Iedereen wil waardering. Of noem het erkenning. Maar dat klinkt mij iets te officieel in de oren, alsof het beoordeeld moet worden door een commissie of rechter.
Als kind beginnen we met die zucht naar waardering. De goedkeuring van onze ouders vormt de eerste leidraad en daarna komen school, vrienden, sportverenigingen, werk, de kerk en ga zo maar door.
Bewonder mij!
Eenmaal op het internet zucht ons ego niet minder om waardering, nee sterker nog: het aantal uitingen van ons ego dat smacht naar waardering is alleen maar toegenomen. Iedereen op Facebook wil dat zijn foto of video een hoop likes krijgt. Of op Instagram, of YouTube, of Twitter. Het meten van de waardering lijkt via de Likes simpel, een kwestie van tellen.
Maar is het dat wel zo, is dit hoe we de waardering meten? En je kunt dat patroon doorvoeren naar bijvoorbeeld het aantal plays op SoundCloud of YouTube. Beiden tellen slechts een korte druk op de play-knop als een ‘play’, maar of men het dus bekeken of gehoord heeft zal daar niet uit blijken. Sommige services meten ook hoeveel men van iets gelezen heeft (Medium) en bij YouTube kun je naast het aantal plays ook nagaan welke lengte men van de video bekeken heeft. Maar dan nog blijft de vraag: kun je er iets van waardering uit afleiden? Misschien heeft men het geheel bekeken maar vond men het verschrikkelijk. Hoevaak kijkt men om zich te ergeren?
En om nog meer nuance op het vuur te gooien: zaken die je eerst wist te waarderen kunnen later omslaan in het tegenovergestelde. Mensen vallen van hun geloof af, keren zich tegen de regering, beginnen hun oude artiesten te haten of zweren hun heerlijke sigaretje af. Waardering is geen blijvertje, waardering is vluchtig en vergankelijk. En vaak wordt onze persoonlijke waardering beïnvloed door de algemene waardering. We zijn tenslotte kuddedieren. Kunstwerken worden soms pas na de dood van de kunstenaar ontdekt. Het overkwam Vincent van Gogh. Het overkwam muzikant Nick Drake. En vaak neemt de waardering progressief toe wanneer er steeds meer mensen iets gaan waarderen.
Aandacht is een vorm van waardering, zo lijkt het. En aandacht betaal je met de tijd die je maar 1 keer kunt uitgeven in je leven. Niet zo gek dus dat bijvoorbeeld Google die tijd uitdrukt als een factor om de belangrijkheid van websites mee uit te drukken. Langere aandacht is betere aandacht, zo denkt men bij Google.
De tijd tikt door. Ik had nu ook niets kunnen doen. Maar dat zal vast niet gewaardeerd worden.