Het kan

Het kan warm van geluid zijn.

Het kan plotseling fel zijn.

Het kan maten lang hetzelfde zijn.

Het kan een geheim zijn.

Het kan sober zijn.

Het kan complex zijn.

Het kan zacht zijn.

Het kan kwaad zijn.

Het kan allemaal zijn.

Bassel en de prijs van vrijheid

De Syrische programmeur Bassel Khartabil die sinds maart 2012 gevangen genomen is, maakt wat los in de open source/content communities wereldwijd. Zijn strijd voor een open internet is ook mijn strijd. En de strijd van vele anderen. We gaan Bassel vrij krijgen, dat is een ding dat zeker is!

In dit kader heb ik een poos geleden een muziektrack gecomponeerd: Free Bassel!

En een paar dagen geleden verscheen een gratis epub/pdf met als titel The Cost of Freedom. Download en lees dat boek!

This book is not a statement about freedom and culture — IT IS A PRIMAL SCREAM — the sum of our questions and desires. It is the raw expression of our lives. It talks about what is ultimately made through the dream of free culture: us.

Daarom geven niet op, omdat de strijd van Bassel de onze is. En het uiteindelijk over menselijkheid en vrijheid gaat. De essentie van ons bestaan.

#metablog 9: kan het ons dan echt niet schelen?

Ik weet het, spijt is wat de koe schijt, maar van #metablog 7 heb ik wel een beetje spijt. Wat de neuk was I thinking?

Maar goeds de creatieve geest wappert soms alle kanten uit. *kuch* Anyhoe, geld verdienen met een blog is niet zo eenvoudig. Maar je laten verleiden door een bedrijf dat met kralen en spiegeltjes of een gratis ijsje staat te wapperen is natuurlijk zo gedaan. Of wat te denken van duurdere gadgets zoals smartphones?

Met een beetje doping achter de kiezen ramt menig blogger er zo hele volzinnen uit ten faveure van ~~de drugsdealer~~ het bedrijf. God god god wat is dit toch een heerlijke game. God god god wat is dit toch een fijne smartphone.

Geef mij lui die goed kunnen vloeken en tieren dan maar. Dat kan ik ook goed. Oh man ik vloek wat af over muzieksoftware. Of Apple als ik weer eens gezeik heb met een nieuwe poepdure MacBook Pro. Ik ben ook maar een mens. Maar ben wel oprecht eerlijk. Recht voor zijn Raaphorst.

Kritisch zijn, het is slechts weinigen gegeven. Lef hebben ook. De meeste bloggers zijn rete bang en schrijven laffe stukken vol marketing geleuter. Je hebt er tenminste een gezonde dosis wantrouwen en twee opgetrokken wenkbrauwen voor nodig. Gelukkig sta ik daarin niet alleen want op Urbanchicks werd heden vandaag een leuk vers blogsel van Annemarie van Campen gepubliceerd bestaande uit een stel woorden van ongeveer dezelfde strekking als ik hierboven ingetypt heb. Daaruit wat quotaties:

Ik erger me dood aan mails die ik krijg waarin ik word uitgenodigd voor reviews of kortingscodes-in-ruil-voor-een-blog of tweet. Kraaltjes en spiegeltjes. Bedenk een betere marketingstrategie.
(…)
Ga eens de diepte in, wordt boos over issues, het nieuws, de politiek. Lees een krant (oh nee, Blendle) en vertel wat je vindt. Show me your brains. Ik mis blogs van vrouwen van mijn leeftijd waar het ergens over gáát in plaats van het tonen van het gewenste plaatje. Over meningen, over issues in de samenleving, hoe we er voor staan als vrouwen, wat jij vindt dat moet veranderen, toon me je autoriteit als professional.
(…)
Ik steek er mijn hand voor in het vuur dat de bloggers die ik zo verwonderd volg echt wel meer inhoud hebben dan ze op hun blog laten zien. Waarom komt er dan slechts een gefilterde Instagram foto van de nieuwste Starbucks latte naast de lengte van je haar dankzij een ecologisch verantwoorde shampoo naar boven?

Kan het ons dan echt niet schelen?

Mij kan dat wel wat schelen! We moeten helden zijn en vechten voor onze vrijheid. Vechten voor ons bestaan. Desnoods met woorden alleen.

De schrijnende gevangenschap van Bassel Khartabil op muziek gezet: Free Bassel

In maart 2012 werd Bassel Khartabil gearresteerd in Syrië. Bassel is een activist die zich inzet voor een open internet. Vorig jaar heeft Creative Commons samen met andere organisaties de Free Bassel day georganiseerd. Helaas heeft de aandacht wereldwijd, zie ook bijvoorbeeld het artikel van de Huffingtonpost, nog niet voor zijn vrijlating gezorgd.

De Disquiet Junto groep, waar ik deel van uit maak, schenkt deze week aandacht aan deze schrijnende kwestie. Laten we hopen dat onze tracks een kleine bijdrage levert aan zijn hopelijk spoedige vrijlating.

Ik hoop dat de mensen zich bewust worden dat wat Nelson Mandela overkwam in onze wereld geen uitzondering is. Dag in, dag uit gebeurt nog precies hetzelfde: mensen worden gevangen gezet uit angst voor de vrijheden die ze voor anderen willen verwerven. Voor jou, voor mij. Zij zijn de ware helden in deze wereld. En zij verdienen onze volledige aandacht en steun.

Voor de volledige playlist van het Free Bassel project van de Disquiet Junto groep, die op het moment van schrijven al een lengte heeft van ruim anderhalf uur (!), luister naar:

P.S. Alle tracks binnen de Disquiet Junto groep worden altijd onder een Creative Commons Gelijk Delen licentie die gepubliceerd (vaak met uitzondering voor Commercieel gebruik). Bewerkingen zijn dus (tenzij Commercieel) toegestaan.

(foto bovenaan: Kennisland / Creative Commons BY-SA)

Raak

Sjezus @Raaphorst Wat een heerlijke reactie http://t.co/0GUfGIqRFH Kun je zo een blog post van maken. Tot vrijdag!

— PUNKMEDIA (@punkmedia) February 26, 2013

Waarvan akte:

Mooi. Volg je hart, altijd.

Veel tijd gaat zitten in perfectioneren. Heb ik soms veel last van. Terwijl ik weet dat het er niet veel toe doet als het basisidee goed is. Een paar hele goeie noten komen dwars door de ruis en het getik van een plaat ook wel door.

Vorig jaar werd ik gevraagd om muziek te maken bij een serie video's over kunst. Ze lieten me de eerste montage zien. Een man stapte van zijn fiets, zo begon elke video. Ik vertelde dat ik er een licht fluitend melodietje bij hoorde. Goeie zin. We vangen aan. Dat idee. Een paar maanden later leverde ik mijn muziek af waaronder de leader. Het was inderdaad een fluitend melodietje geworden. De editor vond het helemaal te gek. Ikke blij.

Dat melodietje schoot me ineens te binnen. Ik legde het vast op mijn mobiele telefoon en nam het vervolgens super primitief op in een kamer waar de verhuisdozen nog stonden. Nee sterker nog: de gitaar nam ik in de slaapkamer op zonder metronome, gewoon uit den losse pols. In de provisorische studio annex kantoor floot ik er vervolgens een melodietje bij. En ook nam ik een soort jazzdrum met brushes op. Zonder trommel, ik speelde op een van de verhuisdozen. Het is niet perfect getimed, niet super zuiver (ik ben geen meesterfluiter *duh*) maar het was compleet onbevangen en ik zag een mannetje op een fiets voor me. Hollandia vermuzikaliceerd. Pakken ze me niet meer af, dat idee.

En op verzoek van de editor, we besloten het intro ook als outro te gebruiken voor de 10 video's, maakte ik een paar varianten van het thema, luister maar:

Het Zeker Weten. Pats. Raak.

Jij bent de expert Henk-Jan. Ga daarvoor. Eis die ruimte op. Jouw terrein is jouw terrein. En dan dat er soms een dag voorbij komt dat je een traan moet laten omdat het echt werkt. Raak.

Tot vrijdag!

De do’s and dont’s van Twitter

Gisteren schreef Karin een post over volgen en ontvolgd worden op Twitter. Daarin een onderzoek van het Amerikaanse bedrijf WhiteFireSEO die als belangrijkste reden om iemand te ontvolgen teveel tweets geeft. 36 berichten per dag is volgens hun de kritische grens. Ik gaf in een reactie aan dat Maria Popova van het populaire blog Brain Pickings daar ruim boven zit. Zij plaatst automatisch (via planner) om de 15 minuten een tweet van ’s ochtends 8 uur tot ’s avonds 11, dus dat zijn er 60 per dag. En alleen in de weekenden doet ze ze om de 20 minuten.

Geheel geautomatiseerd dus. Van te voren zorgvuldig uitgekozen en ingepland voor haar bijna 210.000 volgers op dit moment. Kortom: wat WhiteFireSEO zegt, snijdt geen hout.

En in tegenstelling tot wat die goeroes allemaal roepen “wat zou moeten” praat Maria ook helemaal never nooit terug. Twitter is voor haar een kanaal om interessante links te vinden en die vervolgens te delen met haar publiek, maar het is voor haar geen conversatie-kanaal (bron). Haar populaire blog is dat overigens ook niet, je kunt er niet reageren.

It’s a content discovery tool for me, not a conversational one.

Voor Twitter worden allerlei do’s and dont’s verzonnen maar ze zijn vaak op gebakken lucht gebaseerd door non-experts. Daarvoor is Twitter en haar publiek te grillig. Het laat laat zich dus vrijwel niet in regeltjes dwingen. Gelukkig maar en laat het onze grenzeloze creativiteit maar aansporen.

Verstandelijke beperking

Geen hond is in je geïnteresseerd.
Laat staan dat je er geld mee kunt verdienen.

Dus kijk je naar anderen.
En je ziet het, zij kunnen het wel.

Oh, had jij maar succes!
Liefst gisteren al, en vandaag en morgen ook.