordings. It doesn’t mean they need to be perfected with sheen, polish and reverb. I’ve gone through the whole thing of trying to remake some of my home recordings, and there was something lacking. They soundedamazing, but they were forced and they weren’t inspired. It always takes away. There are some things that are improved, but there are more things that are lacking. I am the king of demos and think people prefer them. If you are a music fan, you don’t worry about it.
R. Stevie Moore in Tape Op Magazine
Wie maakt er vandaag de dag nog demo’s? Ik vermoed een flink aantal. Er zijn genoeg muzikanten die thuis wat met Garageband rommelen om het vervolgens toch allemaal in een studio compleet anders te gaan doen. Toch is het raar want juist dankzij de computertechniek is het kinderspel om juist die demo te verfijnen. Je hoeft nooit overnieuw te beginnen, je gaat gewoon verder met wat je al hebt.
Je klinkt nergens zo ontspannen als thuis. Iets dat John Lennon al in de jaren 60 was opgevallen. Hij vond zijn demo-opnames thuis veel lekkerder klinken dat de studio-opnames. Wat erin resulteerde dat hij besloot om in de controlekamer te gaan zingen ipv in die grote holle studioruimte.
Een van mijn favoriete bands is de Latin Playboys. Een band die 2 albums opnam op basis van cassetteopnames die in de studio voorzien werden van overdubs. Met name door de aanvullende ambient geluiden en het doorbreken van aloude songstructuren klinken de albums zeer vernieuwend en maken ze juist een tegengestelde beweging dan veel andere albums uit dezelfde periode (jaren 90), in plaats van de boel glad te strijken doen Latin Playboys met hun 2 album precies het tegenovergestelde: grossieren in een organisch Wabi-sabi geluid. Of noem het een eerbetoon aan De Demo.
Het is ook wat ik met mijn Thuisreis doen. Ik neem ‘m in mijn uppie hier thuis op, dus 100% DIY en volgens de Wabi-sabi esthetiek.
Categorieën
João Gilberto overleden
Gisteren is João Gilberto op 88 jarige leeftijd overleden. Hij was wat mij betreft de belangrijkste Braziliaan op muziekgebied. Een muzikaal pionier die een nieuw genre op zijn naam wist te zetten: Bossa Nova. Een Nieuwe Stroming.
João is de uitvinder van de kenmerkende gitaarstijl van de Bossa Nova. Het is een soort rustige variant op de aloude Samba, aangevuld met de harmonie van jazzmuziek. De muziekstijl ontstond in de 50-er jaren, opvallend omdat in Amerika in die jaren de Rock ‘n’ Roll ontstond. Hoewel de Roll uit de term Rock & Roll slaat op de swing uit jazzmuziek, het is het enige element van jazzmuziek dat in Rock & Roll is terug te vinden. Rock & Roll is zowel ritmisch, harmonisch (gebaseerd op een schema van slechts drie akkoorden) en tekstueel vrij primitief. En de popmuziek die eruit voorkwam liet vervolgens ook nog de swing/roll voor wat het was. Die simpelheid, eenvoud in de vierkwartsmaat, heeft natuurlijk gezorgd voor enorme populariteit. Elke kip kan het meezingen en begrijpt het ritme van 1,2,3,4.
De Bossa Nova daarentegen leunt wel zwaar op jazz en is veel subtieler. Om kort te gaan: Rock & Roll miskent de jazz, Bossa Nova omarmt het.
João Gilberto verzon niet alleen een geheel eigen gitaarstijl hij zong de melodieën op zijn eigen wijze: zacht en teder. Het groteske van de Rock & Roll was hem vreemd. De muziek van João klonk juist klein, intiem en poëtisch!
De pa van João vond die zangstijl van zijn zoon bizar en liet hem in ’55 in een psychiatrisch ziekenhuis opnemen (!). Tijdens een psychologisch interview staarde Gilberto uit het raam en zei: “Kijk naar de wind die de bomen onthaart.” De psycholoog antwoordde: “maar bomen hebben geen haar, João!” Waarop João reageerde: “en er zijn mensen die geen poëzie hebben.” Een week later werd hij uit het psychiatrisch ziekenhuis ontslagen. De rest is geschiedenis.
Mijn favoriete album is het album João Gilberto uit 1973. Het instrumentarium bestaat uit stem, gitaar en percussie van Sonny Carr. Meer is niet nodig, deze muziek heeft alles in zich wat mij zo ontroert aan muziek. Op dat album het bekende nummer Águas de Março:
Mijn oude bandmaatje uit de band MAM, Tom America, vertelde me ooit dat je bij de Brazilianen bijna het speeksel in de mond kunt horen. Bovenstaand nummer is daar een mooi voorbeeld van. João stelde zodoende hoge eisen aan de opnametechniek en eiste dat zijn teksten heel duidelijk en precies te horen waren.
De Bossa Nova is misschien wel de meest elegante muziekstijl die er is. En het is minstens zo cool als het meesterwerk van Miles Davis: Kind Of Blue. Het is ook ouder, grote kans dus dat Miles beïnvloed werd door de Bossa Nova en hierdoor zijn Kind Of Blue kon maken.
Als het ruizen der bomen. João Gilberto rust zacht.