In de track Music Is Math van de band Boards of Canada komt de gesproken quote “The past inside the present” op herhaling voorbij. Een track waarin nieuwe en oude geluiden gelijkwaardig zijn. Waarin de hihats helder klinken en samengaan met een drumloop op herhaling uit de sampler. De synths jengelen in toonhoogte door een Laagfrequentie Oscillator (LFO). Het is muziek die wordt aangeduid met de verzamelnaam Hauntology. Een term die ik tot voor kort nog niet kende.
Whitney Mercurio, hoofdredacteur van Reserved Magazine, maakte me 2 jaar geleden een geweldig compliment over mijn muziek:
I have stumbled upon your music and downloaded Free Bassel, which is one of the most hauntingly beautiful songs I have ever heard.
Zodoende viel mijn track maandenlang te beluisteren op deze New Yorkse website. Whitney vertelde me in een email dat de bekende ontwerper uit Los Angeles, Marc Atlan, haar had geappt over mijn muziek:
Beiden hebben het over de haunting sound die ze in mijn muziek horen. Ik snap wel waar dat ‘m in zit. Het is de diepe melancholie en het samen laten smelten van oude en nieuwe geluiden. Wat ik vaak zelf LoFi/HiFi noem. Het is een dynamische klankopvatting. Niet alles moet dof zijn, of juist helder. Niet alles moet clean zijn, of juist vervormd. Het gaat hem om het mixen van al die elementen want dan pas wordt het leuk en krijg je de gelaagdheid waar ik zo dol op ben. De klank wordt daarmee ook gelijk tijdloos.
Over Hauntology wordt veel geschreven, met name online. Het is een term die voor het eerst uit de mond van de Franse filosoof Jacques Derrida rolde. Ik laat me echter nooit leiden door genres en formats. Waarom zou ik me beperken door in hokjes te denken? Ik hou me er simpelweg niet mee bezig ook al vind ik het leuk om het Hauntology genre te ontdekken via nota bene mijn eigen muziek! Een geweldig compliment!
Tegenwoordig zijn die hokjes niet meer bij te houden, omdat van elk subgenre binnen een paar maanden alweer een subsubgenre afgeleid wordt. Neem bijvoorbeeld het genre dat 100% online ontstond: Vaporwave. Ook daarvan zijn tegenwoordig alweer zoveel afgeleiden, ik vraag me af wie dat bijhoudt. Het is geen mainstream, duidelijk geen gevalletje top2000. Je zal mijn muziek in die lijst ook niet aantreffen. Neemt niet weg dat mijn muziek miljoenen mensen wereldwijd weet te bereiken en te ontroeren. Wat ik nog meer?
