Het standaard idee is dat je privézaken voor jezelf houdt. “Dat gaat niemand wat aan.” Totdat je besluit dat wel te doen. Een vorm van zelfexpressie die sommige bloggers ook toepassen.
En artiesten natuurlijk. En de kunstenaars. Ze strooien hun hart uit. Ze tonen hun kwetsbaarheid om uiting te geven aan dat wat diep in hun leeft. Dat wat anderen juist liever privé houden. Waar anderen zich misschien zelfs voor schamen.
Het punt is: er is helemaal niets om je voor te schamen. Waar ben je bang voor?
Geef een reactie