Hoe lastig is het om een ander te vergeven? Hoe vergeef je mensen de verkeerde dingen die ze gedaan hebben? Haemin Sunim, een ZEN-leermeester en schrijver pleit er voor dat we dat vooral niet te snel doen.

“We proberen te vergeven om onszelf van het verleden te bevrijden, niet omwille van degene die ons aanvalt. We praten de verkeerde dingen die de ander heeft gedaan dus niet goed.”

Is vergeving niet juist heel compassievol?

“Jawel, maar niet als je het te snel doet. Een van de redenen waarom het zo moeilijk is om te vergeven, is dat ons hart niet naar onze geest luistert. Zelfs al besluit je met je volle verstand dat je iemand wilt vergeven, toch blijft je hart vaak koppig gesloten. Bij vergeving draait het erom die kloof tussen hart en hoofd te dichten. Je moet jezelf gunnen om je hart te openen. Want we proberen te vergeven om onszelf van het verleden te bevrijden, niet omwille van degene die ons aanvalt. We praten de verkeerde dingen die de ander heeft gedaan dus niet goed. Het gaat erom de knoop van onze eigen emoties die ons weerhoudt om een vervuld leven te leiden te ontwarren. Daarvoor moet je in die negatieve emoties duiken, en dat kost tijd. Vergeef daarom niet te snel.”

Hoe werkt dat, in je negatieve emoties duiken?

“Sommige mensen proberen negatieve gevoelens, zoals woede en haat, niet te veel aandacht te geven. Maar juist deze emoties vormen de verbinding tussen het besluit van de geest en het hart. Voel hoe deze emoties zich fysiek uiten als je aan de te vergeven situatie denkt. Misschien is het stijfheid in je nek en een sneller kloppend hart. Laat dat er allemaal zijn. Wanneer je dat doet, gebeurt er iets onverwachts. Het innerlijke landschap van onze emoties wordt zichtbaar. Langzaam kun je dieper in je emotie zakken. Misschien zit er onder je woede eigenlijk angst, en daaronder verdriet.

“Als je met compassie naar je eigen emotionele wonden kijkt, zal je hart – wonderlijk genoeg – langzaam smelten. Vanuit deze begripvolle blik kun je vervolgens naar de ander kijken. Je zal inzien dat hij ook ongelukkig was en wellicht zelfs begrijpen waar zijn pijn vandaan kwam. Dan vindt vergeving plaats waar je werkelijk iets aan hebt. Hoofd en hart komen op zo’n moment even samen, en zo dicht je langzaam de kloof tussen beide.”

Is het u al gelukt de kloof tussen hoofd en hart te dichten?

“Nee, daar ben ik denk ik nog de rest van mijn leven zoet mee. Maar dat is niet erg.” Lachend: “Dat is het hele punt: ik ben nu eenmaal niet perfect.”

Haemin Sunim in een interview met Trouw