pentatonisch

Er zijn 2 berichten getagd als pentatonisch.

12 noten = 2 toonladders

CC 0

Laten we een spel spelen. Ik heb 12 kaarten, met voor elke unieke noot één kaart. Dus C, C#, D, D# en ga zo maar door. Als ik je nu vraag om de kaarten uit te kiezen die onder een majeur toonladder vallen, bijvoorbeeld C majeur, dan zul je C, D, E, F, G, A en B kiezen, toch? Of als je G-groot kiest, moet je de G, A, B, C, D, E en F# eruit halen, snap je?

Kijk nu naar de kaarten die overblijven, welke toonladder vormen die? Nou, laten we eens kijken. Als je de kaarten die een C majeur vormen eruit hebt gehaald, blijven deze kaarten over: C# D# F# G# A# A#. Deze tonen vormen een D# pentatonische mineur of een F# pentatonische majeur. Beide toonladders zijn relatief, bestaan uit dezelfde tonen.

Geinig toch? Elke 12 tonen bevatten zowel een majeurtoonladder (of een van de relatieve kerkschalen) + de pentatonische toonladder.

Als je naar het pianoklavier kijkt zie je het duidelijk: de witte toetsen vormen een majeurtoonladder (of een van de relatieve kerkschalen) en de zwarte toetsen vormen de pentatonische toonladder.

Mijn generatieve track: Evening Lights – alt 5

Generatieve muziek is een term die door Brian Eno vaak gebruikt wordt. Het is muziek die automatisch gegenereerd wordt. Bekende voorbeelden zijn de windharp, het windorgel en de windbellen die, je raadt het al, door de wind bespeeld worden. Met behulp van software kun je nog veel verder gaan door allerlei zaken te laten randomizen.

De compositie in generatieve muziek vormt een soort framework waarbinnen de muziek kan variëren. Het geweldige hieraan is dat je net als met livemuziek telkens een andere uitvoering zult gaan horen. Er zijn generatieve apps die dit kunnen, onder andere een paar die ontwikkeld werden door bovengenoemde Brian Eno.

Luister naar mijn 1e generatieve track ooit: Evening Lights – alt 5.

Deze track kent geen ontwikkelingen maar toch varieert hij continue op een lengte van bijna 23 minuten zonder werkelijke herhalingen. Erg wonderlijk! Een soort wolk van geluid die steeds varieert. Het levert een ambient track op die het wonderlijk goed doet bij vertraagde video beelden (een taxirit in de grote stad, beelden van het Noorderlicht etc). De stemming is wat melancholisch.

Dit 1e experiment heb ik gebouwd in Propellerhead Reason 9. Het kiest telkens willekeurig een noot uit een pentatonische toonlader en genereert op basis van die “melodie”-noot een  samenklank en deze wordt at random complexer of juist minder complex gemaakt via additionele noten. De klankkleur blijft overigens steeds hetzelfde. De vraag die je je stelt bij het bouwen van het framework: wat begrens ik en wat niet? Je wilt natuurlijk niet dat de muziek als totale chaos klinkt, maar je wilt ook niet dat het voorspelbaar en saai wordt.

Wordt vervolgd…

Zie ook Wikipedia (deze pagina) voor meer info over Generative Music!